"Sir wala pa po si Ma'am Jennifer." napabuntong hininga ako. Saan na naman nagpunta iyon? Wala naman itong pasok kapag Saturday. Akala ko madadatnan ko ito ngayon. Mag gagabi na wala pa din.
Dumalaw ako sa isang kaibigan dahil nasa hospital ito.
" Nasaan ang anak ko Manang?" tanong ko sa yaya ni Ryan.
" Nakatulog na po siya. Napakain ko na po kanina pa." nagdiretso ako sa kuwarto ng anak ko.
Umupo ako sa gilid ng higaan ni Ryan. Hinaplos ko ang buhok nito. Nag-aalala ako sa kalagayan niya. Naalala ko ang sinabi ng doctor ng nagpacheckup kami. Isang himala na lamang daw kung magtatagal pa ang buhay ng anak ko.
Hindi ko iyon matatanggap. Kahit maubos pa ang pera ko mailigtas lang ang buhay nito. Nangilid ang luha ko sa mata. Bakit naman ang anak ko pa ang nagbabayad sa mga naging kasala
