เมขลาหยัดสะโพกร้องครางด้วยความเสียวซ่าน ยามลิ้นร้อนซอกซอนเข้ามาดูดดื่มกับความหวานละมุนภายในซอกดอกไม้แสนบริสุทธิ์
เขาแย้มกลีบกุหลาบแสนสวยออกจากกันมองเห็นยอดเกสรแดงฉ่ำ ริมฝีปากร้อนรุ่มจึงไม่พลาดที่จะก้มลงไปดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย
เสียงครวญครางหวานแผ่วลอยออกมาปะปนกับสายลมที่พัดเอื่อย แล้วความพิศวาสแสนหวานก็เกิดขึ้นด้วยความสุขสม
เมขลาจิกมือกับเส้นผมดกหนาของเจ้าชาย ยามที่ลิ้นร้อนโบกสะบัดไปกับส่วนลี้ลับอันไม่เคยให้ชายใดได้แตะต้องสัมผัสมาก่อน ขาเพรียวสั่นระริกเมื่อยามที่เขาซุกเข้าหาแล้วเร่งเร้าปลายลิ้นขึ้นลงกับกลีบสวาท
หยาดน้ำหวานหลั่งรินออกมาจากซอกทางรักอันหอมกรุ่นให้เขาได้เชยชิมจนอิ่มหน่ำสำราญใจ ร่างกายที่เหมือนกับไม่สามารถควบคุมได้ของเธอแตกพล่าอย่างรุนแรงเหมือนมันพุ่งขึ้นสูงและตกกระทบกับผืนน้ำเย็นเยียบ
ความร้อนรุ่มที่ยังไล้วนเบาๆ อยู่กับกลีบดอกไม้ทำเธอต้องผงกศีรษะขึ้นมอง แล้วพบว่าความร้อนแข็งกร้าวดังกล่าวกำลังคืบคลานเข้ามาอย่างอ้อยอิ่ง
เจ้าชายหนุ่มบดจูบริมฝีปากแสนหวาน เบี่ยงเบนความสนใจ ก่อนจะสอดประสานมือเข้ากับมือนิ่มของเจ้าหญิง แล้วหลวมรวมร่างเป็นหนึ่ง
ในวินาทีนั้น เมขาลารับรู้ได้ถึงการเชื่อมประสาน แล้วความสุขล้ำลึกก็บังเกิดขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เรือนกายที่แนบชิดเสียดสีเสียวซ่าน เสียงครางและเสียงหอบประสานกันอย่างรุนแรงระงมไปทั่วกระโจม ก่อนที่ทุกอย่างจะแตกกระจายรายล้อมไปด้วยความสุข
เมขลาหลับลงในทันทีที่ผ่านพ้นความสุขแสนหวาน เธอรู้สึกครี่งหลับครึ่งตื่น ซุกหน้าเข้าหาอกกว้างที่แสนอบอุ่น
เจ้าชายหนุ่มเป่ามนตร์อีกครั้ง ข้าทาสบริวารที่หลับสนิทก็ฟื้นตื่นขึ้นมา เขามองเจ้าหญิงแสนสวยในร่างแมวเหมียวอย่างเอ็นดูระคนรักใคร่
อยากรู้ว่าเธอจะอยู่ในร่างแมวไปอีกนานแค่ไหน จริงๆ เขาเห็นร่างที่แท้จริงของเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว
เจ้าหญิงเมขลาสะดุ้งตื่นขึ้นมาในย่ำรุ่ง เธอรีบสำรวจร่างกายของตัวเอง ปรากฏว่ายังอยู่ในร่างของแมวยักษ์ตัวเท่าเสือ แถมยังซุกอยู่กับอกกว้างของเจ้าชายหนุ่ม
“อื้อ...”
