ฮานะ... Part
พอมาถึงห้องฉันหยิบโทรศัพท์มาดู เสี่ยฟร๊องเงียบ ไม่มีแชท ไม่มีการโทรเข้า ก็ดีเหมือนกัน ฉันนั่งเล่นโทรศัพท์สักพัก ก็ไปอาบน้ำนอน ปิ่นไม่ได้กลับมานอนกับฉันนะมันไปนอนกับเสี่ยมันโน่น
เช้าวันใหม่...
ก๊อก ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วเดินไปเปิดห้อง
“หลับหรือตายคะ ฉันเคาะจนมือจะแตกก็ไม่ยอมมาเปิด” เข้ามาก็บ่นเลย
“ถ้ารู้ว่าเข้ามาละจะบ่นแบบนี้ฉันไม่เปิดหรอก”
“ไป กลับกันได้แล้ว” มันเดินไปเก็บกระเป๋า
“เออ ฉันอาบน้ำก่อน" ฉันก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เสร็จออกมาแต่งตัวเก็บของเตรียมกลับกรุงเทพฯ ก่อนถึงคอนโดฉันปิ่นมันพาแวะกินข้าวก่อน
ณ ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง
ตอนแรกฉันให้มันจอดร้านส้มตำข้างทางแต่มันบอกวันนี้อยากกินของแพง เสี่ยมันให้เงินมาเยอะ พอมาถึงเราก็พากันสั่งอาหารทันที
“คิดไงมาเลี้ยงร้านหรู ๆ แบบนี้เนี่ย”
“เออน่า แค่ลองว่าไอ้ที่มันแพง ๆ เนี่ยมันจะอร่อยไหม”
“เ
