บทที่ 39 ค้นพบ หลังจากงานประลองของสำนักศึกษาขั้นต้นผ่านไป ทางสำนักศึกษาขั้นต้นก็ให้คนมาแจ้งว่าต้าเจี้ยนเว่ยได้ย้ายไปที่สำนักศึกษาขั้นต้น หม่าซูซินถึงกับน้ำตาคลอที่เขาต้องจากไป “ข้าขอเวลาสักเจ็ดวันจะย้ายไป ฝากท่านแจ้งแก่อาจารย์ด้วย” เมื่อคนแจ้งข่าวจากไปหม่าซูซินก็ปล่อยน้ำตาไหลอาบสองแก้มโดยมิอายผู้ใด “พี่เจี้ยนเว่ย ท่านไม่ไปไม่ได้เหรอ” น้ำเสียงที่เอ่ยสะอื้นติดขัด ต้าเจี้ยนเว่ยหันมาสบตาเยว่เอ๋อร์เขาปลอบใจสตรีมิเก่งจึงมิรู้ควรกระทำเช่นไร “เช่นนั้นพี่ซูซินย้ายไปพร้อมพี่เจี้ยนเว่ยดีหรือไม่” เมื่อเยว่เอ๋อร์เอ่ยจบ หม่าซูซินก็เบิกตากว้างเสียงสะอื้นเมื่อครู่หายไปในพริบตา เยว่เอ๋อร์ยกยิ้มกว้างหันไปมองต้าเจี้ยนเว่ย เขาเพียงยกยิ้มตอบนาง เยว่เอ๋อร์นางมีวิธีการจัดการได้ดียิ่ง “เจ้าหมายความว่าอย่างไร ข้าจะเข้าไปที่สำนักศึกษาขั้นต้นได้อย่างไร” เยว่เอ๋อร์เพียงยกยิ้มแล้วพาหม่าซูซินไปที่ห้องของนาง เ