PLEASE REMEMBER ME -3-
Delay part
"เรื่องที่ถามมา ขอกลับไปคิดดูก่อนนะ" เฌอรีนพูดอย่างวิตก
"โอเค ๆ ...งั้นตั้งใจทำงานนะครับ" ผมขำกับท่าทางของเธอ และค่อย ๆ เปลี่ยนจากลูบขา ขึ้นมาลูบหัวเธอแทน อย่างเอ็นดู
"อื้ม ถึงแล้วก็โทรมาบอกด้วยนะ" เฌอรีนพูดก่อนจะก้าวลงจากรถไป
"ถ้าเป็นห่วง เธอก็น่าจะย้ายมาอยู่ที่คอนโดฉันนะ" ถ้าอยู่ด้วยกัน เธอคงเสร็จฉันแน่ ๆ
"กลับไปได้แล้ว ๆ ฉันงานยุ่ง ขอปั่นโปรเจคส่งอาจารย์ก่อน" เฌอรีนโบกไม้โบกมือ
—————————————
@Ks Bar
"ไม่รู้ว่าเฌอรีนจะเล่นตัวอะไรกันหนักกันหนา ทำยังกับไม่เคย" ผมบ่นกับไอ้แวร์ซายด์และวินเทอร์ทันที
พวกมันสองคนก็มองหน้ากัน ก่อนจะยักคิ้ว
"คนนี้ใช้เวลานานนะมึง" วินเทอร์พูดขึ้นก่อนจะแทงลูกสนุ้กที่อยู่บนโต๊ะ
"แต่อย่าลืมนะว่ามึง มีเวลาแค่ 3 เดือนเท่านั้น" ไอ้วินเทอร์พูดอย่างเยาะเย้ย
"มึงคิดว่าคนอย่างดีเลย์อะ เคยพลาดด้วยหรอ? คนนี้อาจจะใช้เวลานานหน่อย แต่กูว่าอีกไม่นานเกินรอ" ผมพูดอย่างมั่นใจ ก่อนจะแทงสนุ้กต่อ
"กูจะส่งเป็น Voice Message ไปให้ฟังนะ ว่าคนสวย ๆ หน้าหยิ่ง ๆ แบบเฌอรีนเนี่ย ครางเด็ดแค่ไหน" ผมแสยะยิ้มชั่วร้ายทันที ก่อนจะกระดกเหล้าเพียว ๆ ล้างคอไปพลาง ๆ
"เก่งให้ได้เหมือนปากนะไอ้ดีเลย์ กูไม่เอาด้วยคนหนึ่งละ"
ไอ้แวร์ซายด์ส่ายหน้าทันที ก่อนที่มันจะขยิบตาให้กับสาวผมบลอนด์ตาฟ้าคนหนึ่งที่ยืนเล็งมันมาสักพัก และมันก็เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์ หยิบถุงยางออกมาชูให้สาวฝรั่งคนนั้นเห็น และแน่นอน...มันก็เดินหายไปกับสาวฝรั่งนมโตคนนั้นนั่นแหละ...
ไม่ต้องแปลกใจนะครับ เป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ชายแบบเรา ๆ
"แหมไอ้แวร์วันนี้ กินผลไม้นะมึง" ไอ้วินเทอร์พูดขึ้นลอยๆ ก่อนที่ลูกสนุ้กบนโต๊ะจะลงหลุมไปหมดแล้ว
"เที่ยงคืนเป๊ะ ได้เวลารับบทเจ้าชายผู้แสนดีแล้วสินะ!" ผมยืนดูนาฬิกาสุดหรูบนข้อมือตัวเอง และยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย...
"เที่ยงคืน? ทำไมวะ เวลาไรหรอ?" ไอ้วินเทอร์ถามงง ๆ หน้ามันแดงก่ำ เพราะพิษร้อนจากแอลกอฮอล์
"เวลาที่นางซินลืมรองเท้าแก้วไว้ในลิฟต์มั้ง ไอ้เวร ไปละ" ผมหยิบกุญแจรถได้ก็เดินออกมาทันที
"ไอ้สาด นางซินเค้าลืมรองเท้าแก้วไว้ที่ปราสาทไม่ใช่หรอ?" ไอ้วินเทอร์บ่นตามหลัง
————————
Cherlin part
ฉันกำลังเขียนกับการวาดภาพออกแบบกระเป๋าถือสำหรับคุณผู้หญิงยุคใหม่อยู่ นั่นคือโจทย์ยากที่ทีชเชอร์ให้กลับมาทำ ฮืออออ งดแรดหนึ่งอาทิตย์ เพื่อเคลียร์งานทั้งหมด
กองกระดาษถูกขยำ ๆ เกลื่อนเต็มห้อง
ก๊อก ๆ เวลาตอนตี 1 มีใครมาเคาะประตูห้องฉันเล่นเนี่ย? ด้วยความเบลอ ๆ มึน ๆ ฉันก็เปิดไปโดยไม่ได้สนใจว่าคนที่เคาะจะเป็นใคร...
