Ep.6 SEXAHOLIC ผู้หญิงขาดเซ็กส์ไม่ได้ The one who destroyed me

1521 Words

“ แน่นจะขยับไม่ได้เลย...แมร่ง..” มอร์ฟินสบถขึ้นอย่างเสียงสั่นๆ เขาถอนแก่นกายออก จนพบว่าปลายหัวมีคราบของเลือดติดอยู่เต็มไปหมด... ฉันปากสั่นหน้าสั่นและแอ่นอกอย่างสุดจะฝืนและพูดอะไรไม่ออกเลย นอกจากอยากให้เขากระแทกเข้ามาอีก...เจ็บแค่ไหนก็ยอม.. “เธอไม่เคยหรอวะ” เขาขมวดคิ้วและนิ่งไปสักพัก... ฉันที่หายใจอย่างหอบเหนื่อย มองไปที่ท่อนเอ็นที่ไม่ใช่เล็กๆ และรอยเลือดคงจะเป็นสิ่งที่เรียก พรมจรรย์สิน่ะ... “ ต่อเถอะนะ มันไม่สำคัญ” ฉันตอบไปอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น “ เธอเลือกเองนะ” เขาพูดก่อนจะเอานิ้วชี้และกลางลูบแตะที่ลิ้นของตัวเองเพื่อนนำเอาน้ำลายจากริมฝีปากของเขา ปาดลงเข้าที่ช่องรักของฉัน..เพื่อเอามาเพิ่มความล่อลื่นให้ของเขาได้เข้ามาในตัวตนของฉันได้ง่ายขึ้น ... และเขาก็ค่อยๆดันสิ่งนั้นเข้ามาช้าๆ ซึ่งฉันรับรู้แทบจะทุกๆสัมผัสนั้น.. ส๊วบบบบ ไม่นานหนักมอร์ฟินก็เสียบกระแทกเข้ามาอีกครั้ง แต่คราวนี้ ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มแปลกๆที่ต่างจากในตอนแรก.. เขาจับที่เอวของฉันยึดเอาไว้แน่น... และเริ่มที่จะซอยเข้าหาแบบไม่มียั้ง..ไม่มีหยุด...ตั่บ ๆๆๆๆๆๆ “อ่าส์...อื้ออออ อะ อะหื้ออ” ฉันร้องครวญครางแทบขาดใจและปวดแสบปวดร้อนที่ช่องคลอดที่คับแน่น แต่ต้องฝืนทน มันทั้งเจ็บทั้งเสียวกับสัมผัสของเขาที่กระแทกเสียบเข้าร่องสวาทและเสียดสีเข้าออก จนแทบจะฉีกขาด.. “ ซี้ดด...ส์อื้ออ ร่านดีหนัก” มอร์ฟินเองก็ครางและด่าต่อว่าฉันทั้งที่ยังกระแทกเข้าหา เราทั้งคู่ต่างร้องครวญครางแข่งกับเสียงของเตียงนอนที่เขยื้อนไปตามแรงกระแทกนั่น ตั่บ ตั่บ ตั่บ ๆๆๆ เสียงกระแทกนั่นดังไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ และเขายังคงซอยหนักกระแทกเน้นใส่ฉันอย่างไร้ความปราณี.. ปีศาจร้ายในตัวที่ทำร้ายชีวิตของฉัน มันทำสำเร็จแล้ว มันทำสำเร็จแล้วจริงๆ มอร์ฟินกระแทกหนักขึ้น และก้มหน้าลงไซร์ที่ซอกคอของฉัน ก่อนจะค่อยๆเลื่อนต่ำลงไปดูดที่หน้าอกของฉันแทน..และเงยหน้าขึ้นมาประชันกันอีกครั้ง... เอวของเขาถาโถมใส่ร่างกายของฉันไม่มียั้ง “ ซี้ดด..” เขาอ้าปากอย่างเสียวซ่านแต่ไม่มีเสียงใดๆ ในขณะที่ฉัน... ตั่บๆ ๆๆๆ เสี่ยวสุดๆในตอนที่เขาดูดกระชากที่ยอดปทุมถัน จนชูชันตั้งชี้ขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมากก่อน... “ อื้อออ อื้ออออ อ่าาาาาาาาาส์” ฉันร้องครางขึ้นก่อนที่ร่างกายจะสะดุ้งเบาโหว่งและเสียวสุดตัวก่อนที่ทุกอย่างขาวโพล้งไปหมด ฉันหลับตาสนิท รับความรู้สึกดีและสุข เพียงเสี้ยวนาทีหนึ่ง.. “ อื้ออออออ” ฉันจิกปลายเท้าลงกับเตียงและปลดปล่อยอารมณ์ออกมาจนหมดสิ้น และครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกๆครั้ง ตรงที่ฉัน...