NCป๊ะป๋าไม่อ่อนโยน
1701 Words
อี้หานแทรกตัวลงภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับภรรยา มือหนารวบร่างของเฉิงฮวนเข้ามากอดด้วยความคิดถึง
"ฮวนฮวน น้องไม่สงสารอี้หานน้อยบ้างเลยเหรอ มันคิดถึงหนูจะแย่แล้วนะ"
เฉิงฮวนเมื่อได้ยินสามีพูดแบบนั้น ก็ไม่อาจต้านทานความต้องการที่ฝังลึกอยู่ภายในหัวใจได้อีกต่อไป
"อืม ยะ..อย่าบีบสิคะป๊ะป๋า เสียดายหม่ำ ๆ ของลูก"
ก้อนซาลาเปาที่เต่งตึงถูกนวดคลึงเบา ๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ น้ำสีใสไหลซึมจากยอดอกสีหวานผ่านชุดนอนเนื้อบางเบาจนเปียกชื้น เช่นเดียวกับความต้องการของทั้งคู่ที่ตอนนี้ไม่อาจเก็บกดต่อไปได้อีกแล้ว
"เสี่ยวเหมิงเด็กดี แบ่งให้ป๊ะป๋ากินหน่อยนะลูก"
แรงมือที่กำลังนวดคลึงอกอวบถูกเพิ่มน้ำหนักขึ้นจนเฉิงฮวนเสียวซ่านไปทั่วทั้งกาย หลังจากเล่นงานบัวตูมอวบอัดจนหนำใจ กู้อี้หานจึงรีบจัดการกับเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้นที่กั้นกลางระหว่างเขากับภรรยาให้พ้นทาง
"อึก! ฮวนฮวน จ๊วบ จ๊วบ"
"อ๊าา กัดอีกค่ะป๊ะป๋า กัดแรง ๆ "
โพรงปากร้อนครอบดูด ขบกัดจุกสีหวานที่ชูช่อเบ่งบานรออยู่อย่างไม่ปรานี มือสองข้างบีบบี้เต้าสร้างจับป้อนเข้าปากของตนอย่างหื่นกระหาย นานหลายเดือนแล้วที่กู้อี้หานเดินทางไปทำงานที่ต่างเมือง พอกลับมาก็ต้องพบว่าภรรยาไม่สบาย กว่าจะได้สุขสมเช่นนี้จึงไม่อาจเก็บข่มความต้องการอีกต่อไปได้
เรือนร่างอรชรของเฉิงฮวนแอ่นอกอวบให้สามีได้เสพสมตามอารมณ์หมาย สติของนางกระเจิดกระเจิงจากการปลุกเร้าเพียงในระยะเวลาสั้น ๆ มือเรียวของนางเผลอขยุ้มผมสามี ก่อนจะกดศีรษะของเขาเข้ากับสองเต้าของตนด้วยความรู้สึกที่อ่อนไหว
ยิ่งปลายถันสีหวานถูกขบกัดดูดดึงมากเท่าไหร่ ร่างอ้อนแอ้นก็ยิ่งบิดเร่า ทำให้ส่วนสงวนกลางกายถูไถไปมากับฝ่ายตรงข้ามจนน้ำสีหวานซึมปริ่มออกมา
"ฮวนฮวน ป๊ะป๋าไม่ไหวแล้ว หนูร้อนแรงจนป๋าแทบระเบิด"
กู้อี้หานจำต้องละจากเต้าสร้างขึ้นมา ทว่ามือของเขาข้างหนึ่งกลับเลื่อนลงไปทักทายกลางกายสาว ติ่งเนื้ออ่อนไหวถูกหยอกเย้าไปมาจนเฉิงฮวนไม่อาจควบคุมสติได้ ใบหน้างดงามของนางเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นตามกรอบหน้า ปากกระจับพร่ำบอกให้สามีรีบเข้ามาหาเธอไม่หยุด
"อ๊าา หนูก็ไม่ไหว ป๋าขา เข้ามานะ เข้ามาหาหนูเร็ว ๆ หนูต้องการป๊ะป๋า"
กึด!
