เบียร์หันกลับไปมองพี่นพด้วยความรู้สึกหลายๆ อย่าง แทนที่จะโกรธที่โดนเขาฉวยโอกาสกับร่างกายของเธออีกครั้งแต่ความรู้สึกหงุดหงิดเพราะโดนเร่งเร้าให้อารมณ์ค้างมันล้นอยู่เต็มอกจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยืนหายใจหอบเบาๆ จ้องหน้าเขาอยู่แบบนั้น
"เบียร์ทำพี่เ****นจนทนไม่ไหวแล้ว ขอพี่ออกไปลงกับเมียก่อนนะ สักพักเธอค่อยตามไปละกัน"
"พี่จะทำอะไรนะ?"
"ก็เธออยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าตัวจริงของควีนเป็นยังไง พี่บังคับหลอกใช้เมียจริงรึเปล่า.. ดูแล้วตัดสินเอาเองละกัน"
"มะ-ไม่เอา เบียร์ไม่อยากรู้แล้ว.. ออกไปพร้อมกันนี่แหละ"
ก่อนที่เบียร์จะเดินตามออกไปข้างนอก นพก็หันกลับมาแล้วโฉบเข้าไปหอมแก้มขาวฟอดใหญ่เพื่อหยุดเธอไว้พร้อมกับกระซิบต่อ
"ขออะไรอย่างสิ"
"คะ?..."
"เธอรออยู่นี่สัก 10 นาที.. ไม่ๆ 5 นาทีก็พอ ให้แค่ไม่ผิดสังเกต.. แล้วก่อนจะเข้าไปก็ช่วยเดินกลับไปปิดประตูห้องน้ำดังๆ ทีนะ"
"ตะ-แต่ว่า.."
"ถ้าเธอตามพี่ออกมาตอนนี