เมขลาครางประท้วงเมื่อโดนกอดรัดแน่นขึ้น ขนนุ่มๆ ของเจ้าเหมียวยักษ์ทำเจ้าชายกอดขยำ ซุกหาอย่างมีความสุข เขาจี้เอวเจ้าแมวยักษ์เพื่อกลั่นแกล้ง
อ๊าย ๆ ๆ ๆ ๆ
เมขลากรีดร้องในใจ เพราะจั๊กจี้ ก่อนจะกระโดดลงจากเตียงนอนของเจ้าชาย ไปยืนงอนๆ อยู่บนพื้น
“ดิ้นหนีทำไม ย่ำรุ่งแบบนี้กำลังนอนสบายเลย”
เจ้าชายเอ่ยถามอย่างอารมณ์ดี เมขลาค้อนเจ้าชายในร่างแมว เมฆามองแมวยักษ์ตัวใหญ่ขนปุยขี้งอนก่อนจะเดินเข้าหา
เจ้าแมวยักษ์รีบวิ่งหนีทันที เมฆาก็ไม่ลดละความพยายามเขาวิ่งตามเลยเกิดสงครามไล่จับแมวในเวลาต่อมา
เจ้าชายหนุ่มห้ามให้ข้าทาสบริวารแตะต้องแมวสาวของเขาเด็ดขาด เขาจะจับอีกฝ่ายด้วยตัวเอง กลายเป็นว่าร่างสูงสง่าของเจ้าชายวิ่งไล่แมวอย่างสนุกสนาน
เมขลาวิ่งหนีสุดใจ นึกค่อนขอดเจ้าชายที่พยายามจะจับเธอให้ได้
ก่อนที่เจ้าหญิงแสนสวยในร่างแมวจะสะดุดเข้ากับตอไม้ นอนกลิ้งพุงกลมแอ้งแม้งไม่เป็นท่า เจ้าชายก็กระโดดตะครุบร่างแมวยักษ์เป็นอันสำเร็จ ทาสรับใช้ปรบมือส่งเสียบโฮกันใหญ่
เจ้าชายกอดร่างแมวยักษ์แล้วถูไถใบหน้ากับเจ้าเหมี่ยวหน้าหวานแรงๆ
เมขลาเหล่อตามองคนบ้าที่ชอบมากอดซุกเธอ เอาใบหน้ามาเบียดชวนขนลุก
“ไปเจ้าเหมียวยักษ์ ไปอาบน้ำกัน”
เจ้าชายหนุ่มเอาปลอกคอมาคล้องที่คอเจ้าเหมียวยักษ์ เป็นปลอกคอน่ารักทำจากทองคำที่เขาเสกขึ้นมาในพริบตาเดียว
เมฆามองหน้างอๆ ของเจ้าหญิงที่โดนปลอกคอแสนสวยคล้องเอาไว้ ก่อนจะพาเดินไปที่ลำธาร
เมขลาเห็นเจ้าชายเปลื้องผ้าก็หน้าแดง เธออ้าปากค้างตาโต
เมฆาหันมามองเจ้าเหมียวขนปุยที่ยืนเลือดกำเดาไหลแล้วหัวเราะขำ
“หัดมองไว้จะได้ชิน ลามกเหมือนกันนะเรา กำเดาไหลทุกครั้งที่เห็นเราเปลื้องผ้า”
คนบ้าๆๆๆๆๆ
เมขลาด่าเจ้าชายในใจ คนบ้าชอบมาแก้ผ้าให้เห็น ไม่ได้อยากเห็นเสียหน่อย
มือใหญ่ๆ ป้อมๆ น่ารักๆ ของเจ้าเหมียวยักษ์ยกขึ้นมาปิดใบหน้า แต่ก็แอบกางออกนิดหนึ่ง
เจ้าแมวยักษ์ตัวใหญ่ล้มหงายหลังลงทันทีเมื่อกางนิ้วป้อมๆ ออกแล้วเจอกับใบหน้าของเจ้าชายที่ขยับมาอยู่ใกล้ๆ
เมฆาหัวเราะร่วนเมื่อเห็นเจ้าแมวตัวใหญ่ล้มลงไปกองอยู่กับพื้น นอนพุงก้มเหมือนแม่หมูอยู่ใกล้โขดหิน
“มาเถิด เราจะเช็ดกำเดาให้เจ้า โธ่... เจ้าแมวเหมียว ไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้าล่ะสิ”
เจ้าชายเมฆาเช็ดเลือดกำเดาให้เจ้าเหมียวขี้อาย ก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวา
คนบ้าๆๆๆ มาหอมแก้มเค้าทำไม
เจ้าหญิงเมขลายกมือป้อมๆ ขึ้นลูบแก้มตัวเองไปมา เจ้าชายจับมือป้อมๆ ที่เต็มไปด้วยขนมาจุมพิตเบาๆ
คนถูกจุมพิตถึงกับแก้มแดงปลั่ง ก่อนจะนึกค่อนขอดคนบ้าในใจ ขนาดเธอเป็นแมวเขายังลามกขนาดนี้
แล้วเมื่อคืนเรื่องจริงหรือความฝันล่ะ
เมขลาหน้าตาตื่นถามตัวเองในใจ
“เจ้าเหมียว”
เสียงเจ้าชายเรียกสติของเมขลากลับมาอีกครั้ง เสียงทุ้มนุ่มลึกแบบนี้ ทำเอาสยิวกิ้ว
เจ้าชายรูปงามกำลังกุมใบหน้าของเธอเอาไว้ในอุ้งมือใหญ่ เจ้าเหมียวกะพริบตาปริบๆ มองเจ้าชายนิ่ง สายตาเยิ้มๆ นั้นทำเอาเคลิบเคลิ้มไปเลยทีเดียว
ก่อนที่จะตกจากสวรรค์
“ขี้ตามอมแมมมากยัยเหมียวอ้วน”
แล้วเจ้าชายก็เช็ดขี้ตาให้เธอ
อ๊ายยยยยยยยย…
ปากคอเราะราย...
