บทที่ 46
บุกแดนมังกรฟ้า
เยว่เอ๋อร์และหยวนหรงหย่งหมิงใช้เวลาเพียงวันเดียวก็มาถึงแดนมังกรฟ้า แน่นอนมันคงไม่ง่ายขนาดนี้หากพวกเขามิได้รับการช่วยเหลือจากวิหคเพลิงซูซ่ง ก่อนออกมาจากเขตแดนของวิหคเพลิง วิหคเพลิงซูซ่งมอบนกเซียนเหยาให้แก่พวกเขา นกเซียนเหยาเป็นสัตว์เทพชนิดหนึ่ง มีความสามารถในการล่วงรู้เส้นทางต่างๆ ราวกับแผนที่พูดได้ หากแต่กลับไร้พลังในการปกป้องดูแลตนเอง ทำให้นกเซียนเหยาค่อยๆ สูญหายไป
เยว่เอ๋อร์มองเขตแดนเบื้องหน้าด้วยรอยยิ้ม
“ช่างงดงามยิ่งนัก”
ภาพทิวทัศน์งดงามร่มรื่น รายล้อมด้วยป่าไผ่ส่งเสียงขับขานราวดนตรีสวรรค์
“เราเข้าไปด้านในกันเถอะ”
หยวนหรงหย่งหมิงกุมมือเรียวพลางเดินเข้าไป หากแต่เพียงก้าวเข้ามากลับได้ยินเสียงต่อสู้รุนแรงด้านใน หยวนหรงหย่งหมิงโอบร่างบางแนบชิดอกหลบที่หลังต้นไม้ใหญ่ ภาพเบื้องหน้าปรากฏนกอินทรีตัวใหญ่กำลังต่อสู้กับจิ้งจอกขาวเก้าหางอย่างดุเดือด
“พญาอินทรีเหตุใดจ
