“สั่งมาเลย คุณจะกินอะไรอีกล่ะ”
“น้องคะ ขอเมนูค่ะ” เธอรับเมนูมาพลิกไปพลิกมา “เจอแล้ว!… ขอไอศครีมมะพร้าวค่ะ…คุณจะรับด้วยไหมคะ”
“ไม่เอา ผมไม่ทานของหวาน”
พนักงานนำไอศครีมมะพร้าวมาเสิร์ฟ “ทานให้อร่อยนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ…อร่อยสุด ๆ คุณอยากลองบ้างไหมคะ หอมมะพร้าวมากเลย”
ดัสตินแทบจะไม่อยากเชื่อว่าเขาจะสามารถนั่งอยู่กับนับดาวเกินห้านาที เขาอยู่ในร้านอาหารนี้กับเธอชั่วโมงกว่าแล้ว โดยที่เขาไม่รู้สึกเบื่อเลย เพราะเธอมีเรื่องมาเซอร์ไพรส์เขาตลอดเวลา ปกติเขาคิดเสมอมาว่าเธอหัวสูง จะทานอาหารก็ต้องเป็นโรงแรม หรือร้านอาหารหรู ๆ เท่านั้น แต่วันนี้ร้านที่เธอพาเขามาเป็นร้านอาหารธรรมดา มีสวนล้อมรอบให้ความร่มรื่น แถมท่าทางการกินของเธอยังน่ารักน่าชังจนเขาอยากเผลอไปหยิกแก้มนุ่มของเธออย่างมันเขี้ยว ตาของเธอดูมีความสุขราวกับเด็กได้กินขนมเวลาไปโรงเรียน เขาชักจะหลงเธอเสียแล้วสิ มีความสุขสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“อ