...ดีเลย์นั่นเอง
"coffee or me?" เขายื่นกาแฟสตาร์บัคแก้วร้อน ๆ รสโปรดของฉัน พร้อมกับถุงขนมมากมาย
"มาทำไรเนี่ย?" ฉันนึกว่าเขาน่าจะกลับคอนโดนอนไปแล้ว
"เห็นว่าทำงานดึก ไลน์มาก็ไม่ตอบ เลยบุกมาถึงที่ ...ว่าแต่เข้าไปได้ยัง หนาว..." เขาพูดพร้อมกับทำปากสั่น ๆ
"ไม่อยากให้เข้ามาเลย ห้องเละมาก" ฉันอายที่ต้องให้เขาเห็นห้องในสภาพนี้
"ไม่เป็นไร เธอไปทำงานต่อเถอะ ๆ แค่กลัวเธอไม่ได้กินอะไรเลยแวะมา" เขาจับไหล่ของฉันและดันเข้ามาในห้อง
ฉันก็นั่งออกแบบกระเป๋าแฟชั่นนั่นไปอย่างเครียด ๆ พลางดื่มกาแฟที่ดีเลย์ซื้อมาให้ ส่วนดีเลย์นะหรอ เขาก็ตามเก็บกระดาษที่ฉันโยนทิ้งโยนขว้างนั่นแหละ
"โอ๊ยยย ทำไมคิดไม่ออก ๆ ๆ ๆ" ฉันขยับกระดาษอย่างอารมณ์เสีย
"งานศิลปะอ่ะ เราต้องใจเย็น ๆ สิ" ดีเลย์เดินเขามานวดที่ขมับของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย ๆ
ฉันนั่งคิดงานจนแทบลืมไปเลยว่ามีดีเลย์อยู่ในห้อง เขาพยายามไม่รบกวนสมาธิฉันเลย แค่เอาของกินมาฝาก และนวดคลายเครียดให้...เท่านั้นจริง ๆ
ในที่สุดฉันร่างแบบได้สำเร็จสักที เกือบโต้รุ่งอยู่แล้วเชียว แต่พอหันกลับไป ก็เห็นดีเลย์ที่นอนฟุบไปกับโซฟา เพราะทนรอฉันไม่ไหว
ฉันแอบนั่งมองผู้ชายตรงหน้าอย่างพิจารณา และเผลอยิ้มออกมาทันทีที่อย่างน้อยก็มีเขาอยู่ใกล้ ๆ แบบนี้
IG: Cherlin.xx
106 likes
Cherlin.xx: กำลังใจในการคิดงานของเฌอ @Delay.69
Kwanjai: เปิดตัวแล้วหรอ??
Withyb: ใครอะเฌอหล่อจัง
Flay.ya: กรี๊ดดดดดดดดเล่ามาคะ เฟรนนนน
Jimfitshop: ฝากร้านว่านชักมดลูกด้วยนะคะ สนใจไลน์มาได้เลยจ้าาาาาาา line :jimfitandfirm
Woi.88: แฟนหล่อจัง อิจฉา
T2.blackwolf: ที่เคยเตือนไปน่ะ ฟังบ้าง!!!!
_________________________________________
ฉันนั่งอ่านคอมเม้นไปเรื่อย ๆ อย่างยิ้ม ๆ จนมาถึงเม้นพี่ทีสอง ขัดตาชะมัด ลบทิ้งซะเลย ไม่ใช่อะไรหรอก แค่ไม่อยากให้ดีเลย์ตื่นมาอ่านเจอ ฉันเชื่อสายตาตัวเองนะว่าดูคนไม่ผิด
นายดีกับฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน นายเป็นฮีโร่ในใจ
"ฉันว่าฉันกำลังตกหลุมรักนายเข้าแล้วละ ดีเลย์"
ฉันค่อย ๆ เอาผ้าห่มมาห่มให้ดีเลย์ เพราะกลัวเขาจะนอนหนาวตอนกลางคืน ก่อนที่ฉันจะปิดไฟ และเดินกลับไปนอนที่เตียงของตัวเอง
Week ago...
