ยั่วรักท่านประธาน

บทที่ 6

วันต่อมา..

"เธอใส่อะไรก็สวยจริงๆ นะ" ขนาดอัญญารัตน์เป็นผู้หญิงยังอดที่จะชมไม่ได้

"สวยแล้วใช่ไหม" คนึงหาหันกลับไปมองตัวเองในกระจก เธอไม่ค่อยชอบแต่งเนื้อแต่งตัวเท่าไรก็เลยดูแปลกตา

"สวยสิ ฉันว่าแบบเธอเป็นดาราได้สบายเลยนะ เอาไหมเดี๋ยวฉันจะเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้"

"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เรารีบไปทำงานกันเถอะ" มือเรียวยื่นไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมอีกชั้น เพราะชุดที่เธอใส่ไม่ต้องการให้ใครทั่วไปเห็น

[บริษัทเสรีวิวัฒน์]

ตั้งแต่เดินเข้ามา พนักงานไม่ว่าจะชายหรือหญิงต่างก็มอง เพราะใบหน้าที่แต่งแต้มไปด้วยสีสันมันทำให้สะดุดตาใครหลายคน

วันนี้คือวันที่สองที่เธอมาทำงานที่นี่ และหวังว่าคงไม่ใช่วันสุดท้ายเหมือนที่คุณเลขาพูด

เป็นเจ้าของบริษัททำไมต้องมาแต่เช้าขนาดนี้ด้วย ..พอมาถึงก็เห็นต้นสนผู้ช่วยคนสนิทเดินอยู่แถวนั้น แสดงว่าผู้เป็นนายก็ต้องมาแล้วเช่นกัน

"นี่เธอวันนี้ไม่ต้องออกมาเพ่นพ่านนะ" ในขณะที่สั่งดอกอ้อก็มองดูใบหน้าของคนึงหา เพราะวันนี้เธอแต่งหน้าทำผมแถมชุดที่สวมใส่ก็ดูเซ็กซี่มาก ถึงแม้ว่าจะมีเสื้อคลุมแต่ก็พอจะมองเห็น

"แล้วจะให้ฉันทำอะไรคะ"

"อยู่แค่ในห้องเครื่องดื่มแล้วกัน มีอะไรให้ช่วยเดี๋ยวจะเรียก"

"ค่ะ" คนึงหาก็เลยเดินเข้าไปในห้องที่จัดเตรียมเครื่องดื่มเพื่อผู้บริหาร

เราจะทำยังไงดีถึงจะเข้าใกล้ตัวไอ้บอสขี้เก๊กนั้นได้

"ทำไมห้องนี้มันอบอ้าวจัง" หญิงสาวรีบถอดเสื้อคลุมออก พร้อมกับสะบัดผมไปมาเพื่อจัดทรง และส่องดูเรือนร่างของตัวเองผ่านกระจกของตู้โชว์

"ไปไหนกันหมด" ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อเหลา เปิดประตูห้องทำงานออกมาหวังจะขอกาแฟ แต่ไม่เจอใครอยู่ที่หน้าห้อง "......" เขาคิดว่าคงจะอยู่ในห้องกาแฟก็เลยเดินมาดู แต่สิ่งที่เห็นคือด้านหลังของผู้หญิงที่ทำให้เขาถึงกับละสายตาไปไหนไม่ได้เลย

จังหวะนั้นเงาของผู้ชายที่กำลังจ้องมองมาก็ได้ปรากฏขึ้นในกระจกที่เธอกำลังส่องอยู่ หญิงสาวค่อยๆ หันกลับมาแบบช้าๆ

"ท่านประธานต้องการอะไรคะ"

"เธอนั่นแหละต้องการอะไร"

"ฉันเหรอคะ" โอกาสมาถึงแกแล้วคนึง..จะรออะไรอยู่อีก ขาเรียวก้าวเดินมาหาคนร่างสูงที่เอาแต่ยืนจ้องเรือนร่างระหงของเธออยู่

"คุณก็ลองเดาดูสิคะว่าฉันต้องการอะไร" ริมฝีปากบางค่อยๆ เปล่งเสียงหวานออกมา

"บอสครับ"

