คราวนี้ลุงชาญแนะนำเสียงเข้ม ตีสีหน้าจริงจังยิ่งนัก ทำเอาคนถูกแนะนำต้องหัวเราะออกมาเบาๆ
“นี่ผมควรทำตามที่กูรูทั้งสองแนะนำใช่ไหมครับ”
“เยส!!!!”
ลุงทั้งสองพร้อมใจกันตอบเสียงดังโดยไม่ได้นัดหมาย และคราวนี้อัคคีต้องหัวเราะร่วนเสียงดังมากกว่าเดิม
“แหม! ล่อภาษาอังกฤษซะด้วย” เอ่ยสัพยอกไปแล้ว อัคคีก็พูดกับตัวเองกลั้วเสียงหัวเราะ “สงสัยจะอยู่นิ่งเฉยไม่ได้แล้ว ต้องทำตามที่กูรูนักรักเอ่ยแนะนำ”
“ไปเลยครับ อย่ารอช้า”
ลุงสนเอ่ยบอก จากนั้นลุงทั้งสองต่างก็ช่วยกัน ทั้งดัน ทั้งผลักแผ่นหลังให้อัคคีทำตามคำแนะนำของพวกตน
“ไปแล้วครับลุง”
อัคคีหัวเราะร่วนไม่หยุด ถูกผลักจากสองแรงแข่งขันจนแทบกระเด็นเลยทีเดียว พอเดินพ้นมาแล้ว ก็ถามหัวใจตัวเองว่า เขารักพีรดาจริงหรือเปล่า อีกทั้งเร็วเกินไปไหมที่เขาจะบอกรักหญิงสาว
และคำพูดของบิดาก็ผุดขึ้นมาในหัว จำได้แม่นที่ท่านบอกว่า ท่านรักกับมารดาของเขาในวันแรกที่เจอก
