บทที่ 13 น้องสาวศัตรู (1)
1184 Words
- 13 -
น้องสาวศัตรู (1)
เวลาเที่ยงคืนกว่าได้เวลาของเหล่านักท่องราตรีที่จะต้องแยกย้าย กลุ่มชายสี่คนเดินออกมาจากร้านหลังจากที่ดื่มสังสรรค์พร้อมกับดูบอลแมตช์ใหญ่กันจนจบ สถานที่แรกที่ตรงไปก็คงไม่พ้นพื้นที่ลานจอดที่มีโซนสำหรับสูบบุหรี่จัดเตรียมไว้อย่างเรียบร้อย
ชายหนุ่มสามคนหยิบบุหรี่มาสูบคนละมวน ควันสีขาวลอยฟุ้งสู่อากาศเหนือศีรษะ ผิดกับอีกคนที่กำลังแกะอมยิ้มแทนการเสพนิโคติน
"ไม่เอาหน่อยเหรอวะไอ้ไนท์"
บุหรี่ถูกส่งไปยังมือของไนท์ที่ตอนนี้กำลังกดส่งข้อความหาใครบางคน โดยที่เขาไม่คิดสนใจกับสิ่งที่เพื่อนยื่นให้เลยแม้แต่น้อย
"ไม่อะ" เขาส่ายหน้า ขณะที่สายตาก็จดจ้องกับข้อความที่เพิ่งถูกส่งไป แถมรอยยิ้มก็ยังคลี่ออกกว้างจนเพื่อนอีกสามคนถึงกับมองหน้ากันด้วยความแปลกใจ
"ไอ้เวร...ยิ้มคนเดียวก็เป็นว่ะ"
"คุยกับอันอยู่เหรอวะ" เสียงเข้มของฟิล์มเอ่ยแทรกขึ้น ตอนแรกก็แปลกใจว่าทำไมไนท์ถึงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว แต่ไม่นานก็ต้องร้องอ๋อ เพราะสิ่งที่ทำให้ผู้ชายห้าวเป้งโอนอ่อนมันก็คงไม่พ้นเรื่องผู้หญิง
ฟิล์มกลายเป็นเพื่อนอีกคนหนึ่งของไนท์ไปแล้ว วันนี้มีบอลแมตช์ใหญ่เขาก็ไม่พลาดที่จะมาร่วมนั่งดื่มเบียร์และเชียร์บอลไปกับกลุ่มเพื่อนต่างคณะ หลังจากที่ไนท์เดินหน้าจีบเพื่อนสนิทของเขาก็ทำให้ฟิล์มเป็นอีกหนึ่งที่ปรึกษาในเรื่องความรักไปโดยปริยาย
"อันดามันนางฟ้าเอกฟิล์มน่ะเหรอไอ้ฟิล์ม แล้วนี่คุยกันนานยังวะ เป็นแฟนกันยัง" 'ดิว' มองเพื่อนอย่างไนท์และฟิล์มที่สามารถให้คำตอบได้ รู้อยู่ว่าเพื่อนคนนี้ตามจีบสาวแจ แต่ยังไม่กล้ายืนยันในสถานะว่าความคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว
"ไม่รู้ว่ะ ถามเพื่อนมึงดิ" ฟิล์มไหวไหล่และหันไปจ้องเพื่อเอาคำตอบจากไนท์อีกคน รับรู้ทุกการเคลื่อนไหวแต่เรื่องสถานะและความสัมพันธ์เขาเองก็ไม่สามารถล่วงรู้ได้
"ยังไม่คบ แต่ก็คุย ๆ กันอยู่นั่นแหละ" ไนท์เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงดังเดิมพลางเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนที่ตอนนี้มีแต่ความสงสัยปรากฏชัด
ตั้งแต่วันแรกที่ได้คุยกันจนถึงตอนนี้ก็ล่วงเลยไปมากกว่าสองเดือนแล้ว ความสัมพันธ์ของไนท์และอันดามันก็ยังคงเรื่อย ๆ ไม่หวือหวา แต่ก็ยังคงเป็นไปในทิศทางที่ดี ถึงแม้จะยังไม่ได้พูดถึงสถานะแต่ลึก ๆ เขาก็รับรู้ดีว่าเธอเองก็รู้สึกเหมือนกัน
ไนท์จึงเลือกที่จะเป็นเขาคนเดิมที่ใส่ใจและอยู่เคียงข้างเธอแบบนี้ อยากให้เธอมั่นใจแล้วค่อยคุยกันเรื่องสถานะของเราอีกครั้งเมื่อพร้อม
"รีบ ๆ ปิดจ็อบได้แล้ว คุยนานไม่สมกับเป็นตี๋น้อยทั่วถึงเลยนะ"
"ไอ้สัส พูดดี ๆ ให้เกียรติอันหน่อย ปิดจ็อบอะไรของมึง" สายตาคมแข็งกร้าวเมื่อได้ยินคำพูดของดิวที่เอ่ยออกมา
"เฮ้ย ๆ เปล่า ๆ กูไม่ได้หมายถึงปิดจ็อบแบบนั้น กูหมายถึงปิดจ็อบเรื่องสถานะอะ ขอเขาคบสักที เขาเป็นถึงนางฟ้าเอกฟิล์ม คนตามจีบเนอะนะเว้ย"
พอได้ยินคำอธิบายเพิ่มเติมของดิวก็ทำให้ไนท์ถึงกับผ่อนลมหายใจ ไอ้เพื่อนคนนี้มันปากไวปากหนัก กลัวก็แต่เวลาพาอันดามันมาเจอแล้วจะรับไม่ได้กับคำพูดของมันนี่สิ
รู้อยู่ว่าดิวไม่ได้คิดไม่ดี แต่คนที่ฟังก็คงไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะคิดเหมือนกันไหม
"อย่ายุ่งกับน้องกู!"