คนที่ต้นสนเรียกว่าบอสถึงกับรีบเรียกสติตัวเองให้กลับมา

"บอสมาทำอะไรตรงนี้ครับ"

"ผมควรถามมากกว่าไหมว่าพวกคุณไปไหนกันหมด"

"กำลังจัดห้องประชุมกันอยู่ครับ" ต้นสนตอบออกไปพร้อมกับมองเข้ามาในห้องเครื่องดื่มว่าบอสกำลังคุยกับใครอยู่ และสายตานั้นก็หยุดมองไม่ได้เช่นกัน เพราะแปลกใจว่าทำไมวันนี้เธอถึงแต่งตัวสวยนัก

"เอากาแฟเข้าไปให้ด้วย" สิ้นคำสั่งนั้นชายหนุ่มก็รีบเดินกลับห้องทำงานของตัวเอง

กาแฟเหรอ ..คนึงหารีบหันกลับไปหาแก้วกาแฟ เธอไม่รู้ว่าเขาชอบทานแบบไหน แต่ก็คงไม่แตกต่างจากคนอื่นเท่าไร หญิงสาวเริ่มจัดการกับกาแฟแก้วนั้น

ก๊อก ก๊อก

"เข้ามา" ชายหนุ่มที่ยืนมองทอดสายตาออกไปด้านนอก ก็ได้เดินกลับมานั่งลงที่เก้าอี้เมื่อมีคนยกกาแฟเข้ามาให้

มือเรียววางกาแฟลงที่โต๊ะด้านหน้าแบบช้าๆ

คนที่นั่งอยู่ทำเป็นไม่สนใจยังหยิบงานขึ้นมาเปิดดู พอกาแฟแก้วนั้นวางลงเขาก็หยิบมันขึ้นมาดื่ม

อึก! คำแรกที่กลืนลงไปเกือบทำให้สำลักออกมา

เขาดื่มได้แค่คำเดียวก็วางลง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร

"แม่คนนั้นไปไหนแล้ว" พอจัดเตรียมห้องประชุมเสร็จดอกอ้อก็เข้าไปดูคนึงหาว่ายังอยู่ในห้องเครื่องดื่มไหม แต่พอไม่เจอดอกอ้อก็รีบออกมาหาเกตุแก้ว

"รออะไรอยู่ไปตามคุณต้นสนมาสิ" ทั้งสองแค่สงสัยว่าตอนนี้เธอคงจะอยู่ในห้องของท่านประธาน แต่ไม่มีใครกล้าเปิดประตูเข้าไปดู

เพียงไม่นานต้นสนก็ได้มาถึงหน้าห้อง

ก๊อก ก๊อก ต้นสนเปิดประตูเข้าไปทันทีที่ส่งสัญญาณให้คนด้านในได้รู้

"เออ..ห้องประชุมเตรียมเสร็จแล้วครับ" ต้นสนไม่ได้สนใจคนที่เขาพูดด้วยเลย เพราะสายตามัวแต่จ้องมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ท่าน

"ฉันออกไปนะคะ"

"เธอยังไม่ตอบฉันเลย" ชายหนุ่มค่อยๆ วางเอกสารลงแล้วสายตาคมนั้นก็มองไปที่เธอเช่นกัน

"ตอบ?" จะให้ตอบอะไรก็ในเมื่อเขายังไม่ได้ถามอะไรเลย

"ก็ตอบเรื่องที่ฉันถามตอนอยู่ในห้องเครื่องดื่มไง"

อ้อ.. "คุณจะให้ฉันตอบตรงนี้เลยเหรอคะ" สายตางามตวัดมองไปที่ผู้ช่วยของเขา ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องนั้น

"ให้ผมออกไปก่อนไหมครับ" ต้นสนรู้ตัวดีว่าตอนนี้คงกลายเป็นส่วนเกินไปแล้ว

"ไม่ต้อง"

ในเมื่อเขาไม่ให้ผู้ช่วยออกไป เธอก็เลยหันกลับมามองสบตาคมคู่นั้นด้วยแววตาที่ยั่วยวน

"มีไม่กี่อย่างหรอกค่ะที่ผู้หญิงต้องการจาก..ผู้ชายที่มีฐานะแบบคุณ" ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเกี่ยวข้องอะไรกับแม่ของเธอ

?ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่