“เออ”
(…)
“ขับรถอยู่”
(…)
“พาฟีนมามูลนิธิหมาจร กำลังกลับ”
(…)
“คนเยอะ ไม่อยากให้ฟีนไป”
(…)
“ก็บอกว่าคนมันเยอะ”
(…)
“สรรหาจริง ๆ นะมึงไอ้สัส! แค่นี้แหละ”
“โมโหอะไร ทำไมต้องพูดหยาบ” ฉันยื่นมือไปแตะที่ขาของวอร์ม เพราะเขาส่งเสียงตะคอกใส่คนในสายก่อนจะกดวางสาย
“ไอ้ผามันชวนไปดูไอ้ต๊อปลงแข่ง”
“หมายถึงแข่งรถเหรอ”
“ใช่ เห็นว่าของเดิมพันเป็นสนามที่เราไปนอนคืนนั้น คนท้าก็พี่ชายไอ้ต๊อป”
“งง”
“พี่ชายไอ้ต๊อปจะให้น้องชายนอกคอกกลับไปเข้าคอกเพื่อเป็นประธานบริษัท แต่ไอ้ต๊อปมันไม่ชอบ ไม่ยอมไป พี่ชายมันเลยจะสั่งปิดสนาม คราวนี้คุยยังไงกันไม่รู้ พี่ชายมันเลยท้าว่าถ้าไอ้ต๊อปชนะเขาได้ สนามก็จะยังอยู่ แล้วก็ปล่อยให้มันเสเพลต่อไป แต่ถ้าแพ้ พี่ชายมันจะทุบรื้อทิ้งให้หมด พร้อมกับให้ไอ้ต๊อปกลับเข้าไปรับตำแหน่ง”
“พี่ชายสต๊อปเป็นนักธุรกิจเหรอ”
“ใช่”
“งั้นสต๊อปก็ต้องชนะสิ”
“ไม่หรอก ไอ้ต๊อปจะแพ้ เพราะพี่
