THE LIGHT ON DARKNESS

DALAWAMPU't -PITO

Pagkatapos kong maayos ang primary na problema sa skwelahan, Hind is with me, having a cozy talk in the veranda of my house.

Seeing the million stars above with a full moon, its really a calming night to ease your worries and anxiety.

Nag order lang kami ng food from starbucks and some dessert na rin para makalma si Hind.

" Are you okay now?", nakangiti kong sabi sa kanya.

Its almost seven in the evening, and he is still in silent since then, just looking at me and sigh again for thousands already.

I let him. I didnt trigger him until he calm down and ready to open up everything.

" I am sorry for what happen. I am totally Okay now Messie. I already overcome it.", natataranta niyang sabi pero andodoon parin ang takot na mangyari ulit yun sa akin.

" Is it bothering you too much?. Do you need me to call your Parents this time?", kanina pa ako nagsasuggest na tawagan ang Parents niya. But he dont want. He dont want them to worry again.

Agad siyang umiling. Napabuntong hininga ako at napatingin nanaman sa langit.

" Sabi ng Psychiatric doctor ko, I am suffering severe trauma because of what happen. I always dream you , showering the blood and begging to help you and be alive. Gabi gabi yun at ang nakakapagpakalma sa akin, ay ang mga letters mong hindi naman pala ikaw ang nagsulat. ". Nalulungkot niyang sabi.

I extend my hand to hold his nang malaman niya na ang lahat ng sasabihin niya ay pakikinggan ko ng mabuti.

" Hind, Are you really okay?. Did you see something again?. What are you thinking?.", nag aalalang sabi ni Tita Jasmin ng maconfine si Hind. Nahimatay siya ng makitang may kaunting galos sa kamay ko dahil sa pagrestrain ko sa studyante kanina.

Ganoon ang epekto niyang may makitang dugo man lang sa katawan ko, bumabalik ang trauma niya before.

I sigh heavily. It was a dagger to heart thingking how he suffered so much because of what happen that time.

"Tita, !", nasabi ko sa likuran niya.

" What happen again this time , Messie. Bakit may ganito nanamang nangyayari sa buhay ng anak ko?", sigaw niya. I step back, in shock and process it again.

Kita ko ang galit and disappointment again to me. Nakaalalay sa kanya si Tito Hendrix na ngayon ay kalmadong nakatingin sa akin.

" Calm Down, Baby!", nasabi pa niya nang mag iiyak ito sa gilid ni Hind.

"Hindi na ba talaga magiging tahimik ang buhay ng anak ko, kapag involve ka Messie?. ", . dugtong pa niya.

Every words came from her mouth, a knife that keep on stabbing at me. Naiintindihan ko siya. A loving mother who are very protective from his only son, she is suffering also.

The trauma that I've experience again ten years ago ay bumabalik. The darkness, the different thought na pumapasok sa isip ko ay nagmamartsa nanaman at inaatake ang pag iisip ko.

I inhale deeply and exhale. Calming myself and thingking the good things happen in my life , is the best remedy for this anxiety.

" I am sorry for this trouble again.", nasabi ko.

Hinayaan ko muna sila at agad na umalis sa kwartong iyon.

May mga Doctor na pumasok, I even saw familiar faces and then, ang Lolo ni Hind na nakahawak na sa tungkod niya at nakatingin sa akin. With his bodyguards around him, an intimidating feeling ang mararamdaman mo, but never for me. The embarrassment , Yes. Mauulit nanaman ba ang nangyari noon, at sa pagkakataong ito, hindi na talaga kami pwedy ni Hind?.

Yumuko lang ako at agad na umiwas.

" Bakit nandito ka sa labas?", seryoso niyang sabi sa akin kaya napahinto ako sa paglalakad.

Nagulat ako doon, . I didnt expect na kakausapin niya ako ng ganito ka casual.

" Di ba kailangan ka ng Apo ko?. Dapat nasa loob ka.", .

Napangiti ako ng tipid. " I can go inside if Hind is wake up. Nandyan din sina Tita kaya , dito muna ako.", .

Kita ko ang pagkunot ng noo niya.

" Sa lahat ng taong nandidito, ikaw at ikaw lang ang una niyang hahanapin. I dont want to hear it again just like ten years ago, . whining like a baby, asking for his favorite person in this world. . So , Come with me inside.", strikto niyang sabi.

Kita ko ang pag alalay ng mga body guards sa kanya.

Ganoon din sa akin kaya hindi na ako nakatanggi pa.

As the bodyguard open the door, ang siya namang paggising ni Hind.

" Messie... Where is Messie?.", natataranta niyang sabi. Tita Jasmin immediately let him calmdown, pero hindi iyon nangyari.

I saw how Sir Dela Cerna smirk at me at napapailing na napatingin sa apo.

" Nandito!", sabi niya at agad akong itinulak sa harap.

Kahit nakakahiya man , nakatingin ang lahat sa akin, . sinikap ko parin ngumiti at maging kalmado kahit kabado na.

" Okie ka na ba?",

Nang makitang nasa harap na ako. Hind immediately signal me to come near to him. Napatingin ako kina Tita, I saw how her eyes giving me an apology look as she step aside para makadaan ako.

Ganoon din sina Tito Hendrix. Smiling at me for the first time.

" I am sorry for what happen to me again.", nasabi niya at agad akong inupo sa gilid niya. Hugging me tightly makes me anxious for the people around us.

