เวลาต่อมา...
ห้องน้ำตึกนิเทศน์
ฉันถูกเกรซพามายังสถานที่เกิดเหตุ บริเวณนั้นยังเต็มไปด้วยเหล่านักศึกษานิเทศน์ อาจารย์และตำรวจ แต่ว่าศพของยะหยาไม่ได้อยู่ตรงจุดเกิดเรื่องอีกต่อไปแล้ว เกรซอาศัยสถานะเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับผู้ตายดึงฉันเดินแทรกผ่านนักศึกษาไปหาใครอีกคนซึ่งอยู่ในการคุมตัวเพื่อสอบปากคำของตำรวจ
ทิชาในสภาพเสื้อผ้าหลุดรุ่งริ่งและเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ผมเผ้ายุ่ง นัยน์ตาคล้ำดำและยังอยู่ในสภาพตกใจ
เธอดูไม่หยิ่งผยองเหมือนทิชาที่ฉันเคยรู้จัก
“อ้าวนี่ พวกเธอเข้ามาทำอะไรตรงนี้ เขาห้ามเข้านะ” เสียงของตำรวจนายหนึ่งทักขึ้น เขารีบเดินมากันตัวเราทั้งคู่ให้ออกห่างจากบริเวณนั้นทันที
“เราเป็นเพื่อนกับคนตายแล้วก็คนที่ถูกทำร้ายค่ะ” เกรซตอบ น้ำเสียงของเธอยังสั่นอยู่
“กะ..เกรซ สวย!” โชคดีที่ตอนนั้นทิชาหันมาเห็นเราสองคนพอดี ทำให้ตำรวจที่กันท่าเราเอาไว้ยอมหลีกทางให้ในที่สุด คงเพราะเขาไม่อยากทำลายสภาพ
