ep.4

1594 Words

ฉันเข้ามาอาบน้ำใส่ชุดนอนสายเดี่ยวตัวโปรดบางเบา นอนดูซีรีย์จนดึกอาการหิวก็เริ่มมากขึ้นจนท้องน้อยๆร้องประท้วง "หิวจัง~"มือบางลูบหน้าท้องแบนราบปอยๆตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกจากห้องนอนลงไปยังห้องครัวที่มีแต่ความเงียบงันมืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากโทรศัพท์ราคาแพงเท่านั้น คนตัวเล็กเปิดตู้เย็นหยิบนมออกมา แต่.... แกร๊ก!! เสียงขึ้นลำปืนจากคนมาใหม่ดังขึ้นผ่านความเงียบ เฮือก! จีเบลสะดุ้งโหยงเมื่อถูกวัตถุแข็งเย็นเฉียบจ่อเข้าที่ไหลบาง 'ใคร?'ไวเท่าความคิด คนตัวเล็กตวัดมือหมุนตัวเพื่อจับหักข้อมือของคนปริศนาด้านหลังแต่เขาไวกว่าเธอจึงถูกรวบตัวไว้ในอ้อมกอดจนแน่น "ว๊ายย~"ร่างบางร้องเสียงหลงทว่ากลิ่นน้ำหอมนี่มัน"เฮียมาคัส"เสียงหวานเอ่ยเรียกเจ้าของกลิ่นหอม ฉันจำน้ำหอมกลิ่นนี้ของเขาได้ "ลงมาทำอะไร? ทำไมไม่เปิดไฟ?" เสียงทุ้มนิ่งเอ่ยถาม "เฮียมาคัส คะ..คือเบลหิว ละ..แล้วก็หาสวิตช์ไฟไม่เจอค่ะ" ร่างเล็กเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก ฉันไปได้กลัวหรอกนะแต่กลิ่นน้ำหอมนี่มันทำฉันไม่เป็นตัวของตัวเองมันรู้สึกร้อนรุ่มยังไงชอบกล "ดึกแล้วทำไมยังไม่นอน?" "ก็เบลยังไม่ง่วงนี่คะ ปล่อยเบลได้แล้วค่ะ" ชายหนุ่มยอมปล่อยแขนแกร่งออกจากร่างบางนุ่มนิ่มนั่น 'ผมลืมไปเลยว่ายืนกอดเธออยู่' ผมก้าวเท้าเดินไปเพื่อกดสวิตซ์เปิดไฟ แล้วหันกลับมาหมายจะบอกเธอถึงตำแหน่งสวิตซ์ไฟ แต่ภาพตรงหน้าทำผมยืนนิ่งค้างมองสำรวจร่างบาง 'ใส่ชุดบ้าอะไรวะ' มันเป็นชุดนอนสีดำบางๆ ต้องพูดว่าบางมากถึงจะถูก "ทำไมไม่ใส่ชุดคลุมให้ดี" มาคัสเอ่ยเสียงเข้มปนดุ ทำเอาคนตัวเล็กรีบก้มลงมองดูตัวเองทันที "คะ?" อะไรของเขาไม่เห็นมีอะไร ก็ปกติดีทุกอย่าง อยู่อังกฤษฉันก็ใส่แบบนี้ "ที่นี่มีแต่ผู้ชาย" เธอไม่รู้รึไงว่าเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในบ้านแต่งตัวแบบนี้ออกมาจากห้องได้ไงวะ ".....เบลแค่ลงมาดื่มนมแล้วจะรีบกลับขึ้นไป" "......" เถียงเก่ง!ถ้าไอ้พวกที่เฝ้าอยู่ด้านนอกเดินเข้าเจอจะทำยังไงทำไมไม่ระวังตัวเลยวะ "...งั้นเบลขอตัวขึ้นห้องก่อนนะคะ"ไม่กงไม่กินมันแล้วนม หน้าตาก็หล๊อหล่อบ่นเป็นคนแก่เลย หึ๋ย! "......" "บ่นเก่งดุเก่งเหมือนเฮียทีเลยลงมาแค่แป๊บเดียวเอง" จีเบลบ่นกระปอดกระแปดสาวเท้าเดินกลับขึ้นไปยังห้องนอนโดยมีสายตาคมของมาคัสมองตามหลังไปจนสุดสายตา ฉันเดินกลับเข้ามาในห้องนอนทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงกว้างเผลอยิ้มกว้างอย่างเขินอายเมื่อนึกถึงเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเย็นชานั่น "หล่อ ขาว สูง ทรงแบดกร้าวใจชะมัด หื้ม..เสียอย่างเดียวดุไปหน่อย" ร่างบางพึมพำเบาๆคนเดียว'เฮียมาคัสมีแฟนรึยังนะ' หล่อขนาดนี้จะเหลือรอดมาถึงฉันหรอ เฮ้ออ..