(MORPHINE TALK)
ฉันลืมตาตื่นอีกครั้งหลังจากที่เผลอหลับไป สายตาฉันเหลือบมองเวลาที่นาฬิกา เกือบ 2 ชั่วโมงได้ที่ฉันหลับไป เป็นการหลับที่ค่อนข้างคุ้นเคย แต่ไม่สบายเหมือนเมื่อก่อน หรือว่าเพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ฉันชินกับการที่มีวอร์มนอนอยู่ข้าง ๆ แล้วโอบกอดฉันไว้ตลอดเวลา
ฉันมองดอกกุหลาบสีขาวที่อยู่ในโหลแก้วทั้ง 9 โหลด้วยรอยยิ้ม เพราะคิดถึงความทรงจำในวันนั้น
‘เอากุหลาบมาทำไมเคลิ้ม’
‘ห้องมันโล่ง เลยเอามาให้เลี้ยงไว้ดูเล่น มึงจะได้ไม่เหงาไง ถ้าดูแลอย่างดีรับรองว่ามันไม่มีวันตาย เหมือนความหมายของมัน’
‘ความหมายอะไร’
‘ไม่ต้องรู้หรอก รู้แค่ว่าเต็มใจแค่นั้นก็พอ’
‘ไม่ใช่ช่วงที่ฟีนหลับไป แล้วมีสาวให้มานะ’
‘ของผู้หญิงพวกนั้นไม่สำคัญขนาดที่กูจะใส่ใจถือหิ้วมา อันนี้ของกู กูทำด้วยใจ และอยากให้มึงเก็บไว้ตลอดไป ทำได้ไหม’
ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ดูแลอย่างดีมาตลอด เวลามองแล้วก็รู้สึกสบายใจดี และแปลกใจมากด
