PLEASE REMEMBER ME โปรดอย่าลืมฉัน 18+

PLEASE REMEMBER ME -5-

PLEASE REMEMBER ME -5-

วิดีโอคลิป...ภาพมืดมาก แทบมองไม่ออกว่าใครเป็นใคร

"ฮึกกกกกก" เสียงนั้นมัน เสียงของฉันนิ...

"ร้องไห้ทำไม เจ็บมากหรอกครับเบบี๋"

"นายถ่ายวิดีโองั้นหรอ" เสียงฉันถามในคลิปนั้น

"เก็บไว้ดูกันสองคนไง ว่าเรารักกันแค่ไหน"

พรึ๊บบบบบ ภาพดำสนิท

"อื่อออออ ดีเลย์... เบา ๆ หน่อย ฉันเจ็บ" เป็นเสียงร้องของฉันเอง

แค่คลิปแรกก็ทำเอาใจฉันกระตุบวูบ... เขาถ่ายไว้ทำไม มันไม่ใช่คลิปที่ควรจะเก็บเอาไว้

ฉันกำโทรศัพท์ของเขาไว้แน่ ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนไปคลิปต่อ ๆ ไป เขามีวิดีโออีกเป็นสิบ ๆ คลิป และทุกคลิปคือ คลิปเอากับผู้หญิงคนอื่น

จากรอยยิ้มเปลี่ยนเป็นน้ำตา... แต่ยังไม่ทันจะเปิดคลิปดู

พรึ๊บบบบ มีใครบ้างคนกระชากโทรศัพท์ไปจากมือฉันทันที จะเป็นใครไปได้ ก็เจ้าของโทรศัพท์นั้นเอง ใบหน้าของดีเลย์เต็มไปด้วยความตกใจ

เพี้ยะ! ฉันสะบัดมือใส่หน้าเขาทันที

"ถ่ายไว้ทำไม???" ฉันขึ้นเสียงสั่น ๆ ใส่เขาทั้งน้ำตา "ล่าแต้มงั้นหรอ?? ส่งไปอวดเพื่อนของนายหรอ ว่าผู้หญิงครางกันยังไง?"

"ไม่ใช่นะ เบบี๋ใจเย็นก่อนนะ" ดีเลย์ทึ้งผมตัวเองอย่างเครียด ๆ

"เราแม่ง ไม่น่ามาเจอกันเลยว่ะ ฉันพลาดเอง" ฉันพูดก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง แต่ดีเลย์ฉุดมือเอาไว้

"คลิปเป็นร้อยขนาดนี้ ยังกล้ามาเอาสดกับฉันอีกหรอ นายมันสกปรกที่สุด" ฉันทำหน้าขยะแขยง

"ไม่ ๆ ๆ พลีส ๆ ฉันมีแค่เธอจริง ๆ ตั้งแต่ฉันเจอเธอ ฉันก็ไม่เคยไปมีใครอีก... และคลิปพวกนั้นก็เก่าแล้วนะ" เขาอ้อนวอน

"หรอ แล้วถ่ายเอาไว้ทำไม เก็บไว้ทำไม? หรือว่านายเป็นพวกส่งไปโอ้อวดเพื่อน ๆ ว่าอีนี่ กูเคยได้ แบบนี้หรอ?" ฉันสะบัดมือทิ้งอย่างไม่ใยดี

"อยากลบใช่มั้ย ได้ ฉันลบให้เธอหมดเลยนะ... เฌอ ขอร้องละอย่าเป็นแบบนี้เลย" ดีเลย์กดโทรศัพท์จะลบคลิปทั้งหมดนั่น

"คงส่งคลิปพวกนั้น กับคลิปของฉันไปให้เพื่อนหมดสินะ ถึงกล้าลบทิ้งอ่ะ" เขาคงคิดว่าฉันโง่สินะ

"คลิปเธอฉันไม่มีทางให้ใครดู...สาบานได้"

เขาพูดด้วยเสียงเข้ม ๆ ก่อนจะกดลบคลิปทั้งหมดในเครื่อง และจับใบหน้าของฉันไปเช็ดคราบน้ำตาอย่างเบามือฉันได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ

พรึ๊บบบบ ดีเลย์ดึงฉันเข้ามากอดไว้แน่น ๆ ก่อนจะจูบลงที่ไหล่ของฉัน

"ฉันรักเธอนะเฌอรีน พอเจอเธอ พอได้รักเธอ ฉันไม่ต้องการใครอีกแล้ว..." เขาพูดกอดจะโอบรัดฉันเอาไว้แน่น

