บทที่ 21
ราชโองการ
หลังจากเหตุการณ์ที่เยว่เอ๋อร์ช่วยชีวิตอาชางเด็กน้อยที่จมน้ำตายให้กลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง ข่าวคราวของนางก็แพร่กระจายออกไป ชื่อเสียงของสกุลต้วนเป็นที่เลื่องลือมากกว่าเดิม ฝีมือการแพทย์สกุลต้วนนั้นมิธรรมดาแม้แต่เด็กในเรือนก็สามารถชุบชีวิตคนได้ แน่นอนเมื่อชื่อเสียงมากขึ้นผู้คนก็หลั่งไหลมามากขึ้นด้วยเช่นกัน โรงหมอของสกุลต้วนที่กว้างขวางกลับกลายเป็นคับแคบขึ้นมาในทันที ผู้คนล้วนต่อแถวยาวจนสุดถนนเพื่อรอรับการรักษาจากหมอต้วน การเดินทางในหัวเมืองใต้ล้วนได้รับผลกระทบไปทั่ว
“คุณชายรองยังมินอนอีกหรือเจ้าคะ”
ต้วนหยางชุนยกยิ้มกว้างให้เด็กน้อย สายตาละจากกระดาษตรงหน้าเงยหน้าขึ้นสบดวงตาหวาน หลายเดือนที่อยู่ที่นี่ด้วยกัน ทำให้เขากับเยว่เอ๋อร์สนิทกันมากขึ้น เขาค่อนข้างทึ่งในความสามารถของนางในการรักษาชีวิตของเด็กน้อยอาชาง ข้าเคยเห็นคนที่หมู่บ้านเก่าทำเจ้าค่ะ นางเพียงกล่าวสั้นๆ กับเขาแค่
