Truuuuuuuu
นิราที่แอบหลับไปสะดุ้งตื่นทันทีก่อนจะรีบคว้านหาโทรศัพท์ของตัวเอง แล้วกดรับสาย
[หนู มาช่วยเจ้หน่อยสิ วันนี้คนขาดอะ] ปลายสายพูดทันทีที่นิรารับสาย
“วันนี้เหรอคะเจ้ แต่พรุ่งนี้หนูทำงานวันแรกกลัวจะไม่ไหวนะสิคะ” นิราตอบเสียงเบาอย่างเกรงใจ ตอนแรกก็เคยคิดไว้ว่าจะไปทำร้านเจ้รองาน แต่ตอนนี้เธอได้งานแล้วนี่สิ
[อ่าาา แต่เจ้ไม่มีใครเลยอะหนู คนอื่นก็ลงโซนไปหมดแล้ว ตอนนี้โซนวีขาดคนนึง พ่วงห้องพิเศษด้วย วันนี้เจ้าของงานจ่ายหนักมากเลยนะ] ปลายสายหาทางล่อล่วงนิราด้วยเม็ดเงิน
“เดี๋ยวหนูไปตอนนี้เลยค่ะ” นิรารีบไปอาบน้ำแต่งตัวทันที เพราะคำว่าจ่ายหนักกระตุ้นเธอให้ตื่นเต็มตาเลยนะสิ
นิราใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนักเพราะตอนนี้เริ่มมืดแล้ว กว่าจะไปถึงร้านของเจ้ ก็ใช้เวลาพอสมควร
นิราหยิบแต่กระเป๋าตังใบเล็กที่ใส่คีการ์ดกับเงิน ที่เหลือไม่ต้องใช้หรอก ข้าวก็ไปหากินเอาข้างหน้า
“พี่วิน ไปซอย9 เร็วเลยนะคะ” นิราเดินออกมาเรียกวินที่หน้าคอนโด ก่อนจะบอกจุดหมายปลายทางทันที
นิราจ่ายเงินให้วินก่อนจะวิ่งเข้าไปในร้าน ทันทีที่เห็นเจ้เดินออกมารอ
“สวรรค์มาโปรดเจ้แล้ว” ผู้หญิงที่ติดลุคห้าวๆ ร้องทักอย่างดีใจ
“เจ้ ร้านเจ้ดังขนาดนี้ทีหลังก็จ้างพริตตี้มาเลยดิ” นิราบ่นให้รุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของร้าน ทั้งยังเป็นเจ้าของห้องพักคอนโดที่เธออาศัยอยู่
“ค่าตัวแพงอะ เจ้สู้ไม่ไหว” เธอบอกไปตามตรง จะจ้างพริตตี้ที่ค่าตัวแพงทำไม ในเมื่อยัยคนสวยตรงหน้านี่ ค่าตัวถูกกว่าเยอะ เงินจ้างพริตตี้เอามาจ้างนิรา ก็ไม่ต่างกัน แถมนิราของเธอยังได้เงินใช้อีก มีแต่ได้กับได้ว่าปะละ
“ถ้าหนูทำงานประจำแล้ว ตอนขาดคนใครจะมาช่วย” นิราพูดอย่างเป็นห่วงก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดอย่างเป็นงาน
นิราเคยมาทำงานที่นี่ช่วงมหาลัยปิดเทอม เธอมาทำทุกๆ ปีเพื่อเก็บเงินเรียน จนเจ้าของร้านรักใคร่เอ็นดูเหมือนน้องสาว
“โซนวีสินะคะ งานเริ่มเวลาเดิมไหมคะ” นิราออกมาพร้อมชุดเดรสแขนสั้นรัดรูปสีดำ ที่ด้านหน้าเป็นแบบคอวีผ่าถึงร่องอก และสั้นมากจนเห็นกางเกงซับที่เธอใส่
ร้านเหล้าก็แต่งแนวนี้ เธอชินแล้ว ไม่ได้อายสักนิด เพราะในร้านมันมืดพอ ไม่เห็นหรอกว่าผิวเธอสีไม่เท่ากัน แต่นิราก็เลือกใส่ถุงน่องสีดำทับเรียวขาขาวเนียนไว้อยู่ดี
“มาๆ มาแต่งหน้า” เจ้มองร่างนิราอย่างชอบใจ ปกติยัยคนนี้ไม่ใช่แนวนี้ แต่เวลาทำงานทีไร เด็กนี่ไม่เคยอิดออด เธอให้ทำอะไรก็ทำ จึงรู้สึกเอ็นดูนิราอย่างมาก
