ทว่าพอนึกถึงคนอยู่เบื้องหลังเสี่ยวหวาแล้วก็ได้แต่ทอดถอนใจ ไม่รู้ว่าน้องหกของเขาจะรู้บ้างหรือไม่ว่าลับหลังนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง ในยามนึกถึงน้องหก เว่ยอวิ้นอวี้ เจ้าของวังลิ่วเทียนผู้ครอบครองดินแดนทางใต้ในฝั่งทิศตะวันตกแล้วก็อดที่จะเป็นกังวลไม่ได้ บางคนไม่ฝักใฝ่อำนาจสนใจเพียงวรยุทธ์ที่เลื่องชื่อในยุทธภพ กราบคารวะอาจารย์ผู้มีวิชาหลายสิบคนแต่กลับไม่อาจหนีจากวังวนวุ่นวาย
“เรื่องนี้ถ้าน้องหกรู้เข้า ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง”
จู่ๆ ท่านอ๋องตรัสลอยๆ ออกมาเช่นนั้นทำเอาจางอี้เทาต้องขมวดคิ้วทันที แต่พริบตาเดียวก็ประสานมือคารวะหมุนตัวออกไปด้วยความรีบเร่ง และการหายตัวออกไปขององครักษ์คนสนิทนั้นไม่ได้ทำให้เว่ยจิ่นอิ่งประหลาดใจเลยสักนิด
ข่าวที่ผู้อื่นควรรับรู้จะปล่อยไปได้เช่นไร ในเมื่อสตรีผู้นั่งตำแหน่งเป็นรองแค่ฮองเฮาผู้นั้นอยากยื่นมือมายุ่งวุ่นวายกับชายาของเขา ย่อมสมควรให้นางรองรับความโกรธเคืองจากบุตรชาย