" Ahhhh... Masyado ka namang clingy nanaman, nakakahiya sa mga tao dito.",

He didnt listen to what I told him instead, he search for my hand na may gasgas dahil sa ginawa ko sa studyante.

Nakabandage na ito at nagamot na pagkarating din namin sa hospital.

" Are you really Okay?", . kalmado na niyang sabi.

Tumango kaagad ako at napapangiting nakatingin sa kanya.

" So I guess, the letter is no longer needed since andito kana Messie. ", nakangiting sabi ng doctor.

Nagulat ako doon. Nawala sa isip ko at kasinungaling iyon at agad napatingin kay Tita Jasmin.

" I better go, and continue to get better John Hind. ",

Tumango si Hind at hinihila nanaman ako para makayakap nanaman.

" Hindi na ito mauulit, I 'll be patiently see again my Doctor and see to it that I am okay. Basta , My Messie. Magiging okay ka, at wala dapat mangyari sayo. ",

I looked at him carefully and then smile.

" You'll get better until you will conquer your trauma and live a normal life just like before. "

Niyakap niya ulit ako at nakahawak nanaman sa dalawang kamay ko, as if I'm gonna leave him for good.

" Ahemmm.. Masyado ka namang patay na patay sa nobyo mo apo kaya hindi mo na yan mabitiwan pa. ", . Nakangiwing sabi ng lolo niya.

Natatawa namang umiling ang doctor at agad na lumabas.

Tita Jasmin Immediately explain everything. The reason my letter is an alibi just so Hind will go treatment and motivate to be okay.

She even ask for the help of Dada Rain just to accomolish everything. Kaya naman pala sa lahat ng napuntahan kong lugar, even during college days. Nanghihingi palagi ng picture si Dada Rain para may ma esend kasama sa letter.

" Pasyncia kana kanina , Messie. Parang hindi ko rin macontrol ang sarili kapag naulit nanaman ang nangyari noon ni Hind. ", naiiyak na sabi ni Tita Jasmin.

I hug her. Telling her the assurance that I will do my best to protect Hind at all cost. We will overcome this together until it will become normal as it could be.

Napangiti ako sa langit ng matapos kong maalala ang nangyari kanina. How things change immediately, remind us again to be strong together and move forward with ease.

On how the Family of Hind accepted me fully even though I have holes in my life.

" The trauma that we suffered at that time is already marking in our hearts and mind. " mapait akong napangiti at naging emotional dahil sa nangyari noon. Hind is immediately looking at me with a weary eyes. Iniisip sigurong naapektuhan ako sa nangyari. " It gives me a scar to the extend that I was afraid to be near again to people who wants to be friend at me. Iniwasan ko sila. But then again, I realized, we need to face this fear and move forward. Being free to our worries and anxiety is our peaceful life we dream , Hind.

Its okay to be vulnerable, iiyak lang natin yan. Its okay to be worried, but you must trust that person and yourself again to face your fear. Ang nangyari noon ay may purposes to mold us and be mature in each decision we take." nakangiti akong nakatingin na kay Hind.

He is emotional. He is looking at me with full of Love, understanding and trust. Na lahat ng sasabihin ko ngayon, paniniwalaan at susundin niya.

" Lets face this together and trust each other again, Can we?", nasabi ko pa.

Pinunasan niya ang luhang tumulo sa mata niya at agad akong niyakap.

" Am I still a coward as ever, My Messie. I am sorry", . naiiyak niya pang sabi.

" Ang pangit pangit mo talagang umiyak.. Ano ba!", naiiyak ko ring sabi.

Hugging him this tight give me the hope that we will forget all in thenpast and we will remember the happiness only in the pass.

" I am such a shame for beinf weak as ever.. ", dugtong pa niyang sabi..

Self pity??.

Napailing kaagad ako. Hinawakan ang dalawang pisngi niya at napapatingin sa labi niyang namumula dahil sa pag-iyak. I gently kiss him and give the best smile infront of him , assuring him that I will be Okay and we will be living as normal at possible. happy and contented.

" I love you!", dugtong ko pa na ikinagulat niya.

" What did you say?", umatras ako at agad na ngumisi.

" Nabingi ka na yata?, ". Sabi ko at agad na tumayo. I stretch my arms and natatawang tumangin sa kanya.

Hind looked up to me with a cunning smile in his face.

" Say it again?", .. Ngumingisi na siya habang hawak hawak ang kamay ko.

" Once is enough for a wise man, Hind . Hindi mo ba yun alam?.",

" Hindi ko yun naramdaman, My Messie. Sigeh na.. E.rerecord ko pa yun.. ", . he is pouting infront of me and give me a puppy eyes. Kumunot ang noo ko ng inihanda niya ang phone niya to record what will I say.

" Para kang Asong ulol dyan. Hahahahahaha".

Nagulat siya sa sinabi ko at na napasimangot. " Alam mo?. Ngayon ko lang nalaman talaga na mahilig ka palang mag ruin ng mood. At mahilig karing mag paasa. ",

Napanganga ako sa sinabi niya. Kita niya ang naging reaksyon ko kaya agad siyang napangisi at hinila ako papalapit sa kanya

" Dito karin magaling, ang manyakan ako. ", I said as I rolled my eyes.

" Ehhh gusto mo naman kaya sigeh na. Ulitin mo yun.. Iyong tatak sa puso ko huh. ", nakangisi niyang sabi.

" Tignan ko , ..baka bukas. Depende sa magiging mode ko. ".

" Ang ramot ramot mo talaga.. Tsk.", .

........next.....