"อ๊ะ อ๊าา ฮวนฮวน แน่นมาก ดีที่สุดเมียจ๋า"
"อ๊าาา เร็วอีกป๋าขา"
สองเสียงของสามีภรรยาครางกระเส่าออกมาพร้อมกัน เพียงแค่ส่วนปลายหัวหยักของกู้อี้หานส่งเข้าไปในช่องทางสวาทกลางกายสาว
เรือนร่างสะโอดสะองบิดเร่าอยู่ใต้ร่างของสามี ที่กำลังโถมกายแกร่งใส่ไม่ยั้งจนเกิดเสียงดัง พั่บ พั่บ พั่บ รัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
เสียงของทั้งคู่หอบกระเส่าดังขึ้นตามความเร็วของสะโพก จนกู้อี้หานต้องประทับริมฝีปากลงบนปากนุ่มเพื่อเก็บเสียงเพราะเกรงว่าลูกน้อยที่นอนอยู่เตียงเล็กจะตื่น
ในขณะที่จูบของเขาร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ สองมือหนาก็มัวเมากับการเค้นคลึงอกอวบจนน้ำนมเอ่อซึมออกมา สะโพกหนาก็โยกย้ายโถมความเป็นชายเข้าใส่กลางกายสาวอย่างบ้าคลั่ง
"อื้มม อ๊าาา ป๋าขา สะ..เสียว เสียวสุด ๆ เลยค่ะ"
เฉิงฮวนนอนแผ่หลาผมยาวสยายคลุมไปทั่วหมอน เธอยินดีให้สามีเชยชมความงามได้ตามที่เขาปรารถนา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความต้องการที่พร้อมจะตอบสนองให้เขา กรอบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็ก ปากสีชาดที่เผยเสียงครางกระเส่า เอวกิ่วคอดทว่าอกอวบกลับเอิบอิ่มล้นมือ
ภาพตรงหน้าทำให้กู้อี้หานไม่อาจต้านทานกิเลสที่กำลังครอบงำจิตใจของเขาอยู่ เช่นเดียวกับเฉิงฮวนที่ยินยอมและยินดีจะปรนนิบัติสามีจนเขาอิ่มเอม หลายปีที่เธอกลายเป็นเพียงดวงวิญญาณเร่ร่อน เธอได้พบเห็นผู้คนมากมายหลายประเภท
ความรักฉันสามีภรรยา กิเลสตัณหาระหว่างหญิง-ชายชู้ และอื่น ๆ อีกมากมาย ถึงตอนนี้จึงทำให้เธอตระหนักได้ว่า เรื่องบนเตียงเป็นส่วนสำคัญในชีวิตคู่ของสามีภรรยา
แสดงว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาก่อนเธอจะเสียชีวิต เธอมักจะได้รับคำแนะนำว่าต้องปฏิเสธสามีบ่อย ๆ เพื่อไม่ให้สามีเบื่อหน่าย ตามที่แม่เลี้ยงของเธอบอก ถือเป็นความคิดที่ผิดอย่างมหันต์
เรื่องบนเตียงกับสามีของตนเอง ตราบใดที่เขาต้องการและเธอยินยอมพร้อมใจ ไม่ว่าบทรักครั้งนั้นจะดุเดือดแค่ไหน หากจบด้วยความสุขสม ก็ถือเป็นเพียงรสนิยมทางเพศของคู่สามีภรรยาเท่านั้น
"อู้วว ฮวนฮวน ซี๊ดดด อย่ารัดเมียจ๋า"
"อ๊ะ อ๋าห์ อืมระ..แรงอีกค่ะ อืม ขอแรง ๆ"
เสียงครวญครางกระท่อนกระแท่นของสองสามีภรรยาโรมรันกันอย่างดุเดือด โดยไม่พักหรือหยุดหย่อนเลยแม่แต่น้อย การรับรู้ของเฉิงฮวนพร่าเบลอจนสมองขาวโพลน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่น้ำหวานเอ่อซึมออกมาชโลมกลีบบุปผา ทำเอาร่างที่กำลังบิดเร่าแทบระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ
"แรงแบบนี้เหรอครับ เท่านี้แรงพอไหม"
สองมือหนาจับกระชับเอวบางล็อกเอาไว้ ก่อนจะตอกอัดเข้าเต็มแรงจนเกิดเสียงดัง บลั่บ บลั่บ บลั่บ รัวและเร็วแรงตามอารมณ์ปรารถนา กระทั่งความเสียวซ่านล้นทะลักจนแทบจะกระอักจนอี้หานต้องระบายน้ำรักบางส่วนเข้าไปในถ้ำสาวจนเอ่อล้นอาบชุ่มไปทั่วกลีบบุปผา
"มะ..ไม่ไหวแล้ว อร้ายย"
"อ๊าคคค เมียจ๋า"
ร่างหนาทิ้งตัวลงทาบทับเมียรักอย่างหมดแรง เสียงหอบหายใจของทั้งคู่เหมือนคนที่วิ่งรอบสนามมานับสิบรอบ แต่เพียงครู่เดียวที่อี้หานน้อยพ่นพิษออกไป มันก็กลับมาชูคอรอพ่นพิษร้ายอีกครั้ง
"อย่าบอกนะว่า"
"ครับ อี้หานน้อยมันต้องการน้องอีกแล้วฮวนฮวน แต่รอบนี้น้องช่วยขึ้นข้างบนให้หน่อยได้ไหม ตาแก่อย่างพี่มันหมดแรงแล้ว"
แทนที่เฉิงฮวนจะเอียงอายหรืออิดออด แต่เธอกลับตอบออกไปว่า...
