บทที่20 เดย์-ไนท์

1714 Words

- 20 - เดย์-ไนท์ หนึ่งเดือนผ่านไป "นั้นรอยเลือดนี่...เลือดใคร แล้วทำไม..." "นนท์! ระวังข้างหลัง!!!" ตุ้บ! "อึก!" "กรี๊ด!!!!" "ฮึ...เลือดไหลขนาดนี้ตายห่าไปแล้วมั้ง!" "กะ...แกเป็นใคร! ต้องการอะไร ออกไปนะ!" "เงียบปากน่า!" "ออกไป ฉันบอกให้ออกไปไง กรี๊ด!!!" เสียงกรีดร้องดังขึ้นตามร่างของชายหนุ่มทรุดตัวลงกับพื้น เมื่อถูกของแข็งฟาดที่กลางศีรษะจนหยาดโลหิตไหลหลั่งออกมาเป็นจำนวนมาก "คัท! วันนี้พอแค่นี้ค่ะทุกคน เลิกกองได้!" อันดามันตะโกนผ่านโทรโข่งที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์การถ่ายทำภาพยนตร์ "เย้! เลิกกองแล้วโว้ย!!!" "เก็บของสิครับทุกคน กลับบ้านกลับช่องกันครับผม!" อันดามันอยู่ในฐานะผู้กำกับส่วนคนอื่น ๆ ก็มีหน้าที่ที่ได้จัดวางกันตั้งแต่ก่อนเริ่มถ่ายทำ วันนี้ก็นับว่าผลงานคืบหน้าไปมาก เพราะจากการถ่ายทำมากว่าหนึ่งเดือนก็ทำให้ภาระงานเริ่มทยอยลงทุกที "เก่งมากเลยทุกคน" อันดามันยกน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD