เสือนั่งทำงานนิ่งๆ ไม่มีกะจิตกระใจทำงานเท่าที่ควร ทั้งที่งานกองเต็งหน้า แต่เขากลับไม่หยิบมันมาดูสักนิด ปล่อยให้มันกองท่วมหัวอย่างนี้แหละ
“พี่เสือ คุณนิรายังไม่กลับมาอีกเหรอ ลาเกือบ 5 วันแล้วนะครับ” สิงค์เดินถือแฟ้มงานมาให้เสือ แต่หน้าห้องกลับว่างเปล่า ไร้เงาของเลขาคนสวย เขาจึงต้องเดินเอามาให้เอง
“เห็นใครไหมละ ถ้าลาเพิ่มอีก 2 วัน หาคนใหม่มาแทนด้วย” เสือพูดจบก็หันหลังหนีหน้าน้องชายอย่างหงุดหงิด
“อ่าาาาา ครับ” สิงค์รีบเดินออกไปจากห้องเร็วๆ ก่อนจะโดนระเบิดลง
“คุณเจน ไปกินข้าวกัน” สิงค์เดินกลับมาเรียกเลขาตัวเองที่นั่งทำหน้าเรียบเฉยอยู่
“ไม่ไป” เจนจิราตอบห้วนๆ อย่างไม่ชอบใจเจ้านายตอนนี้เอามากๆ
“โกรธอะไรอีก หืม” สิงค์เอามือมาไล้ใบหน้าสวยของเธอ
“คุณสิงค์ไปยกเลิกงานหมั้นของเจนได้ยังไง” เจนจิราถามเสียงดุ เจ้านายเธอถือวิสาสะอะไร ไปยกเลิกกับทางนั้นเอง ทั้งที่คืนนั้นคุยกันแล้วว่าเธอจะเป็นฝ่ายไปค
