กลับมาที่หว่านเหวินเปียว เวลานี้ทั้งหมดรอรับยาและพร้อมที่จะกลับเข้าหมู่บ้านแล้วเช่นกัน
“แวะกินอะไรก่อนไหม” จื่อหานเอ่ยถามน้องเขยและน้องสาวตนเอง เขากังวลว่าหลานตัวน้อยที่อยู่ในท้องจะหิว
“ไม่ดีกว่าพี่ใหญ่ ฉันคิดว่าเรากลับบ้านกันดีกว่า ป่านนี้แล้วไม่รู้ว่าซูฉีกลับมาถึงหรือยัง” ยังคงเป็นพี่สะใภ้ที่ห่วงน้องสาวของสามีคนนี้เสมอ
“นั่นสิครับพี่จื่อหาน ผมว่าเราควรกลับบ้านกันก่อนดีไหม ไม่แน่ว่าป่านนี้ซูฉีอาจจะกลับมาถึงแล้วก็ได้”
เมื่อทำธุระเสร็จแล้วเหวินเปียวก็ไม่คิดจะแวะที่อื่นอีกเพราะกังวลใจเรื่องน้องสาว กลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำซากเหมือนเดิมที่เคยเกิดขึ้นเมื่อวาน
หลังจากความคิดเห็นทั้งหมดตรงกัน จื่อหานจึงได้พยักหน้าและเดินไปหาเกวียนเช่าก่อนจะเหมาเข้าหมู่บ้านทันที เนื่องจากตนเองก็เป็นห่วงเจ้านายเหมือนกัน
“ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนก่อนไหม ไม่รู้ว่าเหวินเปียวและคนอื่นจะกลับมาถึงกี่โมง” ทันทีที่กลั
