เด็กเสี่ย

เด็กเสี่ย - 4 ข้อเสนอที่น่าสนใจ

เช้าวันใหม่...

เมื่อคืนหนักไปหน่อย... ไม่รู้เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไร ฉับหยิบโทรสับมาดูตอนนี้สิบเอ็ดโมงแล้ว นี่นอนหรือตายเนี่ย ตอนนี้มันรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรหนัก ๆ ที่เอว พอมองดูกลับเป็นเสี่ยฟร๊องนอนกอดฉันอยู่

ฉันเบิกตากว้างเพราะไม่คิดว่าเขาจะยังอยู่ ความจริงพอมีอะไรกันเสร็จแล้วก็ต้องกลับไปสิ ฉันชินกับเหตุการณ์แบบนั้นพอมาเจอคนนอนอยู่ข้างๆ เลยไม่ค่อยชิน

ฉันค่อยๆ จับแขนที่พาดเอวของตัวเองออกเบาๆ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายตื่น

กริ้ง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนจะเห็นว่าคนที่โทรมาคือเสี่ยกร

“ฉิบหายแล้วอีฮานะ!!” ฉันอุทานกับตัวเองเบาๆ หัวใจเต้นรัวเพราะมีความผิด ถ้าเสี่ยกรรู้ฉันได้ตายแน่

ฉัน: ค่ะเสี่ย

เสี่ยกร: อยู่ไหน ทำไมฉันไปหาที่ห้องไม่เจอ

ฉัน: เอ่อ... คือฮานะ อยู่กับปิ่นอะค่ะเสี่ย เมื่อคืนหนักดื่มไปหน่อย

เสี่ยกร: รีบกลับห้อง ฉันรออยู่

สายก็ถูกตัดไป ฉันที่กลั้นใจอยู่ก็ถอนหายหายออกมาอย่างโล่งอก โชคดีที่ไม่ถูกสงสัย

ฉันรีบลุกขึ้นแต่งตัวมองดูตัวเองในกระจก... หื้อออ นี่อีเสี่ยฟร๊องมันทำรอยไว้เยอะมาก โชคดีที่ไม่มีที่คอ แต่ที่หน้าอกนี่เต็มเลย

ฉันคงมีอะไรกับเสี่ยกรไม่ได้เพราะถ้าเสี่ยรู้คงจะโกรธมาก ๆ เขาอาจจะยกเลิกการเลี้ยงดูฉันเลยก็ได้ เพราะเสี่ยทุกคนไม่ชอบให้เด็กที่ตัวเองเลี้ยงไปมีอะไรกับคนอื่น

“จะกลับแล้วเหรอเดี๋ยวฉันไปส่ง” เสี่ยฟร๊องพูดพลางขยี้ตา นี่ขนาดเพิ่งตื่นนะ จำเป็นต้องหล่อขนาดนี้ไหม

เฮ้อ เราน่าจะเจอกันเร็วกว่านี้

“ไม่เป็นไรค่ะเสี่ย ฮานะกลับเองได้” พูดจบฉันก็หยิบกระเป๋าสะพายเตรียมจะออกจากห้อง

“ฉันบอกว่าจะไปส่งคือเธอต้องให้ฉันไปส่ง ทำไมกลัวไอ้เสี่ยของเธอรู้รึไง!!” เสี่ยฟร๊องถามแบบไม่สบอารมณ์ ท่าทางของเขาดูเหมือนจะติดใจฉันพอสมควร

“ค่ะ ฮานะกลัวเสี่ยกรรู้ ฮานะกลับเองดีกว่าค่ะ” ถึงเขาจะหล่อแต่ในเมื่อฉันมีคนที่เลี้ยงดูอยู่แล้วมันจึงเป็นไปไม่ได้

เสี่ยฟร๊องยิ้มมุมปากก่อนจะยกมือขึ้นมาจับแขนฉันให้นั่งลงบนเตียง จากนั้นก็ใช่นิ้วลากไล้ไต่ขึ้นมาบนแขนจนมาถึงที่คอของฉัน

“มันให้เธอเท่าไหร่ ฉันให้เธอได้มากกว่าที่มันให้อีกนะสาวน้อย”

“เอ่อ... คือ” จริง ๆ ฉันไม่ชอบมีเสี่ยเลี้ยงสองคนนะ มันจะสลับไม่ทัน อีกอย่างถ้าถูกจับได้คงไม่ตายดีแน่ๆ

แต่คิดไปคิดมาลองดูก็ไม่เสียหายอะไร เพราะเสี่ยฟร๊องทั้งหล่อรวย แถมยังเอวดีเจ้านั่นก็ใหญ่อีกตั้งหาก

เหมือนเห็นว่าฉันกำลังลังเลเขาจึงพูดขึ้น “ห้าแสน สำหรับเมื่อคืน”

พูดจบเสี่ยฟร๊องก็กดโทรศัพท์เหมือนเช็กอะไรบางอย่าง

แม่เจ้า... ขอบอกเลยว่าห้าแสนต่อคืนนี่มันเยอะมาก ๆ เสียกรไม่เคยให้ฉันมากขนาดนี้เลย