"ฉันไม่เชื่อดีเลย์" ฉันพยายามจะผลักออกจากอ้อมกอดของเขา

"เรียนจบเราแต่งงานกันเลยก็ได้นะ ฉันรักเธอ ฉันไม่เคยรั้งใครเหมือนที่รั้งเธอเอาไว้" เขาพูดเสียงเศร้า ๆ

"ทำให้ได้แบบที่พูดนะ ดีเลย์" ทำไมฉันถึงต้องเชื่อในความว่ารักของเขาง่ายด้วยนะ ทำไมกัน

เขาค่อยจูบไล่ลงจากหลังใบหูลงไปยังคอ ก่อนที่มือไม้จะเริ่มซุกซน เลื่อนมาจับที่หน้าอกของฉัน

"ขอนะ...ไม่ไหวแล้ว" ดีเลย์กระซิบข้าง ๆ หูฉันด้วยเสียงแหบจาง ๆ

"ไม่ดีเลย์...ฉันไม่พร้อม..." พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็จัดการถลกกระโปรงของฉันขึ้น ก่อนเอามือเข้ามาลูบไล้ และล้วงเข้ามาอย่างถือวิสาสะ

"ดีเลย์ !!"

ฉันพยายามดันตัวของเขาออกแต่...ดีเลย์ค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าลงไปใต้กระโปรง ก่อนที่เข้าจะมุดหัวเข้าไปเพื่อตวัดลิ้นเลียช่องรักอย่างไม่รังเกียจ มันเป็นสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน แต่มันละมุนและยิ่งเพิ่มความต้องการให้ฉันอย่างหน้าไม่อาย

"ไม่ ๆ ดีเลย์ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้" ปากฉันบอกให้เขาออกมาจากภายใต้กระโปรง แต่เมื่อมือข้างหนึ่งของฉันจะจิกผมของเขาไว้แน่น

"ไม่เจ็บแน่นอน ที่รัก" เขาพูดก่อนจะเลียน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย

"อื้ออออ อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ดีเลย์ ฉันเสียวววว" ฉันขยี้หัวเขาทันทีที่ละเลงลิ้นลงไป ก่อนจะกระตุกอย่างเสียว ๆ

"ฉันว่าเธอพร้อมแล้ว และฉันก็ไม่ไหวแล้วเช่นกันเบบี๋" เขาถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ก่อนจะใช้มือสาว ๆ ทั้งที่มันแข็งและยาวจนน่ากลัว

"คือ... ฉัน..." ฉันเริ่มถอยหนี แต่...

"ไม่เจ็บคนดี ดีเลย์จะเบา ๆ ไม่ต้องเกร็งนะคะ" เขาพูดอย่างละมุน ๆ

"แล้วถุงยางล่ะ?" ฉันท้วงขึ้นทันที

"อืออ ไม่ต้องหรอก เธอไม่รักฉันหรออ" เขาทำหน้ามุ่ย ๆ และส่ายหน้า

"อื้มๆ" ฉันยอมนอนหงายลงไปอย่างใจอ่อนกับประโยคสั้น ๆ ว่าไม่รักกันหรอ

ส๊วบบบบบบ

"อ๊ะ จุกอะดีเลย์... แต่เสียววว อื้ออออ" ฉันร้องขึ้นก่อนจะขย้ำเตียงเพื่อสะกดเสียงครางเอาไว้

"แน่นมากเลย เฌอ ... เฌอของดีเลย์ ของดีเลย์ ของดีเลย์..." เขากระแทกใส่ไปพูดออกไป

"เบา ๆ อื้อออ เบาหน่อย ...ของนายใหญ่เกินไป" ฉันได้ร้องปนเสียวอยู่อย่างนั้น

"อื้ออออออ อ๊าาาาาาาา ดีเลย์" พอฉันมีอารมณ์ขึ้น ฉันก็ร้องเรียกแต่ชื่อของเขา

"เมียครับ ผัว ไม่ไหวแล้ว..." เขาครางออกมาอย่างสั่น ๆ ก่อนจะตอกเข้ามาเน้น ๆ

"ปล่อยนอก ๆ ดีเลย์ ปล่อยข้างนอกนะ" ฉันพยายามร้องเตือน แต่...

"ซอรี่" เขาปล่อยน้ำกามเข้ามาในตัวฉัน จนมันเอ่อล้นออกมาข้างนอก ก่อนจะก้มลงเลียที่ใบหูของฉัน

"ดีเลย์!!!"

