“ คุณอันดาเธอเป็นคนดีมากนะ น่าสงสาร แม่กับคนรักตายวันเดียวกันเลย ถ้ายังไงฝากเมียแกช่วยดูแลเธอให้ด้วยนะ ” “ แล้วทำไมคุณอันดาต้องมากรีดยางด้วยล่ะพี่ ” “ ก็ตอนคุณปราณยังอยู่ แม่คุณอันดาป่วย คุณปราณเอาเงินไปให้แสนนึงไว้ค่ารักษาพยาบาล ทีนี้พอคุณปราณตายนายหัวของเราก็เลยจะเรียกเงินคืนแถมดอกอีกร้อยละยี่สิบ คุณอันดาเธอไม่มีให้เพราะบ้านก็ลำบาก แม่ก็พึ่งตายแถมยังเรียนอยู่ ก็เลยต้องมาทำงานใช้หนี้นี่ละ ” สนพยักหน้า “ นายหัวแกเกลียดผู้หญิงยังกับอะไรดี สงสัยแกจะหาว่าคุณอันดาหลอกเอาเงินคุณปราณล่ะมั้ง ” “ ก็ทำนองนั้นแหละ ” “ แล้วตัวจริงเธอเป็นแบบนั้นหรือเปล่าพี่ ก็เห็นเรียบร้อยดีนี่ ” วิเชียรมองไปที่ร่างบอบบาง ในใจก็ครุ่นคิดภาพที่เห็นเธอเข้าโรงแรม กับความรู้สึกที่มีต่อเธอตอนนี้ เขารับรู้ได้ว่าเธอเป็นคนดีที่น่าสงสาร โอ