บทที่ 41
ฝึกฝน (2)
เยว่เอ๋อร์เดินทางเข้าป่าซานซิ่งซานโดยมีวิหคเพลิงชิงชิงติดตามมาด้วยอย่างใกล้ชิด เวลานี้ฟ้าเริ่มมืดแล้วสมควรหาที่พัก เยว่เอ๋อร์หยุดที่หน้าถ้ำแห่งหนึ่ง
“ถ้ำแห่งนี้ใกล้กับแหล่งน้ำ คืนนี้เราพักที่นี่กันเถิดชิงชิง”
“ที่นี่คงไม่ปลอดภัยนัก”
ดวงตาหวานหันมาสบตาวิหคเพลิงชิงชิง คิ้วเรียวสวยขมวดเป็นปมสงสัย
“ที่นี่คือที่พักของค้างคาวทมิฬ”
ดวงตาหวานเบิกกว้าง นางเคยอ่านจากตำราในหอตำราว่าค้างคาวทมิฬเป็นสัตว์เทพชนิดหนึ่ง มักอาศัยในถ้ำ นิสัยหงุดหงิดง่ายและขี้โมโห พลังโจมตีเป็นธาตุไฟ และมีพลังเสียงทำลายล้าง จุดอ่อนคือบริเวณระหว่างคิ้ว เยว่เอ๋อร์ยกยิ้มกว้าง นัยน์ตาเปล่งประกายพอใจ ในที่สุดหนูตัวแรกก็ปรากฏแล้ว แถมเป็นหนูมีปีกเสียด้วย
“เช่นนั้นเรามาจับค้างคาวเล่นกันดีหรือไม่”
วิหคเพลิงหันมาจองใบหน้างามก่อนถอนหายใจยาว
“ค้างคาวทมิฬในถ้ำนี้มีพลังขั้นห้าเจ้าจะยังอยากเล่นกับมันอยู่หรือไม่”
