ชะตารักนางเซียน

บทที่1 "กรี๊ด ไม่เอาเด็ดขาด จะให้ฉันหยุดเขียนงาน เพียงเพราะข่าวลือแปลกๆพวกนั้นน่ะหรือ ไม่ได้เด็ดขาด" ร่างเล็กๆของหญิงสาววัย50 ที่ยังสวยสะพรั่ง แม้วัยล่วงเลยคำว่าสาวไปไกลแล้ว ยืนแว้ดๆ ต่อหน้าเหล่าบรรณาธิการ สำนักพิมพ์หลายสำนัก ที่ร่วมงานกันมาหลาย10ปี บางคนเป็นถึงระดับผู้บริหาร เรื่อยมาจนผู้จัดการ ต่างก็มารับมือนักเขียนแสนจะอินดี้ตัวแม่ คนนี้ด้วยตัวเอง  เพราะผลงานของหล่อนขายดีเทน้ำเทท่า พวกเขาจำทนเพียงเพราะเหตุนั้นจริงๆ "ใจเย็นๆนะครับ คุณเหมย หลบไปสักพัก ไม่นานข่าวลือก็จะเงียบไปเอง" ดนัย เด็กใหม่ที่สุด ซึ่งยังไม่ระอาหญิงแก่คนนี้ เอ่ยบอกกับนาง ส่วนคนที่ถูกเรียกชื่อเอง ก็นั่งลง ก่อนจะขยับแว่นตา ตอก แตก ตอก แตก เสียงพิมพ์แป้นคีย์บอร์ดดังต่อเนื่องอีกครั้ง หญิงแก่พิมพ์อย่างใจจดใจจ่อ และระบายอารมณ์เต็มที่ "คุณดอกเหมย ขอร้องล่ะครับ ช่วยพิจารณา ไม่อย่างนั้นพวกเราคงต้องให้คุณรับมือข่าวเอง" คนสูงวัยกว่าหญิงสาว ในกลุ่มนั้น ซึ่งมีเพียงคนเดียวเอ่ยขึ้น เขาเคยหลงไหลหญิงสาว เฝ้าตามจีบอยู่นานนับ 10 ปี ก่อนจะต้องล่าถอย เพราะดูท่าเธอจะไม่สนใจอย่างอื่น นอกจากงานเขียนนิยาย และหลงรักเพียงพระเอกในนิยายของตัวเองเท่านั้น "..." ไร้เสียงตอบกลับจากสาวแก่ แต่เสียงพิมพ์ดีดยังดังอยู่ตลอด บ่งบอกว่าหญิงสาวเข้าไปสู่อีกโลกหนึ่ง ซึ่งเธอสร้างขึ้นมาในสมองเรียบร้อยแล้ว พวกเขาได้แต่ยิ้มแหยๆให้กัน ก่อนจะค่อยๆชวนกันกลับไป โดยมีดนัย หนุ่มไฟแรงวัย35ปี วางแฟ้มเอกสารไว้ด้านหน้าของสาวแก่ ก่อนจะพูดคำสุดท้าย ซึ่งเป็นคำที่เหมือนฟ้าผ่า แต่ก็ทำอะไรคนที่หลุดไปอีกโลกแล้ว ไม่ได้อยู่ดี "ยังไงก็ดูข้อมูลข่าวก่อนนะครับ พรุ่งนี้ผมจะส่งทนายบริษัทเข้ามาคุย ให้ช่วยคุณส่วนหนึ่ง แต่จากนี้ไป ทางเราขอฉีกสัญญากับคุณ" ดนัยเดินออกมา ทุกคนล้วนไหล่ตก พวกเขาเสียบ่อเงินบ่อทองไป ไม่รู้ทำไมข่าวลือพวกนั้น ซึ่งแต่ก่อนมีอยู่ตลอด กลับถูกกระพือข่าว จนมันโด่งดัง และเลยเถิด จนพวกเขาต้องเสียตัว นักเขียนมือดีที่สุดไป สาวแก่ชะงักมือที่พิมพ์ มองตามหลังเด็กหนุ่มไปอย่างใช้ความคิด 'หมอนี่... ลักษณะเหมาะเป็นพระเอกนิยาย จดไว้ดีกว่า' ว่าแล้วหญิงแก่ก็หยิบสมุดโน้ตขึ้นมาจดรายละเอียดในหัว ที่ผุดขึ้นมาเมื่อมองผู้คน เหมยวางสมุดโน้ตลงข้างๆโน๊ตบุ๊คสุดรัก ก่อนจะมองแฟ้มหนา ที่ชายหนุ่มว่าที่พระเอกนิยายของเธอทิ้งไว้ 'อะไรน่ะ... รกจริงๆ ไม่รู้พวกนั้นจะทิ้งขยะไว้ทำไม