เราตัดสินใจลองคบหากันดูจริงจังแล้วนะคะ ดีเลย์เขายังคงแสนดีเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเราอยู่ด้วยกันแทบจะทุกวัน ทุกเวลา...
ฉันเป็นผู้หญิงคนนึง ที่เวลามีแฟน จะติดแฟนมาก มากจนลืมทุกอย่างจริง ๆ โชคดีที่ยัยเฟย์กับยัยขวัญใจเข้าใจฉันดี...อย่าคิดจะแย่งเขาไปจากฉัน ถ้าคุณยังไม่รู้จักด้านมืดฉันดีพอ!!!
@NYc pub
หลังจากที่ฉันเคลียร์งานทุกอย่างจนเสร็จสิ้น และแน่นอน ถ้าดีเลย์อยู่ไหน ฉันก็อยู่ที่นั่น
"เอ้าชนนนน" เสียงวินเทอร์ขอชนไม่มีพัก วินเทอร์นี่ก็สนใจดื่มแต่เหล้าจริง ๆ
"บรึ๋ยยยย" ฉันดื่มจนมองเห็นแวร์ซายด์มี 3 หน้าไปแล้วเนี่ย เดินเซ ๆ แต่โชคดีที่ดีเลย์โอบเอวฉันเอาไว้ตลอดเวลา
"เมาแล้ว ๆ" แวร์ซายด์ยกแก้วเหล้าชี้หน้าฉัน ก่อนที่มืออีกข้างจะล้วงบุหรี่ขึ้นมาสูบ
"ไม่มาววว" ฉันตอบกลับไปอย่างไม่ดูสังขารตัวเอง
"เออไอ้แวร์ แฟนกูเมาที่ไหนกันล่ะ?" ดีเลย์โอบฉันไว้แนบลำตัว จนฉันสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ดันอยู่ตรงโคนขาอ่อน
"ดีเลย์!!" ฉันพยายามจะดันตัวออกเพราะอึดอัด แต่เขาก็กระชากกลับมาประชิดตัวอยู่ดี
"ไม่เอาสิ เป็นแฟนกันต้องลูบได้คลำได้บ้าง ไม่งั้นฉันลงแดงตายแน่ ๆ" ดีเลย์พยายามหาเหตุผลร้อยแปดในเรื่องหื่นกามของเขา
"ฉันยังไม่พร้อม มันเร็วไป" ฉันพยายามบ่ายเบี่ยงเขามาตลอด
"เธอไม่รักฉันหรอ?" คำถามที่มาพร้อมกับแววตาอันใสซื่อ
"รักสิ ถ้าไม่รักจะคบทำไม" ฉันเอามือคล้องขอดีเลย์เอาไว้ และมองแววตาของเขาเพื่อสื่อความหมาย
"ดื่มมมมมม ฮั้ววววว ฮุ้ววววว" เสียงวินเทอร์ดูครึกคักสุดๆ เขาชงให้ทุกคนในโต๊ะรวมถึงฉัน แต่ทำไมในขณะที่ทุกคนนั้นยังคงยืนนิ่ง ๆ ชิล ๆ โยกไปโยกมา ฉันกลับเป็นคนที่เมาที่สุดไปได้
ท่ามกลางแสงไฟสลัว ๆ เสียงเพลงสากลแนว EDM ที่มิกซ์โดยดีเจชื่อดัง
"มองหน้าแฟนฉันทำไม !!!" ฉันชี้หน้าด่าชะนีหน้าไม่อายที่ยืนจ้องดีเลย์แทบจะกลืนกิน
"ไม่เอา จุ๊ ๆ เบบี๋ ๆ" ดีเลย์ดึงฉันมากอด
ในจังหวะที่เพลงช้าลง ๆ ดีเลย์กอดฉันเอาไว้ เพราะฉันเริ่มเซไปเซมา ก่อนที่มือของเขาจะเลื่อนลงมาที่เอว และ....ค่อย ๆ ลูบไล้ลงมายังสะโพก ก่อนที่วางมือไว้ตรงนั้นตลอดเวลา ถึงมันจะรู้สึกแปลก ๆ แต่ด้วยความเมา บวกกับ เราก็เป็นแฟนกันแล้ว ฉันควรจะปล่อย ๆ บ้าง
ฉันเอาหน้าซบลงที่หน้าอกของเขา...