“ไม่ต้องเข้มนะคะ เดี๋ยวโดนด่าแรด” นิราพูดติดตลก เธอแต่งเป็นแต่แนวหวานๆ แต่งานกลางคืนมันต้องแต่งแซ่บๆ ซึ่งเธอไม่ถนัด จึงให้เจ้ช่วยแต่งให้ และเจ้แต่งมาทีไร เธอจะโดนรุ่นพี่ในร้านแซวว่าแรดทันที เธอไม่โกรธหรอกเพราะพวกพี่เขาแค่หยอก แต่ละคนใจดีกับเธอจะตาย
“แรดบ้างเถอะ 25 แล้ว ยังไม่มีแฟนเลย วันนี้เจ้จะแต่งให้นิราของเจ้ ถูกใจผู้หล่อๆ รวยๆ สักสิบคนไปเลย” เจ้เอ่ยแซวอย่างอารมณ์ดี ไม่สนใจที่นิราบอกสักนิด
“ถ้ามีผัว10 คนอย่างเจ้ว่าจริงๆ หนูได้ตายก่อนแน่เลยค่ะ” นิรายิ้มให้กับความคิดของเจ้อีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นเมื่อเจ้หยุดมือลง
“โซนวีนะ และก็ห้องพิเศษ” เจ้สั่งงานอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปดูร้าน เพราะตอนนี้ลูกค้าเริ่มทยอยมาแล้ว
นิราเดินไปทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเป็นงานทันที โดยเริ่มที่โซนวีไอพีก่อนที่แรก เพราะห้องพิเศษนั้นลูกค้าที่จองไว้ยังไม่มาเลย
“น้องงง! เหล้าเพิ่มครับ”
“น้องชงเหล้าหน่อยครับ”
น้องๆ น้องๆ
นิราถูกเรียกแทบตลอดเวลา จนไม่มีเวลาพักเลย รู้สึกหิวนิดๆ ด้วย เพราะนี่ก็ผ่านมาสองชั่วโมงแล้วที่เธอทำงาน เธอกินข้าวตั้งแต่เช้าตอนไปสัมภาษณ์งาน ก่อนจะกินแซนวิชไปอันเดียวก่อนนอน ตอนนี้เธอหิวมากๆ เลยล่ะ
“พี่ค่ะนิวขอไปหาอะไรกินแปปนึงได้เปล่า” นิราถามพี่อีกคนที่ทำโซนเดียวกัน เธอยิ้มแล้วพยักหน้าให้ทันที ตอนนี้ไม่มีอะไรมากแล้ว เพราะลูกค้าเริ่มเมาได้ที่แล้วละ เหลือแต่ห้องพิเศษที่ยังไม่มากัน
นิราเดินหลบไปหลังร้านที่เป็นโซนห้องครัว ก่อนจะลงมือจ้วงข้าวที่แม่ครัวตักให้ทันที ก่อนที่แม่ครัวจะส่ายหน้ากับการกินข้าวของเธอ
ในขณะที่นิราตักข้าวเข้าปากอย่างเอาเป็นเอาตาย แขกห้องพิเศษที่เธอต้องดูแลก็เดินเข้ามาในร้าน แล้วตรงไปที่ห้องทันที
“ที่นี่ไม่มีพนักงานเหรอวะ” ผู้ชายร่างสูงหน้าตาหล่อเหลา ที่มีดวงตาสีน้ำตาลอ่อนรับกับผมสีดำ เอ่ยเสียงดังอย่างหงุดหงิด ที่เข้ามาในห้องแล้วไม่เจอใคร วันนี้เขาอารมณ์ไม่ดี เพราะเพิ่งถูกคู่หมั้นขอถอนหมั้น น้องชายจึงพามาระบาย เพราะเขาจองห้องนี้ไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว
“เดี๋ยวผมไปถามข้างนอกเอง” ผู้ชายที่หน้าตาคล้ายกัน แต่มีผมสีเทาสวยบอกก่อนจะลุกเดินออกไป ทิ้งพี่ชายไว้คนเดียว
“เอ่อ! พนักงานที่จะมาดูแลผมกับพี่ชายไม่อยู่เหรอครับ” ถามพนักงานสาวที่ง่วนอยู่กับการชงเหล้า เธอหันมาเจอเขาก็ทำสีหน้าตกใจทันที ก่อนจะกวักมือเรียกพนักงานคนนึงมาหา
“ไปตามนิราที่ห้องครัวที” เธอพูดเร็วๆ พนักงานคนนั้นก็ออกวิ่งทันที ส่วนคนที่ยืนรอกลับเลิกคิ้วกับชื่อที่ได้ยิน วันนี้เขาได้ยินชื่อนี้ที่ไหนนะ