Mula ng magkakilala kami ni Miguel lagi na itong dumadalaw sa bahay. Naging magkaibigan kaming dalawa.
Hindi ko na kinausap pa si Nick about sa amin at sa nangyari. Alam ko naman saan ako lulugar. Hindi ko ipagsisiksikan ang sarili ko dahil siya ang ama ng anak ko. Narealized kong dapat ipriority ko ang sarili at ang anak ko. Higit sa kanino man.
" Nag-abala ka pa. Nakakahiya naman" sabi ko. Inilapag ko ang mga prutas na dala nito at pagkain.
" Para hindi ka na magluto. Ako mismo ang nagluto niyan para special." nakangiting sabi nito. Chef kasi si Miguel at may sarili itong restaurant.
" Salamat hindi ko alam kung paano ko susuklian ang kabutihan mo sa akin"
" Hindi naman ako humihiling ng kabayaran. Ngiti mo lang sapat na" sabi nito. Napadila ako sa kanya. Kaya natawa ito sa ginawi k
