“จริงเหรอไอ้น้ำ” ธีระดีใจจนเนื้อเต้นขึ้นมาอีกคนที่ได้ยินหนทางการรักษาลูกชายราวกับปาฏิหาริย์ “เจ้านายของแกนี่ใจดีจริง ๆ เลย”
“งานที่พี่ทำ มันต้องเหนื่อยมากเลยใช่ไหมพี่น้ำ เขาถึงได้ให้เงินพี่มามากมายขนาดนี้” เหนือเมฆเอ่ยถามด้วยสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัดจนน้ำอิงต้องเอื้อมมือไปโอบไหล่ไว้
“เหนื่อยบ้าอะไรล่ะ ที่อยู่ที่กินฟรี แถมยังปลีกตัวกลับมาบ้านได้ทุกเวลาอีก งานแบบนี้หาที่ไหนไม่ได้แล้วนะ แกเลิกคิดมากแล้วเตรียมตัวผ่าตัดได้แล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นก็แล้วไป” เหนือเมฆตอบแบบผ่าน ๆ ก่อนจะนำอาหารที่ธีระเพิ่งปรุงเสร็จไปเสิร์ฟให้กับลูกค้า เห็นโต๊ะข้างหน้าถูกจับจองจนเต็ม น้ำอิงก็อดชื่นใจเสียไม่ได้
“ลูกค้าเยอะแบบนี้ทุกวันเลยเหรอพ่อ”
“ก็พอได้อยู่ กำไรช่วงนี้วันละสามพันเลยนะ” บิดายิ้มตอบด้วยความภาคภูมิใจ รีบเก็บเอกสารที่น้ำอิงน้ำมาให้เพื่อหันไปเตรียมอาหารให้โต๊ะถัดไป หญิงสาวเห็นดังนั้นจึงรีบวางกระเป๋าลงเพ