จีเบลถอนหายใจออกมา ก่อนจะสลัดความคิดทิ้ง เอนตัวลงนอน ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาจากหน้าห้องนอนของจีเบล จีเบลรีบลุกขึ้นจากที่นอนสาวเท้าเดินไปยังประตูบานใหญ่ แกร๊ก! "เฮียมาคัสมีอะไรรึป่าวคะ" คนตัวเล็กทำหน้าสงสัยดึกแล้วไม่ไปนอน'เขามีอะไร?' "เธอยังไม่ได้ดื่มนม" มือหนายื่นแก้วนมให้คนตรงหน้า "...ขะ ขอบคุณค่ะ" คนตัวเล็กเอ่ยตอบเสียงตะกุกตะกัก 'หล่อแล้วมีน้ำใจด้วยนะไม่ได้ดุเก่งอย่างเดียว' "กลับเข้าไปได้แล้ว ปิดประตูล็อคให้เรียบร้อย" เสียงทุ้มเอ่ยบอกแล้วเดินกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองอย่างเร่งรีบจะให้ผมอยู่นานได้ยังไงดูชุดที่เธอใส่ดิ บางจนเห็นไปถึงไหน สามวันต่อมา... ฉันใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังใหญ่ไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่ในห้องนอนห้องนั่งเล่นไม่ก็สวนข้างบ้าน เฮ้ออ...เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ของคนตัวเล็กที่วันๆได้แต่นั่งๆนอนๆ และเป็นจังหวะเดียวกับที่เคนเดินผ่านมา "เป็นอะไรรึเปล่าครับคุณจีเบล" เคนเอ่ยถาม "เบลเบื่อค่ะ" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเนือยๆก็มันเบื่อนี่! ถ้าอยู่อังกฤษป่านนี้คงอยู่ในห้องฝึก ไม่ก็ไปหาโซเฟีย "งั้นหรอครับ? คุณจีเบลยิงปืนเป็นมั้ยครับ" ที่ผมถามไปแบบนั้นเพราะเธอเป็นน้องสาวของไอ้ทีเอเพื่อนสนิทของผม ซึ่งเป็นมาเฟียเหมือนกับเจ้านาย เธอน่าจะมีทักษะอยู่บ้าง "เป็นค่ะคุณเคน..ที่นี่มีห้องซ้อมยิงปืนมั้ยคะ" จีเบลตอบเสียงใสพร้อมรอยยิ้มตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ฉันไม่ได้ยิงปืนเลย "มีครับ ถ้างั้นเดี๋ยวผมพาไปครับ เชิญทางนี้" เคนสาวเท้าเดินนำออกไปยังบริเวณหลังบ้านซึ่งมีห้องเก็บเสียงขนาดใหญ่สำหรับยิงปืนของมาคัสและเหล่าบอดี้การ์ด "ที่นี่หรอคะคุณเคน" "ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณหรอกครับเรียกแค่ชื่ออย่างเดียวก็พอ" "ได้ไงล่ะคะ ดูแล้วคุณน่าจะอายุเท่ากับเฮียทีเลย" "..." ใช่!ผมอายุเท่าทีเอ เราเป็นเพื่อนสนิทอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ตอนสมัยเรียนมหาลัย ส่วนมาคัสก็คอยช่วยเหลือผมเรื่องเงินอยู่บ่อยครั้งพอเรียนจบก็เลยอยู่ทำงานให้กับมาคัสจนถึงตอนนี้ "งั้นเรียกพี่เคนดีมั้ยคะ" เสียงหวานพูดบอก "เอางั้นก็ได้ครับ" "เข้าไปข้างในกันคะพี่เคน" เคนเปิดประตูบานใหญ่แล้วเดินไปที่ตู้เก็บปืนหยิบออกมายื่นให้จีเบล "คุณจีเบลใช้เป็นใช่มั้ยครับ" "เป็นสิคะ เฮียทีฝึกให้ยิงทุกวันเช้าเย็นค่ะ" "ดีครับ..