บัวชมพูนั่งจิบไวน์ด้วยความสบายใจ เพราะงานนี้ทำให้พนักงานได้ใกล้ชิดกัน แถมดูพนักงานจะมีความสุขกับโบนัสปลายปีที่เธอแจ้ง สิ่งนี้จะสร้างกำลังใจให้พนักงานตั้งใจทำงาน
ทำไมถึงรู้สึกไม่สบายตัวแบบนี้นะ ทำไมรู้สึกร้อนวูบวาบแบบนี้ จิบไวน์ไปแค่สามแก้วเอง ปกติตอนอยู่อเมริกาที่บริษัทมีงานเลี้ยงตลอด เธอเคยดื่ม ถึงจะดื่มไม่เก่งแต่เธอก็ผ่านการดื่มมาบ่อยเหมือนกัน
“พี่เตือนใจคะ ฝากทางนี้ด้วยนะคะ เดี๋ยวนับดาวจะออกไปด้านนอกโทรหานิ่มก่อนนะคะ”
“ได้เลยค่ะ เดี๋ยวพี่จะดูแลเองไม่ต้องกังวลนะคะ ดูสีหน้าคุณนับดาวไม่ดีเลยค่ะ “
“นับดาวน่าจะดื่มไวน์มากไปค่ะพี่ รู้สึกมึนหัวยังไงก็ไม่รู้ค่ะ ขอตัวก่อนะคะพี่” พูดเสร็จบัวชมพูก็ลุกขึ้นเดินออกจากงานไปทันที
ดัสตินซึ่งนั่งมองเธอตลอดเวลา กล่าวขอตัวกับพราวฟ้าแล้วเดินตามนับดาวออกไปทันที “พราวครับผมขอตัวซักครู่นะ เดี๋ยวผมมา ถ้ามีอะไรเรียกรอนได้ตลอดนะครับ”
“พราวอยู่ได้ค่ะ คุณดัสต
