บทที่ 54
ย้อนแผน
หลังรายงานเสร็จชิงหรงก็จากไปในทันที ไอเย็นที่แผ่ออกจากตัวหยวนหรงหย่งหมิงดูจางลง ความอบอุ่นจากอ้อมกอดหนาเข้ามาแทนที่ เยว่เอ๋อร์ขยับตัวเล็กน้อย หากแต่เขาก็มิยอมปล่อยนางแม้สักนิด นางถอนหายใจยาวเริ่มรู้สึกว่าช่วงนี้คนผู้นี้ชักเจ้าเล่ห์มากขึ้นทุกที
“พระองค์ควรปล่อยหม่อมฉันได้แล้วนะเพคะ”
“อากาศเย็นนัก ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่สบาย”
เยว่เอ๋อร์ถอนหายใจยาวอีกครั้ง เหตุผลข้างๆ คูๆ เช่นนี้ก็ใช้ได้หรือ บางทีหยวนหรงหย่งหมิงคงมิได้เจ้าเล่ห์เพียงอย่างเดียว แต่ยังคงมีใบหน้าที่แข็งแกร่งด้วย
“อีกสองวันเจ้าจะไปจริงๆ หรือ”
“หม่อมฉันเหมือนคนพูดกลับกลอกหรือเพคะ”
หยวนหรงหย่งหมิงถอนหายใจยาว รู้ดีว่าคงเปลี่ยนใจนางมิได้ ใบหน้าคมซบลงที่อกนุ่ม ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดจนเยว่เอ๋อร์ขนลุกเกรียว
“เอาเถิดเช่นนั้นเรื่องทางนี้ข้าจะจัดการเอง”
เยว่เอ๋อร์ขมวดคิ้วเรียว น้ำเสียงจริงจังเช่นนี้เกรงว่าเรื่องที่ว่าคง
