TÖRE (ZÜMRÜT GÖZ)

Bölüm 29

Bavulları toparlayıp konağa doğru yola çıktık ne Adar konuştu ne ben zaten artık şu saatten sonra kime ne diyebilirim ki kime guvenebilirim

Hayatta en çok güvendiğim sevdiğim insanlardan biri tarafından kandırılmış birde kullanılmaya çalışılmıştım ne acı dimi sen çok severken onunda sevdiğini dusunurken onun sadece senin gücünün peşinde olması insanın hayatta yiyip yeyebilecegi en büyük kazık bu

Birtek babamla annem beni sever düşünür sanırdım ama şu son yaşadıklarım dan sonra Adarin da benim iyiligimi düşündüğünü biliyorum artık

ona hala tam olarak guvenesem de bir tarafım aptal olma gözlerini o açtı diyor ve şüphe duyan yanımı susturmaya çalışıyor başarılı oluyor mu az da olsa evet

Ben düşünceler ile boğuşurken araba konağın kapısında durdu arabadan inip konaga girdik herke avludaydi Delal anne dışında bizim gelmemize sevinen yoktu ama bu benim umrumda bile değildi

" Yavrularım hoş gelmişsiniz sefa getirmissiniz çok şükür uzun sürmedi ayrilik"

" Daye ne ben ne Adar senden ayrı kalmayiz bizim yanimiz sen ve babanın yanıdır "

Delal anne dediklerinden sonra öyle bir sarıldı ve agladiki onu bu kadar uzdugumuz için kendime birkez daha kızdım Mizgin hanım başladı gene söylenmeye

" Ooo buke (gelin) hani biz gidene kadar gelmeyecektiniz hayırdır ne değişti "

" Mizgin hanım soz hala bir gerçeği anlayamamış siniz dur ben anlatayım bu konak benim geleceğim zaman yada gideceğim zaman kimseye sormam ikincisi de ben sizin hanım aganizim ya haddinizi bilir edebinizle oturursunuz yada ne sizin nede kızınızın gozunun yaşına bakmam ayağınızı denk alın "

" Bu konak snerden senin oluyor bu konak benim babamın "

"Bu aşiretin ağası benim eşim ve ağa olan herşeyin sahibidir dede artık bıraktı o işleri sizde bırakın derim çünkü inanın sizin yerinizde olsam bana bulasmazdim ben sizin harcadiginiz zavvalli kızlara benzemem öyle bir yakarim ki canınızı bir daha belinizi dogrultamazsiniz"

Tam konusacakti elimle yeter hareketi yapıp susturdum delal anneye döndüğümde gururla bana bakıyordu

" Gelin aganizi duydunuz Mizgin hanım dedigi gibi ağa onun kocasidir ve en az kocası kadar söz hakkı vardır daha fazla taskinlik istemez

Mizgin hanım ile yılan kizi ses çıkarmadan avludan çıktılar ben bunları mirs etmekten bıktım bunlar bikmadi o sırada adar da babasıyla konuşuyordu inşallah ikna olmuşlardır diye dua ediyordum içimden

Delal anneyle biz onlara bakarken adar bizi yanlarına çağırdı kalbim yerinden çıkacaktı resmen ya kabul etmezseler diye çok ama çok korkuyordum

" Ana Avzem biz babamla ve dedemle konuştuk karahan aşiretinin ağası agir ağa ona birşey olması durumunda aşiretinin başına kızının eşinin yani benim gecmemi istiyor babamla dedem de uygun buldular akşama diğer agalarla da istişare edicez"

" Sen ne dersin oğul sen bu aşiretin agasisin nasıl olacak kendi asiretini mi birakacaksin yoksa "

" Yok ana olur mu öyle şey karahan aşiretinin başına da gecicem ve iki aşireti birlestirip tek agalikla bagliycam"

" E iyide oğul bakalım her iki aşiret ağaları da kabul edecek mi bunu"

Delal ananın endişelerini anlıyorum bende olsam endiselenirdim ama korkusu yersiz olacak o sırada ben girdim lafa

" Endişelenme ana bizim asiretin ağaları kabul edecekler çünkü babamdan sonra ne abimin ne de başkasının geçmesini istemezler bu görevi yapabilecek kimse yok bizde zaten babamda bu yüzden böyle birşey istedi Adara güveni tam onun da kendi gibi adaletli olduğunu biliyorlar çünkü "

" Sen öyle diyorsan öyledir kızım ne diyim"

Delal hanım ve diğerleri olumlu karsilayinca içime su serpildi resmen şimdi geriye aşiret ağaları kalmıştı onlarda kabul eder inşallah

Adardan;

Avzemin soyledigini kabul etmem mümkün değilken o itin başa gecmesini dile getirince bir anda tamam demiş bulundum aslında haklıydı eğer o geçerse agaliga iki aşiretin arasında yıllarca dökülmeyen kan dökülecek ti

O it kendini uckurunu bile yönetemez Ken bir asiretin ona emanet edilmesi bütün asiretlerle ters düşmesi demekti çünkü civar aşiretin hiçbiri onların agaligini tanimazdi

Babamlarla konuyu konuştum ilk başta reddettiler ama düşüncelerimi bir bir anlatinca haklı bulduklari için kabul ettiler ve ağalara haber verildi konakta ağalar için hazırlık yapıldı ve ağalar tek tek gelmeye başladı bütün agalar gelince en yaşlısı Şiyar ağa söze girdi

" Hayırdır inşallah adar ağa sen bir anda aynı gün toplantı istemezdin mevzu önemli galiba"

" Evet Şiyar ağa mevzu önemli bildiğiniz üzre eşim karahan aşiretinin ağası agir ağanın kızı agir ağa bir vasiyet hazırlamış bu konuyu sizlerle istişare etmek istedim "

" E iyide karahan aşiretinden bize ne bizle alakası ne "

" Bildiğiniz üzre agir ağa oğluna güvenmez o öldükten sonrada başa gecmesini istemez"

" Yerine geçecek yeğenleri vardır Adar ağa ama bizle alakasını hala cozemedik"

" Agir ağa onlarada güvenmediğini onun ölmesi halinde onlardan biri başa geçerse bütün aşiretler ile kendi aşiretinin arasinin açılacağını düşünür ve bunu için ona birşey olması durumunda aşiretin başına kızının eşini yani beni geçirmek ister"

" Sen ne dersin Adar ağa kendi asiretini terk edip karinin asiretine mi geçmek istersin bu ne saçmalıktır böyle "

" Tabiki de böyle birşey o da demedi desede kabul etmezdim "

" Ya ne istersiniz adar ağa açık konuş artık"

" Şunu demek ister her iki aşiretin başına geçip iki aşireti de birbirine bağlamak ister ki ileride dağılmasın eğer bizden değilde digerlerinden biri geçerse başa o zaman düşmanlık eskisi gibi kansiz olmaz ağalar onlar daha toy muhakkak ki kan dokecekler o yüzden agir ağa böyle olsun ister siz ne düşünüyorsunuz"

" İyi dersin hoş dersin de onların aşireti kabul edecek mi bu durumu"

" Yarın agir ağa onlarla toplanıp konuşacak aksi bir karar çıkmayacağını düşünür"

Odada sesler yükselmeye başladı kimisi itiraz ederken kimisi de memnundu bu karardan oylamaya sunmaya karar verdim oylamayi yaptık ve kabul oyu daha fazla olduğu için kabul edilmişti....