ฉันผลักเขาออกจนล้มลงไปนอนข้าง ๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ เพื่อล้างน้ำขุ่นสีขาวนั้นออก แต่มันคงไม่มีทางออกมาหมด

"กลัวท้องหรอ?" เขาที่เดินตามทีหลัง เอามือพิงประตูถามขึ้น

"ถ้าท้อง พ่อฆ่าฉันแน่" ฉันตอบอย่างหัวเสีย

ก่อนที่ดีเลย์จะเดินเข้ามากอด ฉันจากข้างหลัง แต่ไม่ได้พูดอะไร...

"งั้นพ่อเธอก็ต้องฆ่าฉันไปด้วยนะ เพราะฉันคงใช้ชีวิตแบบไม่มีเธอไม่ได้"

เขาเอาหน้ามาคลอเคลียต้นคอของฉัน ทั้งที่รู้ว่าเป็นคำพูดเป็นเพียงลมปาก แต่ฉันก็เชื่อมันหมดใจ

ฉันได้แต่ยืนมองตัวเองและดีเลย์ในกระจกห้องน้ำบานนั้นอย่างพิจารณา...

@Lights Motors Action V2 in-car Matt Ferratusco USA

​เวลาที่ฉันมีแฟน ฉันก็มักจะตัวติดแฟนไปทุกที่ แม้บางกิจกรรมของเขาจะเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากก็ตาม เช่น การดูแข่งขันรถแข่งประจำปี

พอเพื่อนสนิทของดีเลย์ทั้งสองคนเห็นหน้าฉัน พวกเขาก็ดูประหลาดใจ

"อ้าว... เฌอรีนเองหรอ?" วินเทอร์เอ่ยทักขึ้น

"ดี วินเทอร์ แวร์ซายด์" ฉันทักทายพวกเขา

ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในสแตนเชียร์เพื่อนั่งข้าง ๆ แวร์ซายด์ แต่ พรึ๊บบบ

"นั่งตรงนี้ดีกว่า เบบี๋" และดีเลย์ก็เข้าไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนเขาแทน

ทำเอาพวกเพื่อน ๆ เขาหันมองหน้ากัน

"เชี้ยยย มาแล้วโว้ย ๆ ๆ ๆ เร่งเครื่องสุด ไอ้สาด เร็วอีกก"

"ไอ้โง่เอ้ยยย เร็ว ๆ ๆ"

"กูเสียตังแน่ ไอ้เหี้ยยย"

เสียงผู้ชายสามคนกำลังเชียร์รถแข่งกันอย่างเมามัน ยืนโห่เสียงสนั่น เหมือน ๆ กับคนในสแตนเชียร์ ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาเชียร์กันจริง ๆ จัง เพราะเรื่องนี้ก็ไม่พ้นเรื่องการพนันอีกตามเคย

"เยสสสสสสส" ดีเลย์ร้องเสียงลั่น ก่อนจะหันมากอดฉัน

"มันต้องอย่างนี้ พี่ดอมินิคของกู" เสียงวินเทอร์ก็เฮลั่น

"เราชนะหรอ?" ฉันถามอย่างงง ๆ เพราะยังแยกไม่ออกเลยคันไหนเป็นคันไหน

"ใช่แล้ว เราชนะ" พูดจบดีเลย์ก็หอมแก้มฉันทันที เขายิ้มอย่างร่าเริง

"ไอ้เหี้ย กูเสียตัง" เสียงแวร์ซายด์พูดก่อนจะบีบกระป๋องเบียร์แน่ ๆ

"มึงโง่ไอ้แวร์ เขาลงพนันกันที่เบอร์ 8 พี่ดอมินิคสุดเท่ มึงลงไร ลงไร?" ดีเลย์ได้แต่ยืนส่ายหน้า

"สมน้ำหน้า ไม่เชื่อกู" วินเทอร์ตบบ่าอย่างปลอบใจ แต่คำพูดซ้ำเติมสุด ๆ

"สาดเอ้ย" แวร์ซายด์ส่ายหน้า

ฉันไม่ทันได้สนใจอะไรต่อ เพราะเสียงเพลง Rose จากโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมาเสียก่อน ฉันกดรับสายทันที

"ฮัลโหล เฟย์ ว่าไงยะ?" จากนั้นฉันก็เดินออกมาหาที่เงียบ ๆ คุยกับเพื่อน

Delay Part

พอเฌอเดินออกไปคุยโทรศัพท์ พวกเพื่อนเวรของผมก็ถามขึ้นทันที

"แล้วมึงกับเฌอนี่ยังไง เอากันจริงจังหรอ?" ไอ้เชี้ยวินเทอร์ถามทันที

"เออนั่นดิ กูโคตรงงเลย ปกติมึงฟันแล้วทิ้งตลอด อย่าบอกนะว่าหลงเสน่ห์เฌอรีนขึ้นมาจริง ๆ อ่ะ" แวร์ซายด์ชี้หน้าอย่างกวนตีน

