บังเอิญเกินไป

1306 Words

ตอนที่20 บังเอิญเกินไป ไมเคิลถูกโทรตามให้มาแยกเจเลอร์ที่อยู่ ๆ ก็ซัดเคนอย่างกับคนบ้า กว่าเขาจะมาถึงเคนก็ยับไปเยอะส่วนไอ้ตัวก่อเหตุยังนั่งกินเหล้าที่ผับของคนอื่นหน้าตาเฉย แม็กซ์เวลนั่งเฝ้าอยู่ข้าง ๆ อย่างห่าง ๆ “ไอ้เคนล่ะ” “ไอ้บาสหิ้วไปโรงบาลแล้ว เละ” “มันก็เละ โดนตีนใครล่ะ” เขาพูดหลังเห็นเพียงเสี้ยวหน้าฟกช้ำ “ก็โดนไอ้เคนสวน ไอ้เวรนี่เมามาส่วนไอ้เวรนั่นกำลังดีด” “หาแม่งใหม่สิวะผู้หญิงพร้อมจะเป็นเมียมึงเยอะแยะ” “...” “มึงก็พูดเหมือนมันรักใครง่าย ๆ” “รักใครไม่ง่ายแล้วเสือกไปรักเหยื่อตัวเก่า นี่กูขอสมน้ำหน้านะที่เหยื่อมันไม่ตายแล้วเอาคืนมึงได้เนี่ย” พรึ่บ “แล้วมึงจะไปไหนอีกกูเพิ่งมา” “ไปง้อ” “โว๊ย! เดี๋ยวก็ซึมเป็นหมากลับมาอีก” ไมเคิลที่เพิ่งมาถึงเลือดขึ้นหน้า ‘จะเป็นจะตายแค่ผู้หญิงคนเดียว’ “ง้อเช้าง้อเย็นเลย ฉิบหาย!” “ปล่อย ๆ มันไป” แม็กซ์เวลดึงเขาที่คว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD