ตอนที่ 23 หนี
“วิ่ง!” อี้หงเด้งตัวลุกขึ้นพร้อมตะโกนเสียงดัง
อิ๋นจื่อลุกขึ้นทันที สองเท้าซวนเซมุ่งตรงไปยังหน้าต่างบานกว้างที่หมายตาไว้ สะดุดล้มไปครั้งหนึ่งแล้วก็ลุกขึ้นเร่งฝีเท้าไปจนถึงหน้าต่าง นางเกาะขอบหน้าต่างไว้ เห็นว่าพวกตนอยู่ที่ชั้นสองของหอสูงและรู้สึกว่าเอวถูกรวบ จนกระทั่งลมพัดตีหน้าถึงได้รู้ว่าอี้หงรวบเอวนางกระโดดออกทางหน้าต่างพร้อมทั้งชูมืออีกข้างหนึ่งขึ้นฟ้า
หวี้ด! ตูม!
สองเสียงนี้เกิดจากแท่งสั้นๆ ที่อี้หงถืออยู่ ประกายไฟบางอย่างถูกดีดตัวขึ้นสูงและแตกเป็นดอกไม้ไฟสีแดงสว่างวาบก่อนจะค่อยๆ ดับไปพร้อมกับสองร่างที่ร่อนลงสู่พื้น
“จับพวกนาง! อย่าปล่อยให้หลุดมือไปเป็นอันขาด” เสียงเจ้าอ้วนฉางเชาดังลั่นพร้อมสบถด่าระงม
อี้หงกวาดตามองด้วยความรวดเร็ว ที่นี่เงียบมาก มีบริเวณกว้างขวางแต่การตกแต่งไม่ได้ประณีตมากไป