"หมาเลยนะเว้ย ฮ่า ๆ" ไอ้วินเทอร์ตอกย้ำ

"ใครว่ากูเอาจริงจัง กูแค่ยังไม่เบื่อเท่านั้นเอง" ผมตอบอย่างชิล ๆ

"อื้มม แบบนี้นี่เอง" วินเทอร์ทำหน้ากวนตีน ๆ

"ของมือหนึ่งที่สภาพดี ๆ มันก็ใช้นาน ๆ หน่อยสิวะ ถ้าไม่พัง ก็ไม่ใครใช้ต่อหรอกเว้ย" ผมพูดอย่างโอ้อวด เรื่องอะไรจะยอมให้พวกมันมาดูถูก

"มือหนึ่ง?" แวร์ซายด์ขมวดคิ้ว

"เออ กูเอายัยนั่นเป็นคนแรก" ผมตอบอย่างยิ้ม ๆ

"เชรดดดด โด้วววว ได้ยาก แต่เกินคุ้ม" ไอ้วินเทอร์ยกนิ้วให้ผม

"เก่งเหมือนปากให้ได้ตลอดนะ ไอ้ดีเลย์" แวร์ซายด์สบประมาท

"กูจะคอยดูน้ำหน้า ระวังจะเสียใจเองละกัน" ไอ้วินเทอร์พูดก่อนจะหันไปจุดบุหรี่

"ถึงเวลาเล่นบทพระเอกที่แสนดีของกูละ" ผมพูดขณะที่เฌอรีนเดินกลับมา

"ใครโทรมาหรอ เบบี๋" ผมโอบเอวเธอเข้ามาถาม

"เฟย์นะ อาทิตย์หน้าต้องไปทำงานกลุ่ม" เฌอรีนพูดก่อนจะเอามือจัดทรงผมให้ผม

"ไม่อยากให้เบบี๋ไปไหนเลย"

ผมกอดเธอเน้น ๆ ก่อนจะซุกใบหน้าลงตรงเนินอกของเธอ และพยายามจะเอาปากงับ

"ดีเลย์ ไม่เอา ไม่เล่น"

เฌอรีนผลักผมอย่างเร็ว เธอคงเขิน ๆ เพราะเรากำลังอยู่ในสายตาของเพื่อนของผมทั้งสองคน ช่วยไม่ได้จริง ๆ พอเห็นเมียทีไร ลูกชายตื่นตัวทุกที

ตอนนี้เราได้มาฉลองชัยชนะ และความพ่ายแพ้ให้กับไอ้แวร์ซายด์ที่บาร์ชื่อดัง และก็เพื่อนที่รู้จักกันอีกสองคนที่บังเอิญเจอ

ท่ามกลางความมืดและเสียงเพลง ผมโอบเอวเฌอรีนไว้แน่ติดลำตัว เพื่อเสียดสีกันอย่างเร้าร้อน

"ดีเลย์ คนเยอะ" เฌอรีนหันมาว่าผมลงจากที่ผมกำลังพยายามเสียดสีเจ้าลูกชายกับก้นของเธอ

"ไม่มีใครเห็นหรอกน่า"

ไม่ใช่ไม่มีใครเห็น แต่ผมไม่ได้สังเกตใครเลยต่างหาก จากนั้นผมค่อย ๆ เล้าโล้มเธอทั้งต้นคอ และมือก็บีบหน้าอกของเธออย่างตั้งใจ

"ดีเลย์ หยุด เพื่อนนายมองอยู่" เฌอรีนผลักมือผมออกทันที

"ไม่มีใครมองสักหน่อย เมียจ๋าา"

ผมไม่ได้สนใจ เพราะรู้ดีว่าไอ้วินกับไอ้แวร์มันไม่เคยสนใจเรื่องของผมอยู่แล้ว แต่ไม่ทันได้คิดถึงไอ้สองคนที่มาใหม่ ผมโอบเธอไว้แน่น ๆ ก่อนจะเอาลูกชายสี ๆ กับก้นงอน ๆ ของเฌอรีน

"ดีเลย์ ฉันบอกว่าไม่ชอบไง" เฌอรีนเสียงแข็งขึ้นมา ผมเดาว่า เธอกำลังเสียวได้ที่เลย...

ผมเอามือโอบเธอเอาไว้ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อน ๆ ลงไปในกางเกงขาสั้น และล้วงไปทางด้านหน้า ก่อนจะเอามือไปเขี่ยของเธอเล่น...

แต่...ผลั๊กกกก