ติ๊ง... ข้อความฉันเข้า แจ้งว่ามียอดเงินเข้าจำนวนห้าแสนบาท

ฉันอ้าปากค้างดวงตาเบิกโตหัวใจแทบหยุดเต้น ก่อนจะคิดสงสัยแล้วถาม “สะ... เสี่ยรู้เลขบัญชีฮานะได้ไงคะ”

“ถ้าฉันอยากได้ใครมันก็ไม่ยากที่จะรู้ ถ้าเธอยอมเป็นของเล่นให้ฉัน พรุ่งนี้จะได้อีกห้าแสน”

“……….” ยอมรับว่าเขาใจป๋ามากๆ รวยจริงจังสมคำร่ำลือ

“ว่าไงสนใจข้อเสนอของฉันไหม?”

“ตกลงค่ะ” ไหน ๆ ก็เดินสายนี้แล้วเอาว่ะเพื่อแม่เพื่อน้องควบสองมันไปเลย

“ข้อตกลงค่อยว่ากัน แต่อย่างเเรกเลยเธอต้องไปบอกไอ้เสี่ยนั่นว่าเธอจะเลิกเป็นเด็กมัน”

จึก!! เหมือนถูกไม้หน้าสามฟาดเข้าที่หน้า เพราะไม่คิดว่าเสียฟร๊องจะสั่งมาแบบนี้

“ตะ... แต่...”

“ไม่มีแต่!!” เสียงทุ้มตวาดสั่งออกมาเสียงดังลั่น ทำเอาฉันสะดุ้งโหย่ง

“ค่ะ” ใคร ๆ ก็ต้องเลือกคนที่ให้เงินเยอะกว่าอยู่แล้วจริงไหม

แต่!! สำหรับฉันไม่ค่ะ ฮานะขอสองเลยแต่อย่าให้เสี่ยฟร๊องรู้ก็แล้วกัน แค่ตอบตกลงให้อีกฝ่ายตายใจก็เท่านั้น

หลังตกลงกันแล้วจากนั้นเสี่ยฟร๊องก็ขับรถมาส่งฉันที่คอนโดและทิ้งท้ายก่อนลงจากรถอีกว่า อย่าลืมไปเลิกกับเสี่ยกรให้เรียบร้อย งานนี้จะรอดไหมเนี่ย

ฉันเดินเข้ามาในห้องใจหนึ่งก็กลัวเสี่ยกรรู้ เพราะเขาค่อยข้างเป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่ด้วย ถ้าโกรธเสี่ยจะลงโทษฉันด้วยการมีเซ็กแบบซาดิสม์ โซ่ แส้ กุญแจมือ ครบครัน

“... ทำไมเพิ่งมา!!” น้ำเสียงนี้ใช่เลย เสี่ยกรแน่ๆ

“แหม ๆ เสี่ยขาก็ปิ่นสิคะกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฮานะก็เร่งมันไปหลายรอบแล้วนะคะเสี่ย” ^_^ ฉันทำหน้าอ้อน ๆ เรื่องตอแหลอีฮานะถนัดมากบอกเลย

“อื้ม คิดว่าไปอยู่กับผู้ชายที่ไหน”

“แหมเสี่ยก็... ฮานะไม่นอกใจเสี่ยหรอกค่ะ” ^_^ ว่าจบเสี่ยกรก็พุ่งเข้ามาจูบฉันอย่างเร่าร้อน ไม่รู้ไปอดยากมาจากไหน เมื่อวานก็ทำไปแล้วนะ

ตอนนี้มือเสี่ยเริ่มลูบคลำแถว ๆ หน้าอกฉันแล้ว

พรึบ~~ ฉันผลักเสี่ยออก เพิ่งคิดได้ว่าที่ตัวมีรอยช้ำเต็มไปหมด ขืนปล่อยไปแบบนี้ได้ตายแน่ ๆ

“เป็นไรของเธอฮานะ!!” เสี่ยหงุดหงิดใส่ฉันทันทีที่ฉันผลักออก

“เอ่อ... ฮานะเป็นประจำเดือนค่ะเสี่ย”

“ฉันมีถุง”

“อย่าดีกว่าค่ะ เดือนนี้เลือดมาเยอะ”

“แม่งเอ๊ย... หายแล้วโทรหาฉันแล้วกัน”

ปัง!! พูดจบเสี่ยก็เดินออกจากห้องไปแถมปิดประตูเสียงดังสนั่น

ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เกือบแล้วไหมละ นี่ไงเหตุผลที่ไม่อยากมีเสี่ยเลี้ยงสองคน สงสัยฉันคงต้องเลือกจริง ๆ แล้วสิ

ก๊อก ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น ใจก็คิดว่าใครมากันนะ ถ้าเป็นปิ่นน่าจะโทรบอกก่อนหรือว่าเป็นเสี่ยกร

ฉันเดินไปเปิดประตูด้วยความสงสัย

“... เซอร์ไพรส์”

ฉันเบิกตากว้างไม่คิดว่าจะเป็น...