งั้นไปลองฝีมือกัน" ปัง! ปัง! ปัง! เสียงสาดกระสุนปืนใส่เป้าและเข้าจุดสำคัญทุกนัดของจีเบล ทำเคนยืนมองนิ่ง ทึ้งกับความสามารถของเธอ ยิงแม่นและนิ่งกว่าลูกน้องเขาบางคนเสียอีก อีกด้าน.. มาคัสขับเฟอร์รารี่สีดำเงาเข้ามาจอดบริเวณโรงจอดรถของบ้านหลังใหญ่ สาวเท้าหนาเดินเข้าไปภายในบ้านที่เงียบงันเหมือนไม่มีคนอยู่ ผมไม่เคยกลับบ้านเวลานี้เลยซักครั้ง ตั้งแต่จีเบลมาอยู่ที่นี่ผมกลับมาทานมื้อเย็นด้วยทุกวัน แล้วค่อยออกไปดูงานที่คลับช่วงค่ำเพราะตั้งแต่เดย์ไนท์แต่งงานก็ไม่ได้เข้าไปที่คลับ เลยเป็นผมที่ต้องรับหน้าที่แทนส่วนไอ้คิมก็ไปดูแลบ้างแต่ไม่บ่อย เราสามคนทำธุระกิจร่วมกันมีทั้งคลับ สนามแข่งรถและค้าอาวุธปืน ผมเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นเพราะปกติจีเบลจะนั่งดูซีรีย์อยู่ในนี้ แต่วันนี้กับว่างเปล่า "ไปไหน?" ร่างสูงเอ่ยขึ้นเบาๆ มือหนาเลื่อนไปหยิบโทรศัพท์หรูในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาเปิดแอพเพื่อดูกล้องวงจรปิดภายในบ้าน เลื่อนไปเรื่อยๆจนไปเจอร่างบางที่ผมกำลังตามหา อยู่ในห้องยิงปืน โดยมีลูกน้องคนสนิทนั่งมองดูอยู่ห่างๆ เมื่อรู้ตำแหน่งของคนตัวเล็กมาคัสตวัดปลายเท้าก้าวเดินไปยังจุดหมายทันที แกร๊ก! เสียงเปิดประตูบานใหญ่ของห้องพร้อมคนมาใหม่ก้าวเท้าเข้าไปภายในห้อง โดยมีสายตาคมของเคนหันไปมอง ปัง! ปัง! ปัง! จีเบลยังคงยิงใส่เป้าอย่างชำนาญ ทั้งเป้านิ่งเป้าบินเพราะเธอผ่านการฝึกซ้อมมาอย่างหนัก จนฝีมือเก่งกาจพอตัว ทุกการเคลื่อนไหวของจีเบล ตกอยู่ในสายตาของมาคัส 'ฝีมือใช้ได้' ไอ้ทีเอคงสอนน้องสาวของมันมาเป็นอย่างดี เมื่อเสียงปืนเงียบลงจีเบลวางปืนถอดที่ครอบหูลดเสียงออก "อ้าว..เฮียมาคัสมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ" "ซักพักแล้ว ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้" เสียงทุ้มเอ่ยถาม "ก็เบลเบื่อนี่คะ พี่เคนก็เลยชวนมายิงปืน" 'พี่เคน เหอะ!ไปสนิทกันตั้งแต่ตอนไหน' "ได้เวลาทานมื้อเย็นแล้วครับนาย"เคนเอ่ยบอกเจ้านาย "อืม" จากนั้นมาคัสก็เดินนำออกไป กลับเข้ามาภายในบ้านตรงมายังโต๊ะอาหารที่พ่อบ้านเตรียมมื้อเย็นไว้รอ ทานข้าวอิ่มเขาก็ย้ายมานั่งที่โซฟาหนังตัวใหญ่ในห้องนั่งเล่นกับจีเบล "ไอ้ทีเอมันสอนอะไรให้เธอบ้าง"มาคัสเอ่ยถามเพื่อนผมไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเธอให้ผมรู้เลย "คะ?..เอ่อ ก็สอนยิงปืน ต่อสู้ป้องกันตัว สอนใช้มีดพก ฝึกทุกวันก่อนและหลังกลับจากมหาลัย" หึ!นี่มันกะจะฝึกให้เธอเป็นบอดี้การ์ดรึไง “เธอไหว?"เสียงทุ้มเอ่ยถาม ตัวแค่นี้คงเหนื่อยจนเป็นลมล้มพับเลยมั้ง "เฮียทีบังคับไงคะ วันไหนไม่ฝึกโดนหักค่าขนมค่ะ สัปดาห์แรกเบลเกือบแย่แหนะ" นึกแล้วอยากจะงอนเฮียทีเอจริงๆทำเหมือนฉันเป็นชายแกร่งอกสามศอก "หึหึ!"มาคัสหัวเราะในลำคอกับท่าทางเง้างอนให้พี่ชายของคนตัวเล็ก "เฮียมาคัสจะไปไหนคะ?"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more