ทว่า...เสียงเข้มทรงพลังเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลังพลันทำให้ทั้งสี่คนหันไปมองด้วยความแปลกใจ
ภายใต้ความมืดมิดค่อย ๆ ปรากฏเป็นร่างสูงใหญ่ที่กำลังเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบตึง บริเวณมุมปากก็มีแผลช้ำซึ่งเป็นร่องรอยการถูกหมัดหนักของไนท์ที่เด่นหรา
"ไอ้อิฐ!" ไนท์กดเสียงต่ำและสาวเท้าก้าวไปหาอย่างไม่เกรงกลัว
เขาไม่รู้ว่าทำไมอิฐถึงมาที่นี่ และไม่เข้าใจในสิ่งที่เอ่ยออกมาเมื่อครู่ว่าหมายความว่าอะไร
หมับ!
พลั้วะ!
"อึก!" ใบหน้าหล่อเหลาถูกหมักหนักสวนลงมาอย่างแรงจนร่างกายทรุดลงกับพื้นโดยไม่ทันตั้งตัว
เพื่อนสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังก็รีบกรูเข้าไปพยุงตัวไนท์เอาไว้ ส่วนฟิล์มก็เข้าไปรั้งตัวอิฐที่เขาเองก็รู้จักดีในฐานะพี่ชายของอันดามัน
"เฮ้ยพี่อิฐ! ต่อยเพื่อนผมทำไมวะ มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากันดิ!" ฟิล์มตรงปรี่เข้าไปห้ามอิฐที่กำลังจะต่อยซ้ำอีกครั้งเมื่อไนท์เสียหลัก
ใบหน้าของอิฐแดงก่ำเต็มไปด้วยความเดือดดาล เขาโกรธจนตัวสั่นเพราะก่อนหน้านั้นดันเข้ามาได้ยินบทสนทนาที่ไนท์และเพื่อนของเขากำลังพูดถึงอันดามันผู้เป็นน้องสาวพอดี
"เป็นเหี้ยอะไรของมึง!"
หมับ!
ไนท์ผละออกจากการเกาะกุมของเพื่อนสนิทก่อนจะตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของอิฐที่ตอนนี้กำลังกดสายตามองเขาด้วยอารมณ์ลุกโชน
"เลิกยุ่งกับน้องสาวกูซะ!"
พลั่ก!
อิฐผลักอกแกร่งของไนท์ออกทำให้ตอนนี้ทั้งสองคนยืนประจันหน้า โดยมีระยะห่างกันเพียงไม่กี่เมตรเท่านั้น
"มึงหมายถึงใคร อัน?"
คำว่า 'น้องสาว' ที่ได้ยินจากปากของอิฐทำให้ไนท์ถึงกับชะงักไปในทันที แต่ทว่าลึก ๆ เขาก็ยังคิดเข้าข้างตัวเองว่าอันดามันคงจะไม่ใช่น้องสาวของศัตรูที่เขาเกลียดขี้หน้าจนอยากฆ่าให้สิ้นซาก
"กูไม่รู้ว่ามึงต้องการจะทำอะไร แต่เรื่องนี้อันไม่เกี่ยว! ถ้ามึงเกลียดกูก็อย่าดึงน้องกูเข้ามาเกี่ยวด้วย อย่ายุ่งกับน้องกู!!!" น้ำเสียงทุ้มแข็งกร้าวตวาดออกมาอย่างสุดพลังเพื่อเป็นการบอกกล่าวว่าเขาจะไม่มีวันยอมให้ศัตรูผู้นี้เข้ามาทำร้ายน้องสาวของเขาอย่างแน่นอน
"อันดามันคือน้องสาวของมึง..."
ราวกับว่าในตอนนี้สติของไนท์ล่องลอยจนไม่รู้ทิศทาง กลับกลายเป็นว่าอันดามันนั้นคือน้องสาวของอิฐที่เป็นคนที่เขาเกลียดมากที่สุดในชีวิต
ไนท์กดสายตามองหน้าอิฐอีกครั้งทั้งที่ภายในใจกำลังสับสนและเต็มไปด้วยคำถาม รู้สึกเจ็บปวดและผิดหวังที่คนที่เขาชอบกลับเป็นน้องสาวของศัตรูที่เขาตั้งมั่นว่าไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวหรือเฉียดใกล้แม้แต่ปลายเงา
"กูขอเตือน! อย่ายุ่งกับอันดามัน แต่ถ้ามึงยังไม่เลิก...กูนี่แหละที่จะฆ่ามึงด้วยมือของกูเอง!"
- Writer
