“...นะครับ” ยังไม่ทันได้ตอบอะไรกลับไป ร่างกายกลับต้องกระตุกเกร็งอีกครั้งเมื่อสิ่งแปลกปลอมเริ่มขยับเคลื่อนไหวคลึงเน้นเป็นจุดอยู่ภายในช่องท้องให้รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง “อะ…” มือซึ่งเคยตั้งใจใช้ดันไหล่เขาให้ถอยออกห่าง ตอนนี้กำลังเกร็งจิกปลายเล็บไปตามผิวหนังเขาอย่างห้ามไม่ได้ ฉันเม้มปากแน่นเพื่อหยุดส่งเสียงน่าอายลง แต่นั่นยิ่งกลายเป็นเรื่องสนุกของใครอีกคนไปอย่างไม่รู้ตัว “อย่าเงียบสิ...” เกอร์เคลื่อนใบหน้าจูบซ้ำๆ ที่แก้มก่อนไล้ริมฝีปากไปตามสันกรามขณะที่ปลายนิ้วในร่างกายยังคงขยับอย่างรู้งานไม่หยุด “เราอยากฟังเสียงสวย...” “อ๊ะ...”จนต้องยอมปลดปล่อยออกมาในที่สุด “หนะ นั่นแหละ...” “อ...อื้อ...” “ดังกว่านี้สิสวย...” เกอร์กระซิบบอกแบบนั้นและยิ่งเพิ่มทวีความหนักหน่วงการขยับปลายนิ้วแกร่งของตัวเองขึ้นทุกทีตลอดช่วงเวลาที่ต้องกลั้นเสียงร้องจนทนไม่ไหว “ฮะ...อะ” รอยยิ้มบ่งบอกความพอใจปรากฏขึ้น จังห