บทที่ 52 แม่สื่อ

1407 Words

บทที่ 52 แม่สื่อ หลังการประลองชื่อเสียงของเยว่เอ๋อร์ก็ดังกระฉ่อนไปทั่วเมือง ผู้คนต่างเล่าขานว่า ว่าที่พระชายาของชินอ๋องนั้นมากความสามารถ อีกทั้งงดงามปานเทพเซียน เยว่เอ๋อร์ได้ยินทีไรก็อดขำมิได้ ในวันประลองคนเหล่านั้นยังว่านางอัปลักษณ์ ไม่คู่ควรกับหยวนหรงหย่งหมิง แต่พอนางชนะกลับกลายเป็นนางงดงามปานเทพเซียน น้ำคำคนนี้ช่างปลิ้นปล้อนได้น่ากลัวนัก “เยว่เอ๋อร์ เจ้าอยู่ที่นี่เอง” “ท่านอ๋อง” เยว่เอ๋อร์ยกยิ้มหวาน หยวนหรงหย่งหมิงเดินมานั่งที่ตรงข้ามนาง “หม่อมฉันกำลังจะไปหาพระองค์พอดี” หยวนหรงหย่งหมิงจดจ้องใบหน้างามด้วยความสงสัย มือเรียวยื่นหยกแกะสลักสีขาวนวลให้เขา “หม่อมฉันคืนให้พระองค์เพคะ” หยวนหรงหย่งหมิงกำมือบางเรียวแล้ววางหยกขาวแกะสลักบนมือนางเช่นเดิม ใบหน้าคมยิ้มอ่อนโยน “สิ่งใดข้ามอบให้เจ้าแล้ว ย่อมมิคิดเอาคืน... หัวใจของข้าก็เช่นกัน” ดวงตาคมจดจ้องใบหน้านางอย่างจริงใจ เยว่เอ๋อร์ใบหน้าแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD