Akhira's Pov
Hindi ko alam kung bakit subra akong naging matakaw nang araw na iyon na halos abutin na ako ng hapunan sa loob ng kusina. Nag-eenjoy ako sa nakikitang saya at sigla sa mukha ni Manang at Nada. Marahil ay dahil hindi na nila kailangan magluto ng araw na iyon. Marahil ay dahil sa nakulangan ang kanilang trabaho sa mga sandaling iyon at maaga silang makakapagpahinga.
"Akhira, maiwan ka muna namin. Punta lang ako sa palengke at isasama ko itong si Nada," mula sa pag scroll down ng aking social media account ay umangat ang tingin ko kay Manang nang marinig itong nagsalita. Nang maisip kung anong araw pa lang ay nangunot ang aking noo.
"Manang, lunes po ngayon," may pagtatakang saad ko. Napangiti si Manang.
"Alam ko, Hija. Pero tumawag ang Nanay mo kanina. Hindi niya sigurad
