“ปล่อย! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน คุณมันสกปรก ปล่อยสิ บอกให้ปล่อยไงเล่า” เธอออกแรงผลักเขาพร้อมกับดิ้นไปมาเพื่อให้พ้นจากพันธนาการอันแน่นหนานี้ แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งกอดเธอแน่นขึ้น แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้ ทั้งทุบทั้งตีทั้งต่อว่าต่างๆ นานา
“ไอ้…อื้อ...!” เสียงบริภาษกลายเป็นเสียงอึกอักเมื่อจู่ๆ เขาก็โน้มใบหน้าลงมากดจูบเธอแบบไม่ทันตั้งตัว สองมือที่กำลังประทุษร้ายเขาในตอนแรกค่อยๆ นิ่งและแปรเปลี่ยนเป็นโอบเขาไว้กลายๆ เมื่อถูกความรู้สึกบางอย่างเข้าจู่โจม ทั้งสองแทบจะตกอยู่ในภวังค์แห่งความต้องการของกันและกัน ถ้าไม่มีเสียงแหลมๆ ของบุคคลที่สามดังขึ้นซะก่อน
“กรี๊ด...! นังหน้าด้าน แกจะมาชุบมือเปิบแบบนี้ไม่ได้ ฉันไม่ยอม” โซเฟียที่ยืนมองเหตุการณ์ด้วยความอิจฉาก็ทนไม่ได้อีกต่อไป เมื่อคิดว่าสุดที่รักชิงตัดหน้าตนไปอย่างหน้าด้านๆ ทำให้โซเฟียต้องเข้าไปทวงสิทธิ์ของตัวเอง ด้วยการกระชากผมสุดที่รักแรงๆ
“โอ๊ย!” สุดที่รักร้