ถูกผู้ชายจริงๆกำลังเอา.. มันไม่ใช่ภาพฝัน มันไม่ใช่ภาพลวงตาเช่นทุกๆคนที่ โสตประสาทสร้างขึ้น พับบ พั่บๆๆ ร่างกายกำยำตรงหน้ายังคงสอดใส่อวัยวะนั้นเข้ามาในตัวฉัน และเขายังคงเร่งจังหวะอยู่แบบนั้น ในขณะที่ฉันเริ่มกับมาตั้งสติได้อีกครั้ง....ฉันที่กำลังจะกลายเป็นฉันจริงๆ... “ ฮึกก ฮื้ออ ซี้ดดด..” เสียงครางของเขา ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ ฉันมองไปที่ร่องสวาทที่ถูกของเขาทิ่มแทงเข้ามาอย่างแรง และมีรอยเลือด.. ความเจ็บปวดที่ค่อยๆชัดขึ้น..และแสบจนแทบอยากจะหุบขา.. ตั่บบบ... “ .......” ไม่นานมอร์ฟินก็ปล่อยน้ำอุ่นๆกลิ่นคาวนั้นเข้ามาในตัวของฉัน..ฉันตกใจกับความรู้สึกนั้น ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า... “ เฮ้ยย” ฉันสะดุ้งก่อนจะขยับตัวออกทันที... ทำให้น้ำบางส่วนของเขาไหลลงที่เตียงจนเลอะไปหมด มอร์ฟินที่ยังคงตาปรือและหอบเหนื่อยนั่งชันเข่าในท่าที่เราเพิ่งจะเสร็จกิจกามไป... “ ทำไมแตกในล่ะ?” ฉันถามก่อนจะลูบจับร่องรักบวมแดงของตัวเองที่เอ่อล้นไปด้วยคราบน้ำอสุจิ และ... เลือดบริสุทธิ์...และเจ็บจนแทบจะขยับขาไม่ออก... " แต่ก็ไม่ได้ปล่อยทั้งหมดนี่.." เขาพูดอย่างหอบเหนื่อย ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆกับฉันบนเตียง... จริงที่ฉันผลักเขาออกทันทีเขายังไม่เสร็จดี แต่ฉันก็รู้สึกว่า..เขาแตกไปแล้วในตัวของฉัน.. ฉันรีบลุกนั่งและเดินไปล้างในห้องน้ำทันทีอย่างกังวลใจ ในขณะที่ล้างเนื้อล้างตัวอยู่ในห้องน้ำ จู่ๆ มอร์ฟินก็เดินกลับเข้ามาอีกครั้ง.. " กินยาคุมฉุกเฉินเอาก็ได้มั้ง?" เขาพูดน่านิ่งๆ ก่อนจะเดินเข้ามาก้มล้างหน้าที่อ่างราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น " ฉันใช้ห้องน้ำอยู่นะ" ฉันรีบดึงม่านในห้องอาบน้ำปิดทันที เพราะเสื้อผ้าไม่มีติดตัวเลยสักชิ้น “ นี่เธอประสาทกลับรึเปล่า?" มอร์ฟินซับหน้าของตัวเองและหันมามองทางฉัน " เธอแก้ผ้าโชว์ฉัน ยั่วจนฉัน " " จนฉันพลาดเอากับเธอ " มอร์ฟินย้ำถึงเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้น " ไม่ทราบว่า ต้องอายอะไรอีกหรอ? " เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจและเดินเปิดประตูออกไป... ฉันเองก็รีบล้างเนื้อล้างตัวและเดินออกมาสวมใส่เสื้อผ้าตามเดิม ซึ่งมอร์ฟินเองก็ยังคงนอนแผ่อยู่บนเตียงอย่างผ่อนคลายและไม่ได้ใส่ใจอะไรกับฉัน