ตอนที่
๑๙
ข้าอยากได้เจ้า
หยางฮุ่ยหมิ่นนั่งรอเป่าเป้ยตั้งแต่ยามเว่ยจนตอนนี้ยามเซิน13เป่าเป้ยก็ไม่กลับมาสักที
“เหตุใดแม่นางเป่าเป้ยถึงไม่เคยอยู่บ้านในยามที่ข้ามาเช่นนี้ อย่าให้ข้าทนไม่ไหว” หยางฮุ่ยหมิ่นพูดพร้อมกับเดินไปเดินมาอย่างนั้น หยางฮุ่ยหมิ่นอยากได้เป่าเป้ยไปเป็นภรรยาของเขามากไม่รู้ด้วยเหตุใดเขาถึงได้ชอบนางมากถึงเพียงนี้ แม้ว่าตอนนี้เขาจะแต่งงานกับนางไม่ได้แต่เขาก็อยากได้นางไปเป็นข้ารับใช้ของตน
เป่าเป้ยและพ่อกับแม่ของนางเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานที่สวนผักทั้งสามกลับมาด้วยอาการที่เหนื่อยล้า เมื่อมาถึงบ้านก็เห็นหยางฮุ่ยหมิ่นนั่งรอที่หน้าบ้าน
“ท่านพ่อคุณชายคนนั้นมาที่บ้านของเราทำไมอีก อย่าบอกนะว่าจะมาจับข้าไป ข้าไม่เอาด้วยนะท่านพ่อ” เป่าเป้ยหน้าซีดอย่างเห็นได้ชัดว่านางกลัวหยางฮุ่ยหมิ่นมาจับตัวของนางไป
“ถ้าเจ้าไม่อยากโดนจับตัวไปเจ้าก็ยอมไปกับคุณชายง่าย ๆ ซะสิเป่าเป้ย” จินซู่ฮุ่ยบอกกับล