"กูว่าเฌอไม่ไหวแล้ว กูพากลับบ้านก่อนดีกว่า" ดีเลย์พูดกับวินเทอร์และแวร์ซายด์ด้วยน้ำเสียงเหมือนรีบ
"เฌอไม่ไหวหรือมึงไม่ไหว?" เสียงวินเทอร์แทรกขึ้นมา
ฉันไม่ทันได้มองว่าทั้งสองคนมีท่าทางยังไง เพราะตอนนี้สติฉันแทบไม่เหลือแล้ว แค่ยืนด้วยตัวเองยังทำไม่ได้เลย
บนรถ
"แอร์ร้อนมากเลย ดีเลย์..." ไม่รู้ว่าแอร์ในรถร้อน หรือฤทธิ์เหล้านอกทำให้อุณหภูมิในร่างกายของฉันสูงขึ้น
"ร้อนหรอ? ถอดเสื้อก็ได้นะ" เขาพูดก่อนจะกดเปิดแอร์
ดีเลย์ขับรถด้วยความเร็ว ไม่นานเราก็มาถึงคอนโด...ของใครกันละเนี่ย?
"ไม่ไหว ๆ" ฉันมึนหัวมาก ได้แต่เอามือจับหัวตัวเองและทุบ ๆ
"มาฉันช่วย...อึ๊บบบ" ดีเลย์อุ้มฉันลงจากรถ และเดินเข้าไปยังคอนโด
พอเปิดห้องเข้าไปได้ เขาก็พาฉันไปวางลงบนเตียงที่นุ่ม และกว้างมาก ๆ ในห้องนอนทันที
"อื่อออ" ฉันนอนหงายอยู่บนเตียงนุ่ม ๆ ขนาดใหญ่
"ดีเลย์ ที่นี่ที่ไหนอ่ะ" ฉันพยายามรวบรวมสติลืมตามองไปรอบ ๆ ห้อง
"คอนโดฉันเองแหละ" ดีเลย์พูดพลางค่อย ๆ บรรจงถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเอง
"แต่ฉันอยากกลับห้องฉันแล้วอ่ะ" ฉันเริ่มหวั่น ๆ
"ที่รัก เป็นแฟนกันนอนห้องเดียวกันไม่เห็นแปลกเลยนิ" ตอนนี้เขาเลื่อนมือลงมาที่กางเกงก็จะค่อย ๆ ถอดมันออก
"ไม่ ดีเลย์ ฉันไม่พร้อมจริง ๆ" ฉันพยายามดึงสติและยันตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ก็หงายหลังทุกที เพราะเมาจนเดินยังไม่ตรงเลย
"ไม่เอาน่าเฌอ..." เขาเริ่มหัวเสีย
"ไม่ ๆ ฉันจะกลับๆ"
ฉันคลานลงจากเตียง แต่!! หมับ ฟุ๊บบบบ!!! ดีเลย์ดึงตัวฉันขึ้นมาก่อนจะทิ้งลงเตียงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาขึ้นคร่อมในทันที
"เราเป็นแฟนกันนะ จะเล่นตัวไปทำไม?" เขาพูดก่อนจะถอดเสื้อของฉันออกอย่างรวดเร็ว
"ไม่ ๆ บอกว่าไม่ไง ดีเลย์" ฉันพยายามแกะมือของเขาออก
"เฌอ ไม่เอาน่าาา" เขาพูดก่อนจะเอามือลูบไล้เขามาในกระโปรงก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจนถึงเรียวขาอ่อน
"ไม่ ๆ ดีเลย์ ๆ ไม่" ฉันบอกปัด ๆ ไป ทั้งเมาทั้งมึน
ดีเลย์ไม่พูดอะไรต่อ เขาถอดเสื้อผ้าฉันออก ก่อนจะก้มหน้าไซ้ลงมาจากซอกคอ และมือก็บีบคั้นหน้าอกอย่างรุนแรง ฉันก็รู้สึกบ้าง ไม่รู้สึกบ้าง ถึงแม้จะรู้สึกตัว แต่ก็ยังไม่สามารถจะช่วยอะไรได้...ตาที่หนักอึ้งเกือบจะปิด เหล้านอกนี้มันแรงจริง ๆ นะ
พร๊วดดด...
"โอ๊ยยยย !!! ฉันเจ็บ..."