ตอนที่ 32 เรื่องวิปริตแสนสนุก
อิ๋นจื่อตื่นขึ้นเพราะแสงสว่างแยงตา นางปรือตามองไปทางปลายเท้า เห็นว่าด้านนอกกระโจมสว่างจ้าแล้ว นางนอนอยู่ในอ้อมกอดของซ่งเว่ยเหลียงมาตลอดไม่ได้ขยับกายไปไหน ส่วนเขาก็ซบใบหน้าเข้ากับซอกคอนาง ลมหายใจสม่ำเสมอ เป็นครั้งแรกที่เขาตื่นสายกว่านาง แต่เพียงแค่นางขยับกายเล็กน้อยเขาก็ครางเสียงต่ำมาครั้งหนึ่งและพลิกกายนอนหงาย เปลือกตายกขึ้นเล็กน้อยและหันมองนางพักหนึ่งแล้วเบนสายตามองไปข้างนอก
ทั้งสองนอนเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน อากาศอบอุ่น มีลมอ่อนๆ ของยามเช้า กลิ่นต้นหญ้า กลิ่นน้ำสดชื่นถูกลมพัดพาเข้ามาในกระโจมเล็กๆ เขาบิดขี้เกียจอยู่พักหนึ่งก็ดึงกายลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าให้ตัวเองและของนาง ก่อนจะพากันไปล้างหน้าริมทะเลสาบ จนนั้นก็กินอาหารที่เหลือจากเมื่อวานจนหมด นั่งเล่นกันต่ออีกพักหนึ่งจึงเก็บข้าวของขึ้นม้าหันหัวกลับเข้าเมือง เขาไม่ได้เร่งรีบอ