"สอนหนูสิคะ สอนแค่ครั้งเดียว หลังจากนั้นหนูจะทำมันออกมาให้ดีค่ะ"
พรึบ
ร่างของเฉิงฮวนถูกดึงขึ้นมานั่งคร่อมกลางความเป็นชายเอาไว้ ภายใต้การพร่ำสอนและเปิดประสบการณ์ใหม่ให้เธอเพียงในระยะเวลาสั้น ๆ
"โยกสิครับเด็กดี โยกขึ้นโยกลงช้า ๆ อย่าให้มันหลุดออกจากกัน ใช่ แบบนั้นและ"
กู้อี้หานประทับใจไม่น้อยที่นักเรียนในสังกัดเริ่มโยกกายรัวเร็วขึ้นตามที่เขาบอก และดูเหมือนว่านักเรียนคนแรกของเขาจะหัวไวไม่น้อย
"แบบนี้ถูกไหมคะ"
"อื้ม ซี๊ดดด ตัวแสบ ไหนบอกทำไม่เป็น"
"มะ..ไม่เป็นจริง ๆ ค่ะ แต่แบบนี้ก็น่าสนุกดีเหมือนกัน จริงไหมคะป๊ะป๋า"
ร่างอรชรโยกกายขึ้นลงจนหนำใจก่อนจะบดร่อนหมุนวนอยู่เหนือความเป็นชาย ปรนเปรอจนสามีของเธอพอใจ
บางจังหวะอี้หานกระทุ้งส่งความเป็นชายขึ้นใส่ร่องรักของภรรยาที่กำลังซุกซน ในระหว่างที่เธอตั้งตัวไม่ทันจนใบหน้าของเธอเหยเกเต็มไปด้วยความจุกเสียด
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
"ดื้อนักนะ มาม๊ะป๊ะป๋าจะอัดให้แหลกไปเลย"
"ซี๊ดด อู้ววว ป๊าขาขออีก หนูขออีก อู้ววว"
อี้หานที่พยายามปราบพยศเมียเด็ก โชว์ลีลารักแสนพลิ้วไหวจนเรือนกายทั้งสองร่างเสียดสีกันจนร้อนระอุพร้อมจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ
อี๊ดแอ๊ด อี๊ดแอ๊ด อี๊ดแอ๊ด อี๊ดแอ๊ด
"ป๊ะป๋าขา เบาหน่อย เดี๋ยวลูกตื่น"
"ไม่ไหวจริง ๆ เมียจ๋า งั้นหนูลงมานี่"
สองร่างจำต้องแยกออกจากกัน ก่อนที่ร่างของเฉิงฮวนถูกจัดให้อยู่ในท่าโก้งโค้ง แก่นกายที่กำลังปวดหนึบถูกส่งเข้าไปในช่องทางรักก่อนที่เขาจะเริ่มกระทุ้งส่งความเป็นชายเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บ พั่บ พั่บ ก้องไปทั่วห้อง เช่นเดียวกับเสียงเตียงที่ดังอยู่ไม่หยุด
อี๊ดแอ๊ด อี๊ดแอ๊ด อี๊ดแอ๊ด
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ มะ..ไม่หยุดเลยป๋าขา เสียงดังไม่หยุด อ๋าห์ อ๊าา"
อี้หานแทบคลั่งเมื่อได้ยินเสียงของภรรยาครวญครางอย่างยั่วยวน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉิงฮวนบ้าง แต่เขาชอบเหลือเกินที่เธอเป็นแบบนี้
"งั้นหนูเลือกมา จะไปที่ระเบียง หรือจะไปทำต่อในห้องน้ำ แต่พี่ว่าระเบียงก็เร้าใจไม่น้อย"
"หะ..ห้องน้ำ"
"เด็กดี งั้นหนูเดินนำไปเลย"
อี้หานไม่ยอมปล่อยให้เมียรักเป็นอิสระ แต่ปล่อยให้ส่วนสำคัญเชื่อมต่อกันเช่นนั้นแล้วค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า เพื่อเสพสมกามสวาทต่อ
"อะ..เอาออกไปก่อน"
"เอาออกก่อนก็ได้ แต่ถึงข้างในหนูต้องแหลกคามือป๋าแน่ ๆ"
"ฮวนฮวนพร้อมให้ป๋าขาบดขยี้จนหนำใจ"
อี้หานดึงเมียรักเข้ามากอดเอาไว้อย่างห่วงแหน บัดนี้เขายอมแล้ว ยอมแพ้ให้กับหญิงสาวตรงหน้า หากวันไหนที่ต้องห่างกัน เขายังไม่รู้เลยว่าจะอยู่ต่อไปได้ยังไง
"พี่หวงแหนน้องเหลือเกินฮวนฮวน เราสองพ่อลูกขาดน้องไม่ได้จริง ๆ"
โอ้วแม่เจ้า ป๊ะป๋าไม่อ่อนโยน
- Writer
