กานดานั่งรอแผนอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกคณะ เธอเลิกเรียนเร็วกว่าเขานิดหน่อย เลยมานั่งรอเพื่อที่จะได้กลับคอนโดพร้อมกัน แต่ความจริงแล้วจะต้องพาเขาไปที่บ้านก่อน เพื่อร่วมกินข้าวเย็นกับครอบครัวของเธอ ตามคำสั่งของพี่ชายสุดโหด
ไม่นานนัก ร่างสูงที่คุ้นตาก็เดินออกมาพร้อมกับเพื่อนซี้ ทั้งคู่คุยกันอยู่ครู่เดียวก็โบกมือลา สงครามเดินไปยังหน้ามหาวิทยาลัย ส่วนแผนก็เดินตรงมาที่เธอ
“อาจารย์ปล่อยนานแล้วเหรอ” แผนเอ่ยถามเมื่อมาหยุดอยู่ตรงหน้าแฟนสาว
“ไม่นานค่ะ หนูเพิ่งมารอพี่ได้แค่ห้านาทีเอง” กานดาตอบกลับพร้อมกับส่งยิ้มน่ารักให้เช่นเคย
ทั้งคู่เดินมายังรถของกานดาที่จอดอยู่ แผนทำหน้าที่เป็นสถารถีเหมือนกับทุกครั้ง ส่วนคนตัวเล็กก็นั่งคู่กับคนขับ
“พี่แผน ๆ หนูมีเรื่องจะบอก” กานดาเอ่ยขึ้น “วันนี้เราจะไปกินข้าวเย็นที่บ้านหนูนะ”
พอได้ยินสิ่งที่เธอพูด เขาก็หันขวับมามองหน้า นัยน์ตาสีเข้มเหมือนจะมีคำถามบางอย่าง แต่
