ในหอตำราอันเงียบสงบมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสือของตนอย่างมีสมาธิ ดวงตาคู่สวยเหลือบมองคุณชายตระกูลใหญ่เป็นครั้งคราวเพราะตั้งแต่เขาเข้ามาพูดคุยกับนางก็คอยให้ความช่วยเหลือมิหนำซ้ำยังนำตำราดีๆ มาให้ แม้ไม่กล้าคิดเข้าข้างตนเองแต่การแสดงออกรวมไปถึงแววตามันบ่งบอกว่านี่คือการเกี้ยวพาชัดๆ อีกทั้งนางยังเพิ่งได้รู้จากสหายว่าในวันที่เกิดอุบัติเหตุ คุณชายจากตระกูลหลงคือผู้ที่ฝ่าวงล้อมคนมากมายเข้ามาอุ้มนางไปรักษาอย่างเร่งรีบ ใบหน้าตื่นตระหนกของหลงเทียนเล่อทำเอาสองสาวแปลกใจเลยทีเดียว
กระนั้นนางจะเป็นฝ่ายปฏิเสธเขาเช่นไรดี หากอีกฝ่ายบริสุทธิ์ใจที่จะช่วยเหลือแล้วเป็นนางที่คิดไปเอง…เช่นนั้นคงได้อับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
โจวถิงถิงค่อนข้างกลุ้มใจในเรื่องนี้อยู่บ้าง อย่างไรเสียตนก็ได้ชื่อว่าสตรีมีคู่หมาย แม้การมาพบกันที่หอตำราจะเป็นเพียงความบังเอิญก็ตาม แต่มีหลายครั้งที่ชายหนุ่มตั้งใจมาหา เฝ
