(MORPHINE TALK)
แล้วความรู้สึกนี้ก็กลับมาอีกแล้ว เดจาวูอีกตามเคย สุดท้ายฉันก็ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาบนโลกนี้อีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่คิดว่าตัวเองหลุดพ้นไปแล้ว
ฉันถูกช่วยไว้ทัน และคงได้เปลี่ยนหัวใจอีกแล้ว
ก็ยังดี อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ใช้หัวใจยัยนั่นอีก
“เจ็บตรงไหนไหม”
แต่สิ่งที่แปลกไปคือคนที่เฝ้าฉันไม่ใช่พ่อหนุ่มน้อยของฉันเหมือนที่ผ่านมาน่ะสิ
“…”
“ไหนขอตรวจหน่อย พ่อไม่อยู่ พ่อเลยให้วอร์มดูแลฟีนอย่างใกล้ชิด แต่พ่อตรวจอาการของฟีนหมดแล้ว พ่อบอกว่าทุกอย่างโอเค” สามีของฉันพูดขณะที่ตรวจการเต้นของหัวใจ ปอด และอื่น ๆ อีกหลาย ๆ อย่าง
“…” ฉันรู้สึกถึงความแปลก มันแปลกจนต้องจับตามอง ระหว่างเขากับฉันมีบางอย่างผิดปกติไป
“รู้ไหมว่าการทำแบบนั้น เป็นอะไรที่มันไม่ดีเลยนะมอร์ฟีน” เขาบอกและยื่นมือมาลูบที่ศีรษะของฉัน
“เอ๊ะ!” ฉันร้องด้วยความตื่นตระหนก เพราะข้อมือทั้งสองข้างมาถูกล็อกติดกับเตียง
“ข้อมือสวย ๆ มันจะเ
