PLEASE REMEMBER ME -14-
ดีเลย์ลุกขึ้นยืนและกระชากแขนฉันเข้ามาประชิดตัวของเขา
"ทีตอนฉันอยู่บอกเหม็น ๆ จะอ้วก ๆ ทำไม รังเกียจผัวตัวเองมากหรอ? หรือว่าคัน" ดีเลย์เขย่าแขนอย่างน่ารำคาญ
เพี้ยะ! ฉันตบเพราะเขากำลังเอาฉันไปเปรียบเทียบกับศีลธรรมต่ำ ๆ ของตัวเอง
"เออ รังเกียจ ไม่รู้ว่าเวลานายออกไปเนี่ย ไปผ่านผู้หญิงมาแล้วกี่คน"
ฉันกระแทกเสียงใส่ เพราะเขายั่วโมโหขึ้นมาก่อน เรายืนจ้องหน้ากันอย่างไม่ยอมใคร
"ก็ได้ งั้นก็ช่วยล้างความสกปรกของฉันให้หน่อยแล้วกันนะ"
ดีเลย์พูดจบก็ดึงฉันมายังห้องนอนและผลักลงเตียงอย่างแรง แคว่กกกกกกกกกก! เขากระชากเสื้อฉันออกอย่างแรง และเขาโยนชุดของฉันทิ้ง และส่งสายตาหื่นกระหาย
"ไม่ ไปให้พ้น"
ฉันตะเกียดตะกายหนีเขา คืนนี้เขาก็ไปมั่วมาไม่เลือก เรื่องอะไรฉันต้องรองรับอารมณ์นั่น ก่อนที่สายตาของเขามองจ้องหน้าอกของฉันอย่างหื่นกระหาย
"ทำไม ไหนว่ารักไง รักมากไม่ใช่หรอ" เขาพู
