-SUAY TALK- ‘แก เมื่อกี้ตอนเข้าห้องน้ำ ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งมายืนด้อมๆ มองๆ เข้ามาในห้องน้ำหญิงด้วยแหละ’ นั่นคือคำพูดประโยคแรกนับตั้งแต่ตัดสินใจย้ายออกมาอยู่นอกบ้านที่ฉันได้ยินคนพูดถึงผู้ชายคนหนึ่งซึ่งมีสภาวะทางจิตไม่ปกติ ครั้งแรกที่ฉันมองเขา เขาเอาแต่ก้มหน้าก้มตา แล้วเดินหนีไป ไม่เคยรู้หรอกว่าเขาคนนั้นมีชื่อว่าอะไร รู้แค่ว่าตลอดการรับน้องวันแรก ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน มุมใดของมหาวิทยาลัย ฉันมักจะเห็นสายตาเขามองมายังจุดที่ฉันยืนเสมอ เรามองหน้ากัน ไม่เคยยิ้มให้กัน แต่เรื่องพวกนั้นกลับกลายเป็นเรื่องปกติที่ฉันต้องเจอ ฉันเห็นเขาอยู่ในสายตาตลอดเวลาไม่ว่าจะทำอะไร จนกระทั่งวันที่ตัดสินใจย้ายของจากบ้านเข้ามาพักในหออาถรรพ์ ห้องหมายเลข 407 วันนั้นคือวันที่ฉันรู้ชื่อของเขา ‘ระ...เรียกเราว่าเกอร์ก็ได้’ เนินนานนับปีที่เราต้องอยู่ร่วมห้องกัน มันแปลกดี อาจเพราะต้องเจอกันทุกวันล่ะมั้ง มันเลยทำให้ไม่ว่าจะเ