สองชั่วโมงต่อมา...
หลังจากกิจกรรมอันร้อนแรงบนเตียงจบลง เมลิสสาเหลือบไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังก็ถึงกับตกใจ รีบสะกิดเตือนคนที่ยังนอนนิ่งอยู่บนเตียง “ตะ...ตอนนี้จะสิบโมงแล้วนะคะ”
“แล้วไง?” คนที่ถึงจุดหมายปลายทางไปสองครั้ง ถามเลิกคิ้วอย่างกวนๆ
“กะ...ก็ท่านต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอคะ” เมลิสสามองหาเสื้อคลุม
“ฉันไม่ไปแล้ว” คาเรนเทียจ้องมองใบหน้างามครู่หนึ่ง ก่อนจะคว้า มือถือมากดต่อสายหาแม่บ้าน
“ทะ...ทำไม...” เมลิสสาพยายามจะท้วง แต่อีกฝ่ายก็ยกมือขึ้นห้าม แล้วหันไปคุยสาย
“ฮัลโหล! อันนายกอาหารมาเสิร์ฟที่ห้องหน่อย อ้อ! ขอไข่ลวกด้วยนะ” คาเรนเทียกดวางสาย แล้วพยักหน้าให้สาวเจ้าพูดต่อ
“ไหนเมื่อเช้าท่านบอกว่าจะไปทำงานไงคะ”
“ฉันอยากอยู่กับเธอมากกว่า” คาเรนเทียสารภาพตามตรง
เมลิสสาหน้าบึ้งขึ้นมาทันใด ‘พระเจ้า! อย่าบอกนะว่าเขาตั้งใจจะทำเรื่องนั้นกับเธอทั้งวันทั้งคืน’
“อะไร? ทำไมทำหน้าอย่างนั้น”
