“ฉันจะรับรองเธอในห้องรับรอง ช่วยจัดการเครื่องดื่มด้วย” ปราบพิชิตก้าวขึ้นไปบนห้องทำงาน แล้วสั่งเลขาที่รอรับคำสั่งอยู่แล้ว ทีแรกนึกว่าเจ้านายจะรับแขกคนสำคัญคนนี้ในห้องทำงาน อันโอ่งอ่า หากแต่ผิดคาด ดังนั้นเลขาคนเก่งจึงจัดหาเครื่องดื่มนำเข้าไปในห้องรับรองตามคำสั่ง
ว่าเสร็จชายหนุ่มจึงเดินไปตรงห้องรับรอง เพิ่งเจอเรื่องคอขาดบาดตายแท้ๆ กลับมีแขกไม่ได้รับเชิญมาพบ ใบหน้าปราบพิชิต ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ต่อสิ่งใดรอบกายอยู่เป็นทุนเดิม คราวนี้เวลานี้ยิ่งทำให้เขานิ่งจนไร้ซึ่งความรู้สึกยินดียินร้ายกับการที่สายธารามาเยือนโดยมิได้นัดหมาย
“สวัสดีค่ะปราบ” ทันทีที่เห็นชายหนุ่มก้าวเข้าไปในห้อง สายธาราจึงปราดเข้าไปชิดร่างสูงด้วยความคิดถึงโหยหา
“งานมีปัญหาหรือครับ” เขาถามราวกับเป็นคนเหินห่าง อยู่คนละซีกโลก
“อ้อ...เปล่าค่ะงานระหว่างสองบริษัทไม่มีปัญหา”
“แล้วอะไรทำให้เหมยมาหาผมที่นี่”
“เอ่อ...ถ้าจะบอกว่าคิดถึง