แต่พอฉันจะเดินมาใส่รองเท้าส้นสูงและหยิบกระเป๋าคู่ใจเพื่อที่จะกลับไปบ้านของตัวเอง.. " เดี๋ยวก่อน" มอร์ฟินเรียกฉันเอาไว้ก่อนที่ฉันจะเปิดประตูห้องออกไป.. " เดี๋ยวฉันไปส่ง" เขาพูดขึ้นทั้งที่ยังหลับตาสนิท " ไม่จำเป็น ฉันกลับเองได้ " ฉันตอบไปอย่างเสียงแข็ง " ไปส่งซื้อยาคุมฉันเองจะได้มั่นใจว่าเธอไม่ได้คิดจะจับฉัน " เขาพูดขึ้นและมองฉันด้วยแววตาที่ดูถูกดูแคลน " เธอนี้ก็แปลกนะ ทำตัวเหมือนเป็นคนละคนกับเมื่อกี้เลยอะ" มอร์ฟินลืมตาขึ้นก่อนจะลุกขึ้นมานั่งมองฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า " พอเสร็จ ก็ลืมหน้าผัวเลยหรอ? " เขาพูดออกมาและมองกลับไปบนเตียงที่เราสองคนเพิ่งจะร่วมกันทำสิ่งอุบาทว์นั่นไปฉันกำหมัดแน่นอย่างเจ็บในใจ ที่วันนี้พ่ายแพ้ให้กับด้านมืดของตัวเอง " ผัว?? " ฉันทวนคำนั้นอย่างแสยะยิ้มใส่ทั้งที่ในใจยังเจ็บแปลบๆ มอร์ฟินเองก็ชะงักนิ่งไปเหมือนกับว่าเขาเองเพิ่งรู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา " แค่นอนกับฉันครั้งเดียว หลงฉันจนยกให้เป็นเมียเลยหรอ?" ฉันสวนเขากลับไปอย่างตั้งใจปั่นหัวของเขา.. เขาหลบสายตาของฉันทันทีที่ฉันพูดออกไปอย่างแดกดัน "เมียเนี่น มันมากกว่าแฟนจริงไหม? " ฉันพูดออกไปอย่างจงใจให้เขารู้ว่า เขาไม่มีสิทธิ์พูด หรือเหยียดหยามอะไรฉันไปมากกว่านี้ เพราะว่าเรื่องทั้งหมดในคืนนี้ไม่ใช่ฉันคนเดียวที่พลาด เขาเองก็พลาดที่นอกกายคนที่เขารัก "โทษทีที่ให้เกียรติ ผู้หญิงใจแตกอย่างเธอมากเกินไป " เขากัดริมฝีปากของตัวเองทันทีและจ้องมาที่ฉัน ก่อนจะเดินมากระชากเปิดประตูห้องให้กับฉัน " เราก็แค่นอนเอากัน เพราะเธอ เ-ยน และจงใจมาอ่อยฉันเท่านั้นเอง" เขายักไหล่พูดขึ้นอย่างไม่มียอมให้ฉัน " จำไม่หรอว่าเธอร้องขออะไรจากฉัน " เขาพูดขึ้นด้วยแววตาที่สะใจ.. " จำได้ " ฉันตอบไปทั้งโกรธทั้งสั่น แอ๊ดดด.. ทันทีที่ประตูเปิดออกมาเราก็เจอเข้ากับ " มอร์ฟิน? " เสียงของแอลตัล เจ้าของงานวันเกิดในคืนนี้ ที่กำลังหิ้วปีกของ.. " อ้าว..แซมมี่” เอวาลีนชี้หน้าของฉัน แต่เมื่อว่าเธอจะดื่มหนักจนเมาและขาดสติไปแล้ว เพราะว่าขนาดยืนเองยังไม่รอดเลย “ พวกเธอสองคนมาทำอะไรในห้องเดียวกันอะ” เป็นเสียงของเอวาลีนที่พูดขึ้นและมองเราสองคนสลับกันด้วยแววตาที่ล่องลอยด้วยความมึนเมา เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวงอแง " เออๆ มึงไม่ต้องไปยุ่งเรื่องคนอื่นหรอก แค่ทรงตัวยืนยังไม่ได้เลย" แอลตัลตัดบททันทีที่เห็นว่ามอร์ฟินนิ่งไป.. “ เดี๋ยวฉันดูแล เอวาลีนเอง” ฉันที่กำลังจะเอื้อมมือไปพยุงตัวของเอวาลีน แต่แอลตัลส่ายหน้า

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more