บทที่ 44
ประสานกายใจ
เพราะอาการบาดเจ็บของชิงชิง หยวนหรงหย่งหมิงและเยว่เอ๋อร์จึงเร่งเก็บของอีกเล็กน้อย ก็รีบเตรียมตัวเดินทาง
“ป่าซานซิ่งซานกว้างใหญ่ การหาถิ่นอาศัยของวิหคเพลิงคงมิง่ายนัก”
หยวนหรงหย่งหมิงเอ่ยด้วยสีหน้าและแววตากังวล เยว่เอ๋อร์ขมวดคิ้วเรียวก่อนยกยิ้มมุมปาก
“หม่อมฉันทราบเพคะว่าเราต้องไปทางไหน”
เยว่เอ๋อร์จำได้ว่าวันที่เข้ามาในป่าซานซิ่งซาน นางเห็นวิหคเพลิง ชิงชิงบินมาทางทิศเหนือ ด้วยนิสัยของวิหคเพลิงมินิยมออกนอกอาณาเขตของตน เป็นไปได้ว่าทิศทางที่วิหคเพลิงชิงชิงบินมาย่อมเป็นอาณาเขตที่อยู่อาศัยเป็นแน่
“เช่นนั้นก็เร่งเดินทางเถิด”
หยวนหรงหย่งหมิงและเยว่เอ๋อร์เดินทางตรงขึ้นทางเหนือ ป่าซานซิ่งซานยังคงทั้งชื้นและเย็นเช่นเดิม บริเวณพื้นชื้นแฉะไปด้วยตระไคร่น้ำ หยวนหรงหย่งหมิงจึงประคองร่างบางเอาไว้ตลอดราวกับกลัวว่านางจะลื่นล้มไป อีกทั้งมีสัตว์เทพออกมาปรากฏตัวเป็นระยะๆ โชคดีที่พวกมั