เจ้าหญิงเมขลาอยากจะกรีดร้อง คนบ้า ๆ ๆ ๆ ๆ
แกล้งเธออีกแล้ว กำลังเคลิ้มๆ ฟินๆ ตกจากสวรรค์ซะงั้น
“ไปอาบน้ำกัน”
คนที่ชวนอาบน้ำพาเธอกระโดดลงไปในลำธารใสไหลเย็น เมขลาตะกายร่างต้วมเตี้ยมอยู่ในน้ำ หน้างออีกตามเคย
มองค้อนคนช่างแกล้งที่แกล้งได้แกล้งดี
“มาๆ เราถูตัวให้เจ้า เจ้าแมวเหมียว”
คนบอกว่าจะถูตัวให้ว่ายน้ำมาหา ถูไถไปทั่วเนื้อทั่วตัว
คิก ๆ ๆ ๆ เจ้าเหมียวตัวยักษ์หัวเราะด้วยความจั๊กจี้ ดิ้นพลาดๆ เมื่ออุ้งมือใหญ่ถูไปตรงหว่างขา
อ๊ายยย... คนลามก อย่าถูนะ
ได้แต่คิดในใจ พร้อมดิ้นหนี แต่ไหนเลยจะรอดเจ้าชายหนุ่มที่กอดหมับเข้ามาเต็มอ้อมแขน กลายเป็นสองร่างกอดฟัดกันอยู่ในน้ำ
เมขลาหอบแฮ่กๆ เปียกม่อลอกม่อแลก ต้องสะบัดขนไปมาเมื่อขึ้นจากน้ำ
เจ้าชายหนุ่มกดยิ้มมุมปาก จับเธอจูบหนักๆ เธอเม้มปากเบือนหน้าหนี เขาก็หัวเราะถูกใจอีก
เมขลารู้อย่างหนึ่งว่าเจ้าชายรูปงามตรงหน้าขี้แกล้ง ดวงตาเขาเป็นประกายระยิบระยับ มีแววล้อเล่นหยอกเย้าอยู่ตลอดเวลา เธอมองแล้วก็เคลิบเคลิ้มหลงในรอยยิ้มชวนฝันมีเสน่ห์นั้น
“มาใกล้ๆ เรามาเจ้าแมวเหมียว เราจะเช็ดตัวให้เจ้าเอง”
เจ้าชายเมฆาเรียกแมวยักษ์หน้าตาจิ้มลิ้มเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะค่อยๆ บรรจงเช็ดเนื้อเช็ดตัวเช็ดขนให้
“มาเช็ดหว่างขาให้”
เอ๊ะ! เขาจะมาอะไรกับหว่างขาเธอนักนะ
อ๊ายๆ ๆ ๆ ๆ ทำไมชอบมาเสียดสีตรงนี้จริงๆ คนบ้าลามก
“โอ๊ย! ตบเราทำไม”
มือใหญ่ๆ นุ่มๆ ตบลงบนฉีกแก้มหล่อเหลาของเจ้าชายรูปงาม เมฆาร้องลั่น แล้วมืออีกข้างก็จะฟาดเข้ามาอีก แต่เขารับเอาไว้ได้ทัน
เมขลามองอย่างขัดใจ เขาขยับหน้าเข้ามาหา เธอย่นคอหนี ดวงตาขี้เล่นของเขาทำเธอแอบทำปากยื่น
“เวลาเจ้างอนนี่น่ารักนะเจ้าเหมียว”
เมขลากระพริบตาปริบๆ คนบ้า มาทำให้หวั่นไหวทำไมกันนะ
“หิวหรือยัง”
เจ้าชายหนุ่มอยากได้ยินเจ้าแมวยักษ์พูดกับตนบ้างจึงเอ่ยถาม ระหว่างที่พากันเดินกลับกระโจม
“ยังไม่หิวเพคะ”
“ปกติเจ้าเป็นแมวพูดน้อยแบบนี้เหรอ”
“เพคะ” เมขลาตอบกลับไปเพราะไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรดี
“วันนี้จะออกเดินทางกลับวังกันนะ เจ้าอยากเห็นบ้านเมืองของเราหรือไม่เจ้าแมวเหมียว”
“อยากเห็นเพคะ”
“ที่วังของเรามีสวนดอกไม้และสวนผลไม้นานาพันธุ์ เราจะพาเจ้าไปเที่ยวชม”
“เพคะ”
“เจ้ามาจากเมืองไหนเหรอเจ้าแมวเหมียว ทำไมมานอนอยู่กลางป่าแบบนั้น”
“หม่อมฉันมาจากเมืองทิพย์สุวรรณนครเพคะ”