วันนี้จันทร์ลาหยุดด้วย' คนแก่คิดหงุดหงิดที่จันทร์สาวใช้ลาหยุดแล้วยังมีของมารกบ้านเพิ่ม ก่อนจะหยิบแฟ้มขึ้นมา แต่เพราะแขนไม่ค่อยมีแรง ทำให้แฟ้มหลุดจากมือตกลงไปกระทบพื้นที่ว่างข้างๆตัว เอกสารข้างในจะกระจัดกระจายจนทั่วพื้น ร่างเล็กแต่ยังคล่องแคล่วก้มเก็บกระดาษเอสี่ ที่กระจายไปทั่ว ก่อนจะต้องชะงักมือ เมื่อเห็นรูปหน้าบทความต่างๆ รวมถึงข่าว และคอมเม้นท์ ซึ่งออกมาเปิดโปงเธอ หัวข้อข่าว จริงหรือไม่ งานเขียนของนักเขียนหญิงชื่อดัง เป็นหนังสือต้องสาป เนื้อหาข่าว จากเนื้อหานิยายเรื่องใหม่ ปล้น2000ล้าน ซึ่งถูกตีพิมพ์ออกมา ตีแผ่เรื่องราวการปล้น หลังจากมีข่าวเรื่องการปล้น2000ล้านขึ้นมา ที่อังกฤษ ซึ่งเนื้อหาทุกอย่างในหนังสือ ตรงกับคำสารภาพของคนร้าย ซึ่งถูกจับหลังจากนิยายตีพิมพ์ 3 เดือน ตามที่หนังสือได้เขียนไว้ ราวกับมองเห็นอนาคต นอกจากนี้ จากเนื้อหานิยาย The law of world ซึ่งเนื้อหาบรรยายถึงเรื่องประธานาธิปดีของ... ตีแผ่การเมือง และเรื่องราวชีวิตของคนๆนั้น จนกระทั่งเมื่อปี 2019 ปธน.ซึ่งคล้ายกับในหนังสือเรื่องนั้น ประสบอุบัติเหตุแบบเดียวกันกับในเนื้อหา ทั้งที่เนื้อหาถูกตีพิมพ์ ตั้งแต่20ปีก่อน นอกจากนี้ ยังมีนิยายอีกหลายๆเรื่อง ซึ่งเป็นคล้ายกับคำพยากรณ์ หรือกระทั่งคำสาป แต่ส่วนมากมักเป็นเรื่องร้ายแรง จนประชาชนลุกฮือขึ้นมา ร่วมกันแบนนักเขียนหญิงท่านนี้ หากคุณได้อ่าน พวกเราขอให้คุณหยุดเขียนซะ คำสาปจะได้ไม่เกิดขึ้นอีก นั่นคือคำที่ชาวโลกขอร้อง จบข่าว เหมยเลิกคิ้ว แล้วการที่งานเขียนของเธอเกิดขึ้นจริง มันเกี่ยวอะไรกับเธอกันล่ะ ไม่แน่อาจจะแค่ มีคนพยายามให้มันเป็นจริงก็ได้ อีกอย่าง อาจจะเป็นเรื่องบังเอิญ พวกเขาจะห้ามเธอเขียน!! มันได้รึยังไงล่ะ บ้าไปแล้ว 'บ้ากันไปหมดแล้ว หนังสือของเราจะเป็นจริงได้ยังไงล่ะ ไม่งั้นคนกับลิงก็คงได้ฆ่ากันในสักวันสิ ไม่จริงหรอก' เหมยเถียงในใจ เธอหยิบกระดาษขึ้นมา ตาที่พยายามไม่อ่าน ก็ดันไปอ่านโพสต์ คอมเม้นท์ ของคนทั่วโลก ที่ช่วยกันขุดเรื่องราวในหนังสือเธอ ซึ่งเกิดขึ้นจริงไล่เรียงตามปีและหนังสือต่างๆ ยังมีเรื่องราวยิบย่อยในบางตอนของหนังสือที่เกิดขึ้นจริงอีกมากมันจะบังเอิญขนาดนั้นจริงๆหรือ พวกนี้ แต่ก่อนคงจะเป็นแฟนคลับตัวยงของเธอทั้งนั้น ... แต่ตอนนี้เป็นเพียง... ผู้ต่อต้าน ร่างเล็กปิดโน๊ตบุ๊คลง ก่อนจะย้ายสำมะโนครัว ไปที่ห้องทำงานของตัวเอง เพราะตอนนี้เสียงโหวกเหวกหน้าบ้าน ดังจนเธอไม่มีสมาธิทำงาน 'เวอร์กันจริงๆ กะอีแค่ประธานาธิบดีโลกตายคนเดียว เดี๋ยวคนอื่นก็ขึ้